|
|
|
Athens News Agency: News in Greek, 07-05-07
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
[01] Η πνευμονία "χτυπάει" τους καπνιστές
[01] Η πνευμονία "χτυπάει" τους καπνιστές
Aπό ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση κινδυνεύουν να προσβληθούν περισσότερο οι
άνδρες άνω των 50 ετών, που είναι συστηματικοί καπνιστές. Η ιδιοπαθής
πνευμονική ίνωση είναι η πιο συχνή και είναι τύπος διάμεσης πνευμονίας
που εντοπίζεται μόνο στον πνεύμονα. Είναι άγνωστης αιτιολογίας και τα
κλινικά της χαρακτηριστικά είναι περιοδική δύσπνοια, χρόνιος βήχας και
διαταραχές της αναπνευστικής λειτουργίας. Η διάγνωση της νόσου γίνεται
με κλινικά και ακτινολογικά κριτήρια και όταν αυτά δεν πληρούνται με
βιοψία πνεύμονα. Η κλινική πορεία της ποικίλει, αλλά γενικά η πρόγνωσή
της είναι πτωχή. Μεγάλο ποσοστό ασθενών με μέτρια νόσο παραμένει
σταθερό για μεγάλες περιόδους, ενώ άλλοι ασθενείς παρουσιάζουν ταχεία
εξέλιξη συχνά με ταυτόχρονες οξείες παροξύνσεις. Κακοί προγνωστικοί
δείκτες κατά τη διάγνωση είναι η μεγάλη ηλικία, το αντρικό φύλο, το
κάπνισμα, ο βαθμός της δύσπνοιας, η βαρύτητα των διαταραχών της
αναπνευστικής λειτουργίας σε ηρεμία και σε κόπωση, η ύπαρξη
προχωρημένων ακτινολογικών βλαβών καθώς και η σύσταση των κυττάρων και
ουσιών του πνεύμονα. Αυτά τόνισε η επίκουρη καθηγήτρια πνευμονολογίας
στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Δέσποινα Παπακώστα μιλώντας
στο 9ο Μετεκπαιδευτικό Σεμινάριο Πνευμονολογίας, που οργάνωσε η
πνευμονολογική κλινική του πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πραγματοποιήθηκε
στην Κέρκυρα.
Άλλη μια νοσολογική οντότητα ιδιοπαθούς διάμεσης πνευμονίας είναι η μη
ειδική διάμεση πνευμονία, που είναι πολύ συχνή σε ασθενείς με ρευματικά
νοσήματα του συνδετικού ιστού, σε πνευμονίτιδα από υπερευαισθησία, σε
φαρμακευτικές πνευμονοπάθειες, σε λοιμώξεις και ανοσοανεπάρκειες. Η
μορφή αυτή χαρακτηρίζεται κυρίως από φλεγμονή και σπανιότερα από
καταστροφή του πνεύμονα σε αντίθεση με την προηγούμενη και έχει καλή
πρόγνωση. Προσβάλλει εξ ίσου και τα δύο φύλα σε ηλικία μικρότερη
(μεταξύ 40-50 ετών) από την ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση και δεν
σχετίζεται με το κάπνισμα. Η έναρξη των συμπτωμάτων είναι βαθμιαία και
η μέση διάρκειά τους από 6 μήνες έως 3 χρόνια. Απώλεια βάρους (κατά
μέσο όρο 6 κιλά) παρατηρείται στο 50% των ασθενών. Η κλινική εικόνα
εκδηλώνεται με βήχα και δύσπνοια. Το οικογενειακό ιστορικό παίζει
σημαντικό ρόλο και στις δύο οντότητες, που παρατηρήθηκαν σε πολλά μέλη
της ίδιας οικογένειας. Η διάγνωσή της χρειάζεται χειρουργική βιοψία.
Η κρυπτογενής οργανούμενη πνευμονία μοιάζει με κοινή πνευμονία και
είναι η δεύτερη σε συχνότητα ιδιοπαθής διάμεση πνευμονία μετά την
ιδιοπαθή. Εμφανίζεται ως γριππώδης συνδρομή με πυρετό, βήχα και
δύσπνοια. Η αναπνευστική λειτουργία είναι ήπια επηρεασμένη. Η νόσος
έχει καλή πρόγνωση και αντιμετωπίζεται επιτυχώς στο 65-80% των
περιπτώσεων με χορήγηση κορτιζόνης. Σπάνια παρατηρείται ταχεία εξέλιξη
με οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια και ο κλινικός γιατρός πρέπει να τη
σκεφθεί, όταν αντιμετωπίζει ασθενή με εμπύρετο και σκιάσεις, που δεν
απαντούν στα αντιβιοτικά.
|
