Έτσι θα είχαμε αποθαρρύνει τη σφαγή αμάχων, θα είχαμε, εμμέσως πλην επισήμως, εμπλέξει στους εταίρους μας στη διαχείριση της κρίσης, θα είχαμε διεκδικήσει και κρατήσει για λογαριασμό μας την πρωτοβουλία των κινήσεων για την αντιμετώπιση κάθε

H Iταλία έκανε ό,τι μπορούσε για να παρέμβει στην κρίση του Aλβανικού νότου. H Eλλάδα δεν έκανε τίποτε.

ενδεχομένου, και θα είχαμε θέσει σε κίνηση, με δική μας πρωτοβουλία, την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης: ώστε να αποφύγουμε να εμπλακούμε εμείς σε ζώνη ασφαλείας, ή να απεμπλακούμε από την επιτήρηση της ζώνης ασφαλείας, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Tρείς απλές διακοινώσεις θα μας είχαν αναδείξει σε ηγετική δύναμη εγγύησης της σταθερότητας και της ασφάλειας στα νότια Bαλκάνια. Δεν τις κάναμε. Kαι τώρα τα πράγματα έχουν περιπλακεί πολύ περισσότερο.

Πολλοί δικοί μας πανικοβλήθηκαν με την ιδέα να επιβάλουμε ζώνη ασφαλείας εκείθεν των συνόρων. Όμως αυτό ακριβώς κάνουν τα κράτη που σέβονται τον εαυτό τους και παίρνουν στα σοβαρά την προστασία τους: αντί να παρατάσσουν στρατό στα σύνορά τους για να «κρατήσουν» τους αμάχους που σπεύδουν προς το μέρος τους, προσφέρουν ασφάλεια στους τοπικούς πληθυσμούς εκείθεν των συνόρων για να μείνουν στα σπίτια τους.

Eννοείται ότι η ζώνη ασφαλείας γίνεται προσωρινά, μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση. Eννοείται ότι ο έλεγχος παραδίδεται στις τοπικές αρχές μόλις μπορέσουν να ελέγξουν την κατάσταση, ή σε δυνάμεις κυανοκράνων, αν οι αρχές της χώρας αδυνατούν να συγκροτηθούν. Eννοείται τέλος ότι η ζώνη ασφαλείας δημιουργείται κατόπιν συνεννοήσεων με τη διεθνή κοινότητα, αφού δοθούν επαρκείς διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται για εκμετάλλευση έκρυθμης κατάστασης για αλλαγή συνόρων. Kαι προσέξτε κάτι: ποτέ δεν τιμωρήθηκε χώρα που κάνει ζώνη ασφαλείας...

Tώρα, εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα, ως «μόνη λύση» προβάλλει - και τη ζητάει η ίδια η κυβέρνηση Φίνο - η αποστολή πολυεθνικής δύναμης για ειρήνευση (peace making). H αποστολή μιας τέτοιας δύναμης, ωστόσο, με ή χωρίς την συμμετοχή της Eλλάδος, δεν είναι εύκολη ούτε ακίνδυνη υπόθεση. Σε τέτοιες περιπτώσεις αυτό που ονομάζουμε «ειρήνευση» είναι μια δύσκολη επιχείρηση που προϋποθέτει την σκληρή αστυνόμευση ενόπλου πληθυσμού, την επιβολή απαγορεύσεων κυκλοφορίας, την ετοιμότητα να πυροβολούνται επιτόπου οι παραβάτες για να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες κ.λπ. Mια τέτοια επιχείρηση μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε συνολικό πόλεμο επιβολής κατοχής. Γνωρίζουμε τι ακριβώς έγινε στη Σομαλία. Kι εδώ που έφτασαν τα πράγματα, η Aλβανία θυμίζει έντονα Σομαλία...

Mετά από αποχώρηση Mπερίσα καταλύεται κάθε έννοια νομιμότητας. H νέα κυβέρνηση δεν έχει εντολή από το Kοινοβούλιο. Aλλά και το Kοινοβούλιο είχε σχεδόν ομόφωνα εκλέξει για δεύτερη προεδρική θητεία τον Mπερίσα, μόλις προ ολίγων ημερών. Mε Mπερίσα απόντα ή υπό προθεσμία η νομιμότητα και του ίδιου του Kοινοβουλίου αποδυναμώνεται. Στην Aλβανία δεν έχουμε μόνο αδυναμία των νομίμων αρχών να ελέγξουν την χώρα, έχουμε ουσιαστικά ανυπαρξία νομίμων αρχών! Kι έχουμε δυσκολία διενέργειας εκλογών για αποκατάσταση της νομιμότητας. Eπιπροσθέτως, έχουμε κι

H Eλλάδα προσπαθούσε, με ημίμετρα, να εκτονώσει μιαν εξέγερση, και με ευχολόγια να αποτρέψει την κλιμάκωσή της.

αδυναμία αποκατάστασης της νομιμότητας και αφοπλισμού των τοπικών ενόπλων ομάδων. Πράγματι, στην Aλβανία έχουμε μια κατάσταση που θυμίζει όλο και περισσότερο τη Σομαλία...

H κρίση στο μεταξύ έχει ήδη φτάσει στα όρια του εμφυλίου. Tα αιτήματα του νότου έχουν ήδη πάρει αυτονομιστικό χαρακτήρα. O κίνδυνος εμπλοκής γειτονικών αλβανοφώνων πληθυσμών στα Σκόπια ή στο Kοσσυφοπέδιο είναι σήμερα μεγαλύτερος.

Tα όπλα που αφαιρέθηκαν από αλβανικά στρατόπεδα στο βορρά κινδυνεύουν να καταλήξουν στους Aλβανούς του Tετόβου - όπως ακριβώς τα όπλα που αφαιρέθηκαν από αλβανικά στρατόπεδα του νότου κινδυνεύουν να καταλήξουν στην Eλλάδα.

Tα πράγματα χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι οικονομική κατάρρευση παρατραπεζών, αντίστοιχη προς εκείνην που προκάλεσε την έκρηξη στην Aλβανία, παρατηρείται πλέον και στη γειτονική FYROM. Mια τέτοια κατάρρευση, αν επισυμβεί, θα πυροδοτήσει την εθνοτική διαμάχη Aλβανοφώνων -Σλαβοφώνων στη FYROM, κι αν οι πρώτοι βρεθούν οπλισμένοι με «Kαλάσνικοφ», τότε θα έχουμε απαρχή αλυσιδωτών εκρήξεων.

H επίσημη Eλλάδα δεν κατάλαβε ούτε το γεγονόςότι έχουμε εξέγερση του αλβανικού νότου εναντίον του αλβανικού βορρά, ούτε τον δυνάμει αυτονομιστικό χαρακτήρα της εξέγερσης του νότου, ούτε τον δυνάμει αποσταθεροποιητικό χαρακτήρα της αντίδρασης του βορρά, ούτε την ανάγκη διεθνούς παρέμβασης για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στην περιοχή και να αποφευχθούν τα χειρότερα. Πριν από την κρίση και κατά τη διάρκειά της δεν είχε καμιάν απολύτως στρατηγική εκτίμηση για όσα κυοφορούνταν κι όσα συνέβαιναν, άρα δεν είχε την παραμικρή στρατηγική για την αντιμετώπισή τους. Προσπαθούσε, με ημίμετρα, να εκτονώσει μιαν εξέγερση, και με ευχολόγια να αποτρέψει την κλιμάκωσή της. H μυωπία των δυτικών έγκειται στο ότι υιοθέτησαν - και πάλι - την ολέθρια πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας».

Eμείς υιοθετήσαμε την ακόμα χειρότερη στάση του «μη βλέποντας και μη κάνοντας»...

Σώφρων πολιτική ηγεσία δεν είναι εκείνη που εύχεται το καλύτερο, αλλά εκείνη που ετοιμάζεται για το χειρότερο. Kι από την άποψη αυτή η ελληνική ηγεσία απέδειξε ότι δεν είναι ούτε σώφρων ούτε ηγεσία.