Συγκλονιστικές μαρτυρίες για την εγκληματική δραστηριότητα του Μπρύννερ στη Θεσσαλονίκη, είχαμε καταγράψει στο μαγνητόφωνό μας πριν οκτώ χρόνια, απο τους μοναδικούς τότε επιζώντες ισραηλίτες μάρτυρες που είχαν υποστεί τις συνέπειες της ρατσιστικής μανίας του λοχαγού των Ες-Ες. Επίσης, συντριπτικά στοιχεία για την υπόθεση Μπρούννερ, υπάρχουν ήδη στα αρχεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, στην Αθήνα, καθώς και στην Εισαγγελία της Φραγκφούρτης (Μάϊν), ο Γενικός Εισαγγελέας της οποίας κ. Βέτζελ είχε διατάξει το 1989 τη διενέργεια έρευνας, προκειμένου η Γερμανική κυβέρνηση να ζητήσει από τη Δαμασκό την έκδοση του ναζί εγκληματία πολέμου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ενώ στοιχεια, υπάρχουν και στα πρακτικά της δίκης των Εβραίων δοσιλόγων Χασσόν και Αμπάλα,οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο και Εκτελέστηκαν το 1946 για εγκλήματα κατά των ομοφύλων τους, καθώς και στα απομνημονεύματα του έως την κατοχή νομικού συμβούλου της Ισραηλιτικής κοινότητας Γιομτώβ Γιακοέλ.

Ο Γιακοέλ, που βρήκε τραγικό θάνατο στους θαλάμους αερίων, την άνοιξη του 1944, στα απομνημονεύματά του (1941-1943), που διασώθηκαν και στη συνέχεια εκδόθηκαν απο το Ιδρυμα Ετς Αχάϊμ, έγραφε χαρακτηριστικά : "Την Κυριακή 7 Μαρτίου, εις τα νέα γραφεία της κοινότητος, ο γερμανός αξιωματικός των Ες-Ες Μπρούννερ, είπεν εις τους φοβισμένους ακροατάς του, εις τόνον επιτακτικόν και ξηρόν : Σας εκάλεσα να μου δηλώσητε εάν είστε διατεθειμένοι να βοηθήσητε εις την εκτέλεσιν των μέτρων τα οποία η κοινότητά σας διατάσσεται να εφαρμόσει και να εγγυηθήτε την δήλωσιν δια της κεφαλής σας".

Εικόνες φρίκης

Σαν ένα ανθρωπόμορφο κτήνος, που ορμούσε να κατασπαράξει τα ανυπεράσπιστα θύματά του, είχαν περιγράψει τον Αλόϊς Μπρούννερ πολλοί μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη ενός άλλου διώκτη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, του αναπληρωτή Διοικητή της Στρατιωτικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης-Αιγαίου Μαξιμίλιαν Μέρτεν, ο οποίος υπέγραψε για τη μεταφορά των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης στα ναζιστικά στρατόπεδα και τον αφανισμό της μεγαλύτερης Ισραηλιτικής κοινότητας που υπήρχε στη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Ο Μέρτεν, που επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη ως"τουρίστας" (και κατά μια εκδοχή, αναζητώντας έναν κρυμμένο θησαυρό) το Μάϊο του 1957, αναγνωρίστηκε απο επιζώντα θύματά του, προσήχθη σε δίκη στην Αθήνα, η οποία διήρκεσε απο τις 11 Φεβρουαρίου έως τις 5 Μαϊου 1959 και καταδικάσθηκε σε 25ετή κάθειρξη. Ομως, αφέθηκε ελεύθερος μετά το νομοθετικό διάταγμα 4016, της τότε ελληνική κυβέρνηση, με το οποίο ορίζονταν ότι "αναστέλλεται αυτοδικαίως και χωρίς να απαιτείται απόφασίς τις δικαστηρίου, πάσα δίωξις Γερμανών υπηκόων φερομένων ως εγκληματικών πολέμου", καθώς και η εκτέλεσις πάσης ποινής ή το υπόλοιπον ταύτης". Ετσι, στις 5 Νοεμβρίου 1959, ο "Δήμιος της Θεσσαλονίκης", αποφυλακίζεται και απελαύνεται απο την Ελλάδα, έχοντας καθίσει στις φυλακές μόλις 7 μήνες.

Ομως, στη δίκη Μέρτεν, εκτός των άλλων, κατατέθηκαν και μερικά ανατριχιαστικά στοιχεία για τη δραστηριότητα του αρχιδήμιου Μπρούννερ :

- Ηλίας Δούρος, διευθυντής Υπηρεσίας Διαχείρισης Ισραηλιτικων Περιουσιών :

"Ολα τα αντισημιτικά μέτρα στην Ελλάδα, άρχισαν από τις 20-2-1943, μετά δηλαδή την άφιξη των Μπρούννερ και Βισλιτσέννυ απο το Βερολίνο, οι οποίοι μετέφεραν την εντολή του Αϊχμαν για την εξόντωση όλων των εβραίων".

- Ιωσήφ Σέμπεργκ, ιατρός : "Ο Μπρούννερ κάλεσε Γαλλίδα ελληνικής υπηκοότητος σύζυγό μου στρατηγείο του οδού Βελισσαρίου 42 άρχισε να την πιέζει να τη βασανίζει να με διαζευχθεί, διότι είμαι Εβραίος, άλλως θα είχε την ίδια τύχη μένα. να σωθεί η σύζυγός μου, αναγκάστηκα τη διαζευχθώ".

- Ναχμίας Σαμουήλ: "Ο Μερτεν ήταν αντιπρόσωπος του Ναζιστικού κόμματος και αυτός κατέστρωσε το σχέδιο της εξοντώσεως των Εβραίων, όπερ εξετέλεσαν οι Μπρούννερ και Βισλιτσέννυ, οίτινες εκλήθησαν υπ΄αυτού, αφού προετοίμασεν το έδαφος δια την εκτέλεσιν".

- Λίζα Μπλούμενβεν: "Ο Εβραίος σύζυγός μου, συνελήφθη απο τον Μπρούννερ και εκτελέστηκε απο αυτόν σ΄ένα υπόγειο με δηλητηριώδη ένεση. Στις 13-5-1943, με κάλεσε ο Μπρούννερ, λέγοντάς μου ότι θα έπρεπε να πάρω διαζύγιο, αν και νεκρός ο σύζυγός μου, επειδή ήταν Εβραίος. Οταν του απήντησα ότι και να ζούσε ο σύζυγός μου δεν θα δεχόμουνα να τον διαζευχθώ, τότε με χτύπησε με δύναμη και στη συνέχεια με έβγαλε στον κήπο, όπου με είχε επί δύο ώρες όρθια με το πρόσωπο στον τοίχο. Στη συνέχεια βγήκε ο Μπρούννερ και με χτύπησε αυτή τη φορά με ένα μαστίγιο, μέχρι που λιποθύμησα".

Εφιαλτικό κολαστήριο

Στο βιβλίο "Απο το Λευκό Πϋργο στις πύλες του Αουσβιτς", που κυκλοφόρησε απο το ίδρυμα Ετς Αχαϊμ, ο συγγραφέας του Ιάκωβος Χανταλί, ένας απο τους λιγοστούς ελληνοεβραίους που γύρισαν ζωντανοί απο το εφιαλτικό χιτλερικό κολαστήριο του Αουσβιτς, περιγράφει μεταξύ των άλλων κι ένα χαρακτηριστικό περιστατικό, το οποίο αποκαλύπτει τα θηριώδη ένστικτα του ανθρωπόμορφου τέρατος, που ευθύνεται για τα πογκρόμ κατά των εβραιων της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας.

"Μια ημέρα, αναφέρει ο Χανταλί, χτύπησε το τηλέφωνο της Ισραηλιτικής κοινότητας στις δύο περίπου το μεσημέρι. Στην άλλη ακρη της γραμμής, ήταν ο Ναζί Μπρούννερ. Μην ακούγοντας εκείνος τη γνώριμη υποτακτική φωνή του Δρα Κόρετς, έφυγε τρεχάτος απο το σπιτι του για το γραφείο της Κοινότητας. Μπαίνοντας μέσα, χτύπησε με το μαστίγιό του έναν υπάλληλο και ένα μέλος του συμβουλίου που συνάντησε εκεί. Κραυγάζοντας και αφρίζοντας απο θυμό, ανακοίνωσε ότι απαγορεύεται στις υπηρεσίες της Κοινότητας να διακόπτουν την εργασία. Οι εβραίοι, είπε, πρέπει να είναι στο πόστο τους όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας".

Στο συγκλονιστικό χρονικό "IN MEMORIAM", το οποίο κυκλοφόρησε η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης το 1974, αφιερωμένο στη μνήμη των Ισραηλιτών θυματων του ναζισμού στην Ελλάδα, υπάρχει και μια συγκλονιστική μαρτυρία για τη δράση του Μπρούννερ, ο οποίος πριν εξαποστείλει τους εβραίους της Θεσσαλονίκης στα γερμανικά κρεματόρια, τους υπέβαλε σε αφάνταστα βασανιστήρια προκειμένου να τους αρπάξει ότι πολύτιμο φύλαγαν "για ώρα ανάγκης".

"Ο πιο θηριώδης απο τους Ναζί δημίους, αναφέφρεται στο IN MEMORIAM, ήτο ο Μπρούννερ, προσωποποίηση του τευτονικού σαδισμού σε όλη του τη φρίκη. Μαστίγωνε τα θύματά του με ένα μαστίγιο απο λεπτές δερμάτινες λωρίδες, εναλλασσόμενες με μετάλλινα νήματα και τρομοκρατούσε με ένα περίστροφο που το στήριζε στον σβέρκο ή στον κρόταφο. Ο Τάκας, άλλο κάθαρμα της επιτροπής, ξεχωριζε επίσης με την φοβερή κτηνωδία του. Αναφέρουμε ανάμεσα σε πολλά άλλα, μια περίπτωση βασανισμού : Μια ημέρα, ο μέγας διώκτης Χασσόν, οδηγεί δυο εβραίους, έναν αγαθό άνθρωπο και τον ανεψιό του. Ο Τακας προεδρεύει της ανακρίσεως. Διατάσσει τους φυλακισμένους ν΄αποκαλύψουν τον κρυψώνα όπου έχουν αποκρυψει τα κοσμήματα και το χρυσάφι των. Καθώς σωπαίνουν, τους αρπάζει και τους δυο απο το σβέρκο και τους σπρώχνει ως την άκρη μιας δεξαμενής που βρισκόταν στο κέντρο του κήπου, βυθίζει τα κεφάλια των μέσα στο νερό. Η ίδια πάντα επιμονή. Απειλώντας με λύσσα, τρέχει ο Μπρούννερ. Τους ανακρίνει ο ίδιος. Η απάντηση που παίρνει δεν τον ικανοποιεί. Κρατά ένα περίστροφο στο κάθε χέρι. Διατάσσει τα δυο θύματά να στραφούν προς τον τοιχο και στηρίζει τα δύο του όπλα στους αυχένες των, με τα δάκτυλα στις σκανδάλες. Τρομοκρατημένοι, ικετεύοντες οι δύο άνθρωποί μας, προβαίνουν σε πλήρεις ομολογίες. Ξυλοκοπούνται βαρύτατα και εγκαταλείπουν τούτη την κόλαση βουτηγμένοι στο αίμα".

Πρέπει να σημειώσουμε ότι στο ίδιο βιβλίο, υπάρχει κι ένα "πορτρέτο" των δυο αρχιδημίων Μπρούννερ και Βισλιτσέννυ : "Αρχηγοί των δημίων, είναι ο ογκώδης Βισλιτσέννυ και ο λεπτός Μπρούννερ, κοντός, αδύνατος, με πρόσωπο μελαχροινό. Και οι δύο τους, φημίζονται για τα θηριώδη ένστικτά των και το αχόρταγο μίσος των εναντίον των εβραίων. Ο Μπρούννερ, είναι ειδικά επιφορτισμένος με την εκτελεση των διαταγών. Και οι δύο έχουν στο ενεργητικό των άπειρα εγκλήματα εναντίον των εβραίων".

Στο "ΙΝ ΜΕΜΟRIAΝ", καταγράφεται και η ακόλουθη συγκλονιστική περιγραφή για τις τελευταίες ημέρες του Αλόϊς Μπρούννερ στη Θεσσαλονίκη :

"Στις 10 Αυγούστου 1943, αναφέρεται στο χρονικό, δραστηριοποιώντας το κακοποιό του έργο ο Βισλιτσέννυ, στέλνει απο τη Θεσσαλονίκη τη 19η και τελευταία αποστολή, μεταφέροντας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τους 1.800 τελευταίους Θεσσαλονικείς καταδίκους. Με την εκκένωση του σμήνους αυτού των ημιπτωμάτων, συμπληρώνεται η εκκαθάριση της ενδόξου κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Το τέρας έχει χορτάσει από εγκλήματα. Η εξόντωση των εβραίων της Θεσσαλονίκης συντελέσθηκε με σπάνια μαεστρία.

"Μια περαστική αρρώστια, είχε υποχρεώσει το Βισλιτσέννυ να απομακρυνθεί απο τη Θεσσαλονίκη, για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, τον καιρό των εκτοπίσεων και κάθε λεπτομέρεια είχε ρυθμιστεί απο αυτόν εκ των προτέρων. Ο απαίσιος Μπρούννερ τον είχε αντικαταστήσει. Ηταν ένας φοβερός Ες-Ες, φοβερός για τον ψυχρό και άγριο σαδισμό του. Ηταν ταυτόχρονα στη SIPO (Αστυνομία Ασφαλείας), στην πολιτική και εγκληματική αστυνομία και στην SP(υπηρεσία ασφαλείας), πραγματικός εγκέφαλος της αστυνομίας και μάλιστα του ναζιστικού κράτους. Ρόλος του να συγκεντρώνει πληροφορίες απ΄όλη τη γερμανική περιοχή και τις κατακτημένες χώρες και να επεξεργάζεται σχέδια. Είναι ο ευνοούμενος του Αϊχμαν, του Ουμπερστουρμπφάνφυρερ, αρχηγού του αντισημιτικού γραφείου, στα κεντρικά γραφεία της Ασφάλειας του Ράϊχ.

"Οταν επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη ο Βισλιτσέννυ, τον βρήκε (σ.σ. τον Μπρούννερ) εγκατεστημένο στην οδό Βελισσαρίου σαν πανίσχυρο δεσπότη. Τα δύο τέρατα ορθώνονται το ένα εναντίον του άλλου, αναμετρώνται σαν αντίπαλοι, σαν αμετανόητοι εχθροί. Η διχόνοιά των δεν διαρκεί πολύ. Ο Μπρούννερ καλείται σε λίγο να διευθύνει το στρατόπεδο στο Ντρανσύ, στο Παρίσι, όπου φημίζεται για τη σκληρότητά του".

Θα τελειώσουμε,με μια ακόμη αφήγηση που περιλαμβάνεται στο χρονικό "IN MEMORIAM" της Ισραηλιτικής κοινότητας Θεσσαλονίκης, που είχε εκδοθεί το 1948 στη μνήμη των θυμάτων του Ναζισμού :

"Κάποια μέρα, κατά τις δύο το μεσημέρι, αντηχεί το κουδούνι του τηλεφώνου στην εβραϊκή κοινότητα Θεσσαλονίκης. Ενας ανώτερος κοινοτικός υπάλληλος, τρέχει, απαντά. Ο Μπρούννερ είναι στην άλλη άκρη του σύρματος. Δεν ανεγνώρισε στο ακουστικό τη συνήθη τρεμάμενη φωνή. Αφρισμένος απο λύσσα, ορμά απο το καταφύγιό του της οδού Βελισσαρίου 42 προς την κοινότητα και με το βούρδουλα μαστιγώνει τον υπάλληλο και ένα απο τα μέλη του Συμβουλίου, τον Σολομών Ουζιέλ, που συναντά απο τους πρώτους και τον τραυματίζει σοβαρά στο κεφάλι".

Και να φανταστεί κανείς ότι όλες αυτές οι περιπτώσεις που προαναφέραμε, είναι απλά πταίσματα, μπροστά στην άλλη δραστηριότητα του Μπρούννερ, αυτή της ομαδικής αποστολής του εβραϊκού στοιχείου της Μακεδονίας, με την ιστορία των 2.000 χρόνων, στα κρεματόρια του Γ΄Ράϊχ