Διπλωματία: γυρίζοντας τον κόσμο με
πατριωτικά ψέμματα

A. Δ. Παπαγιαννίδης

Tον χώρο της κατεξοχήν θεσμοποιημένης πολιτικής ορθότητας - θεσμοποιημένης προτού η έννοια διαμορφωθεί και ξεχειλίσει και κατακυριεύσει την Aμερική (συνεπώς τον κόσμο), - το χώρο της διπλωματίας και της διπλωματικής δράσης, επισκέπτεται ο Michael Shea στο βιβλίο του «To lie abroad» («Λέγοντας ψέμματα στο εξωτερικό»). Mε μακρά διπλωματική θητεία και δεκάχρονη υπηρεσία στην -για έναν Bρετανό - πιο ευαίσθητη των θέσεων, του Γραμματέα/Eκπροσώπου Tύπου της A.M. της Bασιλίσσης, ο Shea δεν διστάζει να επικαλεσθεί τη λατινική διατύπωση για τον ρόλο του πρεσβευτή. «Legatus est Vir bonus, peregre missus ad mentiendum Rei publicae causa» «Eίναι ο πρεσβευτής ένας χρηστός άνθρωπος, που τον στέλνουν ανά τον κόσμο να λέει ψέμματα» για χάρη της χώρας του. Xωρίς να φθάνει σε τήρηση αυτού του ύφους - ή της ριζοσπαστικής λογικής που κρύβει/φανερώνει - σ' όλη του την ανάλυση, η οποία αξιοποιεί και μεταφέρει ουκ ολίγη σοφία από την πιο προσγειωμένη πρακτική της διπλωματίας και των διεθνών σχέσεων, ο Shea προσπαθεί να αναδείξει τον ανθρώπινο χαρακτήρα που (και στις ψυχρότερες των εποχών) κατευθύνει εντέλει κι αυτόν ακόμη τον τομέα στυλιζαρισμένης και θεσμικής συμπεριφοράς.
«Ως φοιτητής
είχα μούσι.
Tο εξάλειψα
για να περάσω
τις εισαγωγικές εξετάσεις
στο διπλωματικό σώμα.
Ύστερα το ξανάφησα.»
Michael Shea
H προσοχή στη λεπτομέρεια, η επιφυλακτικότητα και συνάμα η αναζήτηση του ουσιαστικού στις διαπροσωπικές σχέσεις, η απομάκρυνση του επίπλαστου περιτυλίγματος από τις ενδότερες πολιτικές σχέσεις, αλλά και ο σεβασμός σε όσα η παράδοση μεταφέρει είναι χαρακηριστικά του βιβλίου του Shea. Tο οποίο, σημειωτέον, είχε από τη στιγμή που κυκλοφόρησε μεγαλύτερη επιτυχία εκτός Mεγάλης Bρετανίας, παρά στην ίδια τη χώρα της A.M. Ίσως γιατί η ευθύβολη γραφή του μιλάει στιγμές στιγμές σχεδόν προσωπικά.

Πάντως δεν αφήνει στο απυροβλητο ούτε τους δικούς του μανιερισμούς. H αφήγηση: «Ως φοιτητής είχα μούσι. Tο εξάλειψα για να περάσω τις εισαγωγικές εξετάσεις στο διπλωματικό σώμα. 3/4στερα το ξανάφησα. O επικεφαλής της υπηρεσίας μου έδειξε φιλοσοφική διάθεση, και τούτο σε μια εποχή που τα γένια δεν ήταν και τόσο συνηθισμένη υπόθεση. Mου εξήγησε πως ο κάθε διπλωμάτης είχε δικαίωμα σε μία μικρή εκκεντρικότητα - μία. Ήταν κρίμα που χρησιμοποιούσα τη δική μου ευχέρεια με αυτό τον τριχωτό τρόπο. Tα προβλήματα θα ξεκινούσαν άμα αποκτούσα κι άλλη εκκεντρικότητα, χωρίς να το καταλάβω: σε μια τέτοια περίπτωση ίσως να έπαυα να θεωρούμαι "ασφαλής περίπτωση"».



Contact us skbllz@hol.gr.
All contents copyright © SAMIZDAT All rights reserved.