Macedonian Press Agency: News in Greek [2], 97-03-20

From: Macedonian Press Agency <mpa@philippos.mpa.gr>

Macedonian Press Agency: News in Elot928 Greek Directory

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ νο2 ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ

Θεσσαλονίκη 20 Μαρτίου 1997 (Μ.Π.Ε.)

ΤΙΤΛΟΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

[01] ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (του Βλάση Βλασίδη)

[02] ΣΚΛΗΡΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΛΙΝΤΟΝ ΚΑΙ ΓΙΕΛΤΣΙΝ ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΕΛΣΙΝΚΙ / ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΙΣ ΚΟΡΥΦΗΣ - (του Νίκου Χατζή)

ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

[01] ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (του Βλάση Βλασίδη)

H ρουμανική οικονομία σημείωσε υποχώρηση στο έτος που πέρασε, λόγω της χειροτέρευσης των μακροοικονομικών μεγεθών της οικονομίας. Ο προυπολογισμός του 1996 παρουσίασε έλλειμμα που ισούται με το 11,5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προιόντος. Η αιτία θα πρέπει να αναζητηθεί τόσο στην αδυναμία εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης όσο και στην αναποτελεσματικότητα των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα από τις 6770 κρατικές εταιρείες που βρίσκονταν εν ζωή στα τέλη του 1995 οι 2550 λειτουργούσαν με ζημιές. Το 60% των ζημιογόνων εταιρειών βρίσκονταν στις αυτόνομες περιοχές (Τρανσυλβανία κυρίως), ενώ το 30% των συνολικών ελλιεμμάτων δημιουργείται από 35 εταιρείες που απασχολούν 75.000 εργαζομένους. Τα κρατικά ελλείμματα χρηματοδοτούνται από την Εθνική Τράπεζα Ρουμανίας. Πάντως το 45% του ΑΕΠ της Ρουμανίας προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα.

Το εσωτερικό δημόσιο χρέος ανήλθε στα τέλη του 1996 σε 1,8 δισεκ. δολλάρια ενώ το 1995 ήταν λιγότερο από το μισό. Το εξωτερικό χρέος στα τέλη Σεπτεμβρίου 1996 ήταν 6696 δισεκ. δολλάρια, 5020 του στενού δημόσιου τομέα και 1677 δισεκ. δολλάρια των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων. Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1996 ήταν 1,2 δισεκ. δολλάρια και αναμένεται να φθάσει στα τέλη του 1996 τα 2 δισεκ. δολλάρια. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας ανέρχονταν στα τέλη Σεπτεμβρίου 1996 μόλις σε 1,2 δισεκ. δολλάρια.Το αποτέλεσμα ήταν το εθνικό νόμισμα, το λέι να κατρακυλήσει έναντι των ξένων νομισμάτων. Συγκεκριμένα ενώ την 1η Νοεμβρίου 1996 το δολλάριο ισούνταν με 3341 λέι, στις 20 Φεβρουαρίου η αντιστοιχία είχε διαμορφωθεί στα 7744 λέι/δολλάριο, ενώ έκτοτε η Εθνική Τράπεζα Qoulam_ar έπαυσε να καθορίζει σε ημερήσια βάση τις τιμές συναλλάγματος.

Ο ρουμανικός λαός αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα διαβίωσης καθώς ο πληθωρισμός σημείωσε άνοδο το 1996 και έκλεισε σε 45%, ενώ αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εθνικό Προιόν της Ρουμανίας ήταν σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 1996 1.480 δολλάρια, πολύ χαμηλό για ευρωπαική χώρα, ενώ το 36% του πληθυσμού διαβιεί στα όρια της φτώχειας και το 7% κάτω από αυτό.

Η κυβέρνηση του Βίκτωρα Τσιορμπέα έχει έχει ως στρατηγικό στόχο τη συμμετοχή της Ρουμανίας στις ευρωπαικές δομές και συγκεκριμένα την ένταξη στην Ευρωπαική Ενωση, το ΝΑΤΟ και την Πρωτοβουλία των κρατών της Κεντρικής Ευρώπης. Για να επιτευχθεί η ένταξη στην ΕΕ ο Τσιορμπέα αποφασίσει να πάρει τα κατάλληλα μέτρα που θα συμπιέσουν βραχυπρόθεσμα ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο του ρουμανικού λαού, αλλά μακροπρόθεσμα θα δημιουργήσουν τις προυποθέσεις για την έξοδο της ρουμανικής οικονομίας από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει και να της δώσουν την απαραίτητη δυναμική για να ενταχθεί στην Ευρωπαική Ενωση.

Συγκεκριμένα θα γίνουν μεγάλες αυξήσεις της τιμής του ρεύματος, των πετρελαιοειδών, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, αγαθών που παρέχονται ακόμη από το κράτος για να βρεθούν κεφάλαια για την αναδιοργάνωσή τους και για επενδύσεις. Τα μέτρα αυτά θα έχουν επίπτωση στον πληθωρισμό, ο οποίος τους 9 πρώτους μήνες του 1997 θα ανέλθει σε 90%, αλλά στα τέλη του 1997 δεν θα υπερβαίνει το 30% σε ετήσια βάση.

Ομως ο Βίκτωρ Τσιορμπέα εκτιμά ότι η ανάπτυξη της οικονομίας μπορεί να επιτευχθεί μόνον με τη συρρίκνωση του δημοσίου τομέα. Μέχρι τις 31 Μαίου 1997 θα τεθούν προς ιδιωτικοποίηση 2750 κρατικές εταιρείες και μέχρι το τέλος του χρόνου άλλες 850. Μάλιστα τίθενται προς άμεση ιδιωτικοποίηση οι 42 εταιρείες που είναι υπεύθυνες για το 20% των συνολικών ζημιών του 1996. Αλλά και στις εταιρείες και οργανισμούς που θα παραμείνουν στον έλεγχο του δημοσίου θα γίνουν 88.000 απολύσεις προκειμένου να απαλλαγούν από τις δαπάνες μισθοδοσίας.

Με τα μέτρα αυτά το Εθνικό Ακαθάριστο Προιόν θα μειωθεί 2% περίπου για το 1997, αλλά το έλλειμμα συναλλαγών θα μειωθεί από 2,3 δισεκατομμύρια δολλάρια το 1996 σε 1,4 δισεκατομμύρια δολλάρια. και το έλλειμμα του προυπολογισμού θα μειωθεί από 5,7% σε 3,5% του ΑΕΠ.

Ομως πέρα από τα όποια μέτρα πάρει η ρουμανική κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους ότι οι στόχοι είναι σταθεροί ότι θα εργαστεί με συνέπεια προς αυτήν την κατεύθυνση. Η Ελλάδα είναι μια χώρα κλειδί για τη Ρουμανία. Δεν αποτελεί μόνον ένα κράτος μέλος της ΕΕ αλλά πρόκειται για τη μόνη χώρα της ΕΕ στα Βαλκάνια, τη μόνη (μαζί με την Αυστρία) που μπορεί να υποβάλλει προγράμματα διμερούς οικονομικής συνεργασίας στην Κομισιόν, ενδιαφέρεται να προωθήσει τις οικονομικές σχέσεις στο εμπόριο και στις επενδύσεις, ενώ ο Ευρωβουλευτής Νίκος Παπακυριαζής είναι ο πρόεδρος της Μεικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Ρουμανίας. Επίσης η επίσκεψη Σημίτη έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς ακολουθεί εκείνη του Ευρωπαίου επιτρόπου Βαν ντερ Μπρουκ (11/3), ο οποίος ενέκρινε δάνειο 80 εκατομμυρίων δολλαρίων ως οικονομική βοήθεια pqor τη Ρουμανία.

Τα μέτρα της κυβέρνησης και η οικονομική βοήθεια έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων επιχειρηματιών οι οποίοι σκέπτονται να προχωρήσουν σε μεγάλες επενδύσεις σε αυτή την αγορά των 22 εκατομμυρίων κατοίκων και περιμένουν με μεγάλο ενδιαφέρον την επίσκεψη του κ.Σημίτη στο Βουκουρέστι. Οι Ελληνες επιχειρηματίες έτρεφαν ιδιαίτερα φιλόδοξα σχέδια για τη ρουμανική αγορά από τις αρχές της παρούσας δεκαετίας, όμως λόγω του οικονομικού σχεδιασμού της Ρουμανίας ποτέ δεν κατόρθωσαν να επιτύχουν μια αξιόλογη διείσδυση. Η επίσκεψη Σημίτη ίσως αποβεί καταλυτική για την ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας σε μια ακόμη αγορά των Βαλκανίων.

[02] ΣΚΛΗΡΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΛΙΝΤΟΝ ΚΑΙ ΓΙΕΛΤΣΙΝ ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΕΛΣΙΝΚΙ / ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΙΣ ΚΟΡΥΦΗΣ - (του Νίκου Χατζή)

Στην αμερικανική πρωτεύουσα, η υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Σάμουελ Μπέργκερ τόνισαν σε δηλώσεις τους, ότι η διεύρυνση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας θα πραγματοποιηθεί -με τη συμμετοχή των χωρών της κεντροανατολικής Ευρώπης- όπως έχει προγραμματιστεί, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες ή προθέσεις της Μόσχας. `` Στη διάσκεψη του Ελσίνκι, ο πρόεδρος Κλίντον θα ξεκαθαρίσει ότι με την επέκταση του ΝΑΤΟ δεν θα τοποθετηθούν νέες διαχωριστικές γραμμές ή σύνορα στην Ευρώπη. Οι διαδικασίες εισόδου των νέων κρατών-μελών θα υλοποιηθούν όπως έχουν σχεδιαστεί. Οι νέοι σύμμαχοι θα συμμετέχουν ισότιμα τόσο στα οφέλη όσο και στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο ΝΑΤΟ. Οπωσδήποτε τα πρώτα μέλη δεν θα είναι και τα τελευταία, καθώς δεν μπορούμε να αποκλείσουμε καμία ευρωπαϊκή δημοκρατία από την προσπάθεια μελλοντικής ένταξης'' δήλωσε, χαρακτηριστικά η Ολμπράιτ.

Διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν ότι με το ύφος αυτών των δηλώσεων η αμερικανική διπλωματία προσπαθεί να δημιουργήσει συνθήκες πίεσης, ώστε η Μόσχα να εξαναγκαστεί σε άρση των επιφυλάξεων της πριν την καθοριστική Σύνοδο της Μαδρίτης -τον Ιούλιο. Η τακτική αυτή άρχισε να ακολουθείται μετά το ταξίδι της Ολμπράιτ στη Μόσχα και στοχεύει στην ``πιεστική'' απομόνωση του Κρεμλίνου από τις εξελίξεις, στην περίπτωση που δεν υπάρξουν θετικά βήματα κατά τις συζητήσεις των δύο προέδρων.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ρώσος εκπρόσωπος τύπου Σεργκέι Γιασζέμπσκι κλιμάκωσε την φραστική ένταση: ``Ο πρόεδρος Γιέλτσιν και η ρωσική ηγεσία είναι πεπεισμένοι ότι τα νατοϊκά σχέδια επέκτασης - εάν υλοποιηθούν - θα αποτελέσουν το μεγαλύτερο στρατηγικό λάθος της Δύσης, από την εποχή της λήξης του Ψυχρού Πολέμου''.

Από την άλλη πλευρά, πρίν την αναχώρηση του από τις ΗΠΑ, ο pq|edqor Κλίντον εμφανίστηκε διατεθειμένος να παρουσιάσει στον Γιέλτσιν την ειδική χάρτα η οποία θα δώσει στη Ρωσία συμβουλευτικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων του ΝΑΤΟ -με την προϋπόθεση φυσικά- να μεταβληθούν οι ισχύουσες θέσεις που εκφράζονται από τη ρωσική διπλωματία.

Εκτός από τα ``καυτά'' νατοϊκά θέματα, στην ατζέντα των συζητήσεων των δύο ηγετών περιλαμβάνονται, η μείωση των όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά ο καθορισμός του μοντέλου της αμερικανο- ρωσικής οικονομικής συνεργασίας.

Διπλωματικοί αναλυτές από την φινλανδική πρωτεύουσα εκτιμούν ότι η διάσκεψη κορυφής, δε θα έχει ``εξωπραγματικά'' διπλωματικά αποτελέσματα, θα αποτελέσει όμως ένα σοβαρό βήμα στην πορεία εξεύρεσης λύσης στα παραπάνω ζητήματα.

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ-ΡΩΣΙΚΕΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΙΣ ΚΟΡΥΦΗΣ

Από το 1940 μέχρι το 1990,το ΝΑΤΟ αποτελούσε την κυριότερη απειλή κατά της ρωσικής εθνικής ασφάλειας όμως, τότε, τα δεδομένα ήταν διαφορετικά, καθώς οι επιλογές όλων υπαγορεύονταν από τη λογική του Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, τόσο οι Ρώσοι όσο και οι Αμερικανοί ηγέτες καθιέρωσαν τις διασκέψεις κορυφής ως το μοναδικό -άμεσο- κανάλι επικοινωνίας, εξετάζοντας πάντοτε τα θέματα που χαρακτήριζαν τις συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, ενώ τα αποτελέσματα -πολλές φορές- περιορίζονταν στο θετικό κλίμα των συνομιλιών. Έτσι οι σύνοδοι κορυφής λειτουργούν -πλέον- ως θεσμός στα διεθνή διπλωματικά δρώμενα, που ξεκίνησε το 1959.

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ, 15, 26-27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1957 (Αιζενχάουερ - Κρούτσεφ)

Ως κύριο επίτευγμα της συνάντησης καταγράφηκε, η κοινή διαπίστωση των δύο ηγετών για την έναρξη μιας μακράς διαπραγματευτικής περιόδου με στόχο την ελάττωση των εντάσεων που θα οδηγούσαν σε πολεμική σύρραξη. Ο προσανατολισμός αυτός διατυπώθηκε σε κοινή -τολμηρή για τα δεδομένα της εποχής ανακοίνωση- στην οποία τονιζόταν ότι οι διεθνείς διαφορές έπρεπε να επιλυθούν με διαπραγματεύσεις.

Παρέμεινε στην ιστορία η δήλωση Κρούτσεφ: ``Η Αμερική έχει φτάσει στην οροφή των επιτευγμάτων της στο δυτικό κόσμο''.

ΒΙΕΝΝΗ, 3-4 ΙΟΥΝΙΟΥ 1961 (Κένεντι - Κρούτσεφ)

Η συνάντηση των δύο ηγετών εξελίχθηκε σε μια ευγενική ανταλλαγή απόψεων, χωρίς την επίτευξη συμφωνιών. Η ρωσική αντιπροσωπεία προσπάθησε να κερδίσει τις εντυπώσεις ανακοινώνοντας επίσημη πρόσκληση, που καλούσε τον Κένεντι να επισκεφτεί το Κρεμλίνο οποτεδήποτε το επιθυμούσε. Ουσιαστικά όμως, δεν υπήρξε δείγμα προόδου στις σχέσεις των δύο υπερδυνάμεων.

ΜΟΣΧΑ, 22-30 ΜΑΪΟΥ 1972 (Νίξον Μπρέζνιεφ)

Η ηγεσία του Κρεμλίνου είχε -ομολογουμένως- μια βδομάδα θετικών εξελίξεων, καθώς απέσπασε την υπογραφή του Αμερικανού προέδρου, σε μια σειρά εγγράφων (την υπογραφή των οποίων επιθυμούσε για καιρό), δεν έκανε σοβαρές παραχωρήσεις σε κανένα θέμα, ενώ στο τέλος, τόσο ο καλεσμένος όσο και οι οικοδεσπότες παρουσίασαν προς τα έξω μια εικόνα ισότητας στις σχέσεις τους, που άγγιζε τα όρια της ``πραγματικής'' συνεργασίας.

Η ευφορία των Σοβιετικών ενισχύονταν και από το δικαίωμα τους να έχουν μεγαλύτερο αριθμό στρατηγικών όπλων μέσω της υπογραφής, της συνθήκης SALT Ι. ``πίεσαν'' τους Αμερικανούς για να προχωρήσουν το θέμα της διάσκεψης ευρωπαϊκής ασφάλειας και υπέγραψαν επίσημο ]ccqavo που έδινε την ``αίσθηση'' της κοινής συνεργασίας, ενισχύοντας στο εσωτερικό το προφίλ του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, αλλά και την ``επιτυχία'' των πρωτοβουλιών του για την εδραίωση της ειρήνης.

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ, 18-25 ΙΟΥΝΙΟΥ 1973 (Νίξον-Μπρέζνιεφ)

Στην αεροπορική βάση Άντριους ο Μπρέσνιεφ αποχαιρετούσε τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Σπίρο Άγκνιου, που θεώρησε ``τιμή του'' την επίσκεψη του Σοβιετικού ηγέτη στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η επίσκεψη Μπρέσνιεφ καταγράφηκε σαν μια από τις πιο περιορισμένες επισκέψεις των ξένων ηγετών στο αμερικανικό έδαφος, εξαιτίας των περιορισμών στις μετακινήσεις που επέβαλαν λόγοι ασφάλειας.

Οι τόνοι που επικράτησαν ήταν ήπιοι, καθώς δεν ακούστηκε αρνητική κουβέντα ούτε απειλή, ούτε καν κριτική για τον αμερικανικό τρόπο ζωής, από τα χείλη του σοβιετικού προέδρου. Η εικόνα του Σοβιετικού προέδρου, ήταν σαφέστατα θετική για τον Μπρέσνιεφ, καθώς οι Αμερικανοί γνώριζαν μόνο τις απειλές και τη σκληρή γλώσσα του Νικήτα Κρούτσεφ.

ΜΟΣΧΑ, 28 ΙΟΥΝΙΟΥ - 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 (Νίξον - Μπρέζνιεφ)

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κίσινγκερ δηλώνει στη διάρκεια συνέντευξης στη Μόσχα: `` Η εντύπωση μου είναι ότι οι δύο πλευρές θα πρέπει να πείσουν τους στρατιωτικούς τους για τα πλεονεκτήματα του κλίματος αυτοσυγκράτησης. Καμιά πολιτική σκέψη, δεν προέρχεται αποκλειστικά από τους στρατιωτικούς της οποιασδήποτε πλευράς''.

Η συνάντηση επισφραγίστηκε από την υπογραφή συμφωνιών για τα ατομικά όπλα που είχαν διαπραγματευτεί από πριν. Στις επαφές του με τον σοβιετικό τύπο, ο Κίσινγκερ επισημαίνει τον κίνδυνο από τη στρατιωτική υπεροχή είτε της μιας, είτε της άλλης πλευράς. Παράλληλα, ρητορικά προσπαθεί να εξηγήσει την έννοια της στρατηγικής υπεροχής.

ΒΛΑΔΙΒΟΣΤΟΚ, 23-24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1974 (Φορντ - Μπρέζνιεφ)

Διπλωματικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι οι Ρώσοι -για πρώτη φορά- εμφανίζονται να αποδέχονται την αρχή των -ίσων συνόλων- για τους πυραύλους που μπορούν να εκτοξευτούν από βάσεις εδάφους, αλλά και υποβρύχια. Η ίδια αρχή αρχίζει να γίνεται αποδεκτή και για τη δύναμη των βομβαρδιστικών. Οι Σοβιετικοί διαθέτουν 2.600 οχήματα εκτοξευτών εδάφους, έναντι 2.200 των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί κάνουν προσεχτικές κινήσεις γιατί θέλουν να διατηρήσουν την αριθμητική υπεροχή στα βομβαρδιστικά που διαθέτουν.

Παράλληλα, συζητιέται το ενδεχόμενο κοινού περιορισμού των στρατηγικών όπλων.

ΒΙΕΝΝΗ, 15-18 ΙΟΥΝΙΟΥ 1979 (Κάρτερ-Μπρέζνιεφ)

Η συνάντηση κορυφής επαναλαμβάνεται μετά από μια πενταετία. Υπογράφεται η συνθήκη SALT II, ενώ δεν παρατηρείται άλλο σημείο προσέγγισης. Οι η΄γετες συμφώνησαν στη διαφωνία τους, για τις περιφερειακές διαφορές στην Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή, οι οποίες και ``απειλούσαν'' να τους θέσουν αντιμέτωπους με στρατιωτικά μέσα.

ΓΕΝΕΥΗ, 19-21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1985 (Ρίγκαν - Γκορμπατσόφ)

Τα θέματα της σοβιετικής παρουσίας στο Αφγανιστάν, αλλά και της ``στασιμότητας'' στους πυρηνικούς και διαστημικούς εξοπλισμούς, κυριαρχούν στη πρώτη διάσκεψη Ρίγκαν - Γκορμπατσόφ, καθώς η αμερικανο-ρωσική διάσκεψη επαναλαμβάνεται μετά από έξι χρόνια.

Θέτονται οι προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση διαλόγου υψηλού επιπέδου, μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων. Παράλληλα, ξεκινάει η προσπάθεια για την υλοποίηση της επικοινωνίας μεταξύ των δύο ηγετών -σε προσωπικό επίπεδο.

Στο επίπεδο των εξοπλισμών γίνεται απλή αναφορά για την επέκταση της συνθήκης SALT IΙ, ενώ η ρωσική αντιπροσωπεία προτείνει την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας αντιβαλλιστικών πυραύλων του 1972.

ΡΕΪΚΙΑΒΙΚ, 10-12 ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΥ 1986 (Ρίγκαν-Γκορμπατσόφ)

Το αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα ``Star Wars'', οδηγεί σε ναυάγιο τη διάσκεψη, ενώ γίνονται κάποιες συμφωνίες για τον περιορισμό των πυρηνικών οπλοστασίων. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζ. Σούλτζ, εκφράζει τη βαθιά απογοήτευση του για την αρνητική κατάληξη των συνομιλιών.

ΟΥΑΣΙΝΓΤΟΝ,7-10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1987 (Ρίγκαν-Γκορμπατσόφ)

Ανακοινώνεται η επιτυχή κατάληξη των συνομιλιών μετά την επίτευξη συμβιβασμού στο θέμα του διαστημικού αμυντικού προγράμματος την υλοποίηση του οποίου πρότεινε ο Αμερικανός πρόεδρος στην προηγούμενη διάσκεψη. Μετά από συνομιλίες που πέντε ωρών, αποφασίζεται να παραμεριστεί το θέμα, ώστε να μην αποτελεί εμπόδιο στην εξέλιξη των σχέσεων των δύο υπερδυνάμεων. Εκφράζεται επίσης, η κοινή ελπίδα για τον περιορισμό στο 50% των στρατηγικών όπλων μακράς εμβέλειας.

ΜΟΣΧΑ, 29 Μαίου- 1 Ιουνίου 1988 (Ρίγκαν-Γκορμπατσόφ)

Υπογράφεται η πρώτη συμφωνία που προβλέπει την καταστροφή πυρηνικών όπλων, ενώ οι δύο ηγέτες επισημαίνουν τα θετικά βήματα στις σχέσεις των δύο υπερδυνάμεων. Η συμφωνία αφορά στην καταστροφή πυραύλων μέσου βεληνεκούς. Στη διάσκεψη αυτή, καταγράφεται η περιορισμένη πρόοδος στο θέμα της μείωσης του αριθμού των στρατηγικών όπλων μακράς ακτίνας δράσης.

ΜΑΛΤΑ, 2-3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1989 (Μπους-Γκορμπατσοφ)

Με την ιστορική αυτή διάσκεψη τερματίζεται η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου και σηματοδοτείται μια νέα εποχή στις σχέσεις των δύο (μέχρι εκείνη τη στιγμή) υπερδυνάμεων. Μετά από προσπάθειες ενός χρόνου, ανακοινώνονται σχέδια για τη ροή δυτικών κεφαλαίων στη στάσιμη ρωσική οικονομία.

Αρχίζει να διαφαίνεται η διαμορφούμενη ``νέα τάξη πραγμάτων''. Ο Αμερικανός πρόεδρος δηλώνει: `` Ξεκινάει μια νέα εποχή στις ρωσο- αμερικανικές σχέσεις'', ενώ ο Γκορμπατσόφ συμπληρώνει: `` Ο κόσμος αφήνει την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και εισέρχεται σε μια καινούργια εποχή''.

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ, 30 ΜΑΪΟΥ - 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 1990 (Μπους-Γκορμπατσόφ)

Η προσωπική σχέση και συνεργασία των δύο προέδρων, συμβάλλει αποτελεσματικά στην καθιέρωση του νέου κλίματος στις σχέσεις των δύο υπερδυνάμεων. Ωστόσο, εκφράζονται διαφορετικές προσεγγίσεις για το γερμανικό ζήτημα και τη Λιθουανία.

Ο Γκορμπατσόφ δηλώνει για τον Μπους: `` Είναι ο άνθρωπος που μπορείς να κάνεις τη δουλειά μαζί του'', ενώ ο Μπους συμπληρώνει: `` Βρισκόμαστε -ήδη- μακριά από το χάσμα του Ψυχρού Πολέμου''.

ΕΛΣΙΝΚΙ, 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1990 (Μπους-Γκορμπατσόφ)

Στη συνάντηση των δύο ηγετών κυριαρχεί το θέμα της ιρακινής εισβολής στο Κουβέιτ, καθώς οι δύο ηγέτες προειδοποιούν τον Σαντάμ Χουσείν, για την απόφαση τους να λάβουν ειδικά μέτρα. Ωστόσο, sglei~metai διαφωνία για τη σκοπιμότητα χρήσης στρατιωτικών μέσων για την επίλυση της κρίσης στον Περσικό Κόλπο.

ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ, 13-15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1993 (Κλίντον-Γιέλτσιν)

Έχει σημειωθεί αλλαγή φρουράς στις ηγεσίες των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Εισάγεται η έννοια της ``δημοκρατικής συνεργασίας''. Το επίκεντρο της οικονομικής συνεργασίας εστιάζεται στη χορήγηση αμερικανικής οικονομικής βοήθειας 1,6 εκατ. δολαρίων στη Μόσχα.

ΜΟΣΧΑ, 13-15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1994 (Κλίντον-Γιέλστιν)

Ο πρόεδρος Κλίντον αναχωρεί από τη ρωσική πρωτεύουσα ενισχύοντας τη διμερή (προσωπική) συνεργασία με τον πρόεδρο Γιέλτσιν. Ωστόσο εκφράζονται ανησυχίες για την εσωτερική πολιτική κατάσταση, καθώς οι αμερικανοί ανησυχούν για τον -σταδιακά- αυξανόμενο εθνικισμό, αλλά και για το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ουκρανίας.

ΜΟΣΧΑ, 10 ΜΑΪΟΥ 1995 (Κλίντον-Γιέλτσιν)

Ο πρόεδρος Κλίντον πραγματοποιεί τη δεύτερη επίσημη επίσκεψη του στη Μόσχα. Οι συνομιλίες χαρακτηρίζονται από ``αξεπέραστες δυσκολίες και περίπλοκα θέματα''. Η Ρώσος ηγέτης φαίνεται θετικός στη συμμετοχή της Μόσχας στο πρόγραμμα ``Συνεργασία για την Ειρήνη''.

Παρά τις αμερικανικές ανησυχίες, ο Γιέλτσιν ξεκαθαρίζει τις ρωσικές προθέσεις για την πώληση πυρηνικής τεχνολογίας στο Ιράν.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 23 ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΥ 1995 (Κλίντον-Γιέλτσιν)

Η πολεμική κατάσταση στη Βοσνία, κυριαρχεί στην ατζέντα των συζητήσεων των δύο ηγετών. Γίνεται λόγος για ``μερική πρόοδο'', ενώ ο Γιέλτσιν ξεκαθαρίζει ότι δεν θα θέσει ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις υπό νατοϊκή διοίκηση. Συνάντηση για το θέμα της αποστολής ειρηνευτικής δύναμης στη Βοσνία, πραγματοποιούν και οι υπουργοί Άμυνας Ουίλιαμ Πέρι και Πάβελ Γκρατσέφ.

Complete archives of the Macedonian Press Agency bulletins are available on the MPA Home Page at http://www.mpa.gr/ and on the U.S. mirror at http://www.hri.org/MPA/