Εκλογές '96

ΣΥΝ
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Τα πραγματικά ερωτήματα

Οι εκλογές αυτές υποτίθεται πως γίνονται λόγω της κρισιμότητας των εθνικών θεμάτων. Το πόσο προσχηματική ήταν η επίκλησή τους φαίνεται από τη σκόπιμη σιωπή της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για την ουσία των προβλημάτων.

Τα ερωτήματα όμως είναι αμείλικτα και είναι παρόντα σε όλα τα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής:

  • Απέτυχε ή όχι η δήθεν αδιάλλακτη πολιτική στο πρόβλημα με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας; Πού οδήγησε η πλειοδοσία σε εθνικισμό και το εμπάργκο; Γιατί απορρίφθηκε το Πακέτο Πινέϊρο που εμπεριείχε ένα έντιμο και προωθητικό συμβιβασμό; Γιατί ο κ. Σημίτης που θα έκλεινε το θέμα από τον Απρίλιο, επέστρεψε στην πολιτική του "δεν βιαζόμαστε", πολιτική που αντικειμενικά εξυπηρετεί την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας που δεν έχει λόγους να βιαστεί;
  • Πώς θα αντιμετωπιστεί η νέα φάση στην οποία μπαίνει το Κυπριακό; Πώς θα αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις της Τουρκίας, που θέλει να δυναμιτίσει κάθε δυνατότητα επαναπροσέγγισης των δύο κοινοτήτων στο νησί, ώστε να ωριμάσει η ιδέα της "διπλής Ενωσης"; Πώς θα αντιμετωπιστούν οι επικείμενες πιέσεις των ΗΠΑ; Ποια η χρησιμότητα του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου;
  • Εχει το ΠΑΣΟΚ πραγματικά την πρόθεση να επιδιώξει απ' ευθείας διάλογο με την Τουρκία, με βάση φυσικά το διεθνές δίκαιο και χωρίς καμία διαπραγμάτευση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας; 'Η προτιμά την ακινησία επικαλούμενο την αναμφισβήτητη τουρκική αδιαλλαξία με πιθανότερο αποτέλεσμα νέες εντάσεις στο Αιγαίο, που τελικά θα ανοίξουν το δρόμο σε μία ανεπιθύμητη αμερικανική επιδιαιτησία; Είναι δυνατόν να συμβιβαστεί το γιγαντιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα των τριών τρισεκατομμυρίων δρχ., με την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή; Συνιστά αποτελεσματική η άμυνα, η μονόπλευρη ανάπτυξη της στρατιωτικής ισχύος, η στρατιωτική διπλωματία και η ισραηλοποίηση της χώρας;

Οι ευθύνες των κομμάτων

Για τα πολλαπλά αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν υπάρχουν συγκεκριμένοι υπεύθυνοι. Οι ηγεσίες συνολικά του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ευάλωτες στην έννοια του πολιτικού κόστους. Αντιμετώπισαν από εσωτερική και μάλιστα μικροκομματική οπτική τα ζητήματα των εξωτερικής πολιτικής. Επέμεναν σε, εν γνώσει τους, λαθεμένες επιλογές. Αποδείχθηκαν ιδιαίτερα υποχωρητικές στις εθνικιστικές πιέσεις και ιδιαίτερα πειθήνιες στις απαιτήσεις των ισχυρών. Και το "νέο" ΠΑΣΟΚ του κ. Σημίτη κινήθηκε στην πεπατημένη. Αμήχανο και συνεχώς ταλαντευόμενο ανάμεσα στην εθνικιστική εσωκομματική πίεση και την προσαρμογή στο όνομα του ρεαλισμού. Από την αυτοπαγίδευση στην ένταση της Ίμιας στο κωμικό "Μολών λαβέ" της Γαύδου Ο κ. Σαμαράς πρωτοστάτησε σε κάθε εκδήλωση εθνικιστικού παροξυσμού και υποστήριζε κάθε αναχρονιστική και φραστικά αδιάλλακτη προσέγγιση που προετοίμαζε δραματικές υποχωρήσεις και ήττες. Το ΚΚΕ με τον τυφλό αντιευρωπαϊσμό του αρνείται την ανάγκη συμμαχιών και διεθνών ερεισμάτων της χώρας.

Αλλαγή προσανατολισμού

Ο ΣΥΝ προτείνει άμεσο ριζικό επαναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής πάνω σε τέσσερις άξονες:

    α) Εγκατάλειψη του απομονωτισμού, του αμυντισμού, της εθνικιστικής ρητορείας, της πατριδοκαπηλείας, του εγκλωβισμού στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, κάθε λογικής εξάρτησης.
    β) Προτεραιότητα στις πολιτικές διπλωματικές πρωτοβουλίες έναντι των στρατιωτικών δαπανών γιατί μία Ελλάδα με ισχυρά διεθνή ερείσματα είναι πιό δύσκολα αμφισβητούμενη και λιγότερο ευάλωτη από μία Ελλάδα απομονωμένη και εσωστρεφή.
    γ) Η ευρωπαϊκή επιλογή, επιλογή δυναμικής και ενεργού παρουσίας για μια νέα ώθηση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, πρέπει να αποτελεί τη βασική κατεύθυνση της εθνικής μας στρατηγικής και μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Η Κοινή Εξωτερική και Αμυντική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναγκαία και περνάει από την ήττα των συντηρητικών αντιλήψεων που θέλουν την Ευρώπη προέκταση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
    δ) Προσέγγιση όχι μόνο των κυβερνήσεων, αλλά και των λαών, προσέγγιση που σταθεροποιεί τις επίσημες πολιτικές.

Με βάση αυτή τη στρατηγική ο ΣΥΝ προτείνει:

Για τα Βαλκάνια
Επίλυση όλων των εκκρεμών προβλημάτων με πρώτο αυτό των σχέσεων με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ολοκλήρωση της ενδιάμεσης συμφωνίας, με λύση κοινής αποδοχής στην ονομασία, που δεν θα αποκλείει το γεωγραφικό όρο Μακεδονία ή παράγωγό του. Αναβίωση της πολυμερούς συνεργασίας στη Χερσόνησο του Αίμου για τη Βαλκανική Συνανάπτυξη και την ομαλή πορεία των Βαλκανικών χωρών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για το Κυπριακό
Αξιοποίηση της προοπτικής ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση για δίκαιη και βιώσιμη λύση. Λύση στη βάση της δικοινοτικής - διζωνικής Ομοσπονδίας, με ένα ενιαίο κράτος, μία και μοναδική κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια - επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων. Αντίθεση στο δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας - Κύπρου, που χωρίς να προσφέρει ουσιαστικά στην άμυνα της Κύπρου, αποδυναμώνει αντικειμενικά τη διεθνή πτυχή του Κυπριακού προβλήματος.
Για τις Ελληνοτουρκικές Σχέσεις και την αντιμετώπιση της Τουρκικής επιθετικότητας
Εμμονή στην επιδίωξη εξομάλυνσης των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Δημιουργία προϋποθέσεων για απ' ευθείας διάλογο με την Τουρκία στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και των υπαρχουσών συνθηκών. Σταθερή αντιμετώπιση όσων θεωρούν το διάλογο ενδοτισμό και αρνούνται την προοπτική εξομάλυνσης των σχέσεων και υποδεικνύουν ως μονόδρομο την κούρσα των εξοπλισμών. Ταυτοχρόνως απόκρουση των πιέσεων από οπουδήποτε κι αν προέρχονται για "λύση" σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο.
Η Παρουσία του ΣΥΝ

Ο ΣΥΝ αν και εκτός Βουλής ανέπτυξε πρωτοβουλίες και δράση, έκανε προτάσεις που είχαν τόλμη και αποτέλεσμα.

Η επίσκεψη του Προέδρου του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλου στα Σκόπια, όταν ίσχυσε το εμπάργκο, συνέβαλε αποφασιστικά στην έναρξη επίσημου διαλόγου. Ταξίδι στα Τίρανα, το Βελιγράδι, το Βουκουρέστι με σταθερό προσανατολισμό την ειρήνη και τη συνεργασία. Στον εθνικισμό και τις φωνές μίσους ο ΣΥΝ αντιπαράθεσε τη λογική και τον ουμανισμό. Στην πατριδοκαπηλεία το γνήσιο πατριωτισμό που υπερασπίζει την πατρίδα, σέβεται τους γείτονες και αγωνίζεται για την Ειρήνη.

Αυτά έπραξε ο ΣΥΝ τρία χρόνια εκτός Βουλής
Δώστε του τώρα δύναμη ώστε και μέσα από τη Βουλή να συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 22ας ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Οι εκλογές που προκηρύχθηκαν για τις 22 Σεπτεμβρίου, διεξάγονται με συνοπτικές διαδικασίες. Οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν για μία ακόμη φορά να στηρίξουν τις δυνάμεις του δικομματισμού. Πολλές είναι οι αμφιβολίες ότι τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού θα αντιμετωπισθούν από τους αστέρες των διάφορων καναλιών και πάλι επιδερμικά με μεγάλη δόση λαϊκισμού και δημαγωγίας.

Τα μικροκομματικά και εσωκομματικά συμφέροντα, σκοπιμότητες και υπολογισμοί, υπάρχει κίνδυνος να γίνουν κυρίαρχα στοιχεία της εκλογικής προπαγάνδας των δύο μεγάλων βασικά κομμάτων. Τα προβλήματα των Ελλήνων της διασποράς ίσως να μην ακουστούν καθόλου από τα πολιτικά τηλεοπτικά σώου.

Οι πολιτικές εκλογές όμως είναι κάτι το πολύ πιο σημαντικό από τα σκηνοθετημένα σενάρια της πόλωσης, αφορούν όλους τους Έλληνες, τα προβλήματά τους, τις προοπτικές και τις προσδοκίες τους για μία καλύτερη ζωή.

Όπως όλοι γνωρίζουμε ένα μεγάλο μέρος του Ελληνισμού ζει και εργάζεται στην ξενιτιά, αντιμετωπίζοντας σημαντικά προβλήματα, οι αιτίες των οποίων βρίσκονται:

  • Στους όρους πραγματοποίησης της μαζικής μετανάστευσης. Της ανισόμερης ανάπτυξης του καπιταλισμού στον Δ.Κόσμο, στις ιδιαίτερες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που επιβλήθηκαν στη χώρα μας από τις συντηρητικές κυβερνήσεις και τον ξένο παράγοντα.
  • Στις σημερινές διαφορετικές οικονομικο-κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες των χωρών υποδοχής, που προσθέτουν νέα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα. Η οικονομική κρίση, η ανεργία κύρια στη Δ.Ευρώπη, οι διαρθρωτικές αλλαγές στην κοινωνία, οδηγούν σε αναθεώρηση των μεταναστευτικών πολιτικών, ενώ άλλες συντηρητικότερες επιλογές πιέζουν τους ξένους εργαζόμενους στο δίλημμα "πλήρους αφομοίωσης" ή "άτακτης φυγής". Παράλληλα αναπτύσσονται φαινόμενα νέου ρατσισμού και ξενοφοβίας, με επικίνδυνες διαστάσεις ιδιαίτερα στη Δ.Ευρώπη.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις σ΄όλα τα μεταπολεμικά χρόνια αντιμετώπισαν τον Απόδημο Ελληνισμό σαν ξένο σώμα στην εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας, χρησιμοποιώντας τα εμβάσματά του και αναφερόμενες σ΄αυτόν με αφηρημένες ελληνοκεντρικές διατυπώσεις στην περίοδο των επετείων και σε περίοδο όξυνσης των εθνικών μας θεμάτων. Από την άλλη, ούτε το πολύχρονο αίτημα των Ελλήνων του Εξωτερικού για ψήφο στο εξωτερικό, ακόμα και δια επιστολικής ψήφου, δεν έγινε αποδεκτό μέχρι σήμερα. Μία εθνικών διαστάσεων σύγχρονη και δημοκρατική αντίληψη όμως, πρέπει να αναφέρεται στον Απόδημο Ελληνισμό και να τον εντάσσει οργανικά στους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς δημοκρατικής ανάπτυξης της χώρας μας.

Σήμερα που η χώρα μας δέχεται ανοικτές επιθέσεις με στόχο τον περιορισμό της εθνικής της κυριαρχίας, γενικά ο ελληνισμός είναι αναγκασμένος να αμυνθεί στα σχέδια συρρίκνωσης του και κάθε συστατικό του στοιχείο όπου και να βρίσκεται, είναι υποχρεωμένο εκ των πραγμάτων να αμυνθεί. Οι ελληνικές κυβερνήσεις επομένως δεν μπορούν περιστασιακά και αποσπασματικά ν΄αντιμετωπίζουν τον Απόδημο Ελληνισμό.

Εάν λοιπόν οι κυβερνήσεις της δεξιάς αλλά και του ΠΑΣΟΚ θέλανε τον Απόδημο Ελληνισμό αποκομμένο, να βλέπει με ουδετερότητα τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα και να ενισχύει οποιαδήποτε επιλογή έθετε η κυβέρνηση της Μητρόπολης, η αριστερά και ειδικότερα ο Συνασπισμός, αγωνίστηκε πάντοτε ώστε οι απόδημοι Έλληνες να μπορούν να ασκούν τα δικαιώματα δουλειάς, εκπαίδευσης και καθημερινής διαβίωσης ως ισότιμοι πολίτες στις χώρες υποδοχής. Παράλληλα πάλεψε για τη διατήρηση ζωντανών δεσμών με την Ελλάδα και διατηρήση της πολιτιστικής μας ταυτότητας στις νέες πολυπολιτισμικές συνθήκες.

Στο τελευταίο του συνέδριο ο ΣΥΝ ασχολήθηκε ειδικά με τα προβλήματα των Ελλήνων μεταναστών και διαπίστωσε ότι μία Εθνική Πολιτική για τον Απόδημο Ελληνισμό, πρέπει να έχει ως κύριους στόχους:

  • Τον εκσυγχρονισμό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και της υλικοτεχνικής υποδομής της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης. Βασική επιδίωξη πρέπει να είναι τα ενταγμένα σχολεία στο εκπαιδευτικό σύστημα των χωρών υποδοχής, με μαθήματα ελληνικής γλώσσας, ιστορίας και πολιτισμού.
  • Τη δημιουργία προϋποθέσεων για την ομαλή επανένταξη των παλλινοστούντων Ελλήνων στη νέα σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα (δημιουργία Κέντρων επικοινωνίας και επιμόρφωσης, επαγγελματικής αποκατάστασης, μεταφοράς των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους).
  • Τη θεσμική αναγνώριση των Ελληνικών κοινοτήτων όπως και των ομοσπονδιών τους ως βασικό ενιαίο, δημοκρατικό και πολιτιστικό φορέα όλων των Ελλήνων, με ενεργή συμμετοχή στην επεξεργασία των πολιτικών που αφορούν τους απόδημους.
  • Τη δημιουργία μόνιμης διακομματικής επιτροπής για τον απόδημο ελληνισμό, η οποία θα βρίσκεται σε συνεχή συνεργασία με τα εκλεγμένα όργανά του.
  • Τη δυνατότητα να δοθεί άμεσα το δικαίωμα της ψήφου για τις ελλληνικές βουλευτικές εκλογές με επιστολική ψήφο και ψηφοφορία στα προξενεία.
  • Την ενεργοποίηση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνικού σε άλλη βάση από τη σημερινή, ώστε να πάψει να είναι το κατά περίσταση φερέφωνο της οποιασδήποτε κυβέρνησης ή ακόμα και του οποιουδήποτε λόμπι του εξωτερικού. Στόχος του ΣΑΕ θα πρέπει να είναι η δημοκρατική αντιπροσώπευση όλου του ελληνισμού της διασποράς έξω από κομματικές, θρησκευτικές ή κοινωνικο-οικονομικές επιλογές.
Για τη σωστή υλοποίηση αυτής της πολιτικής, ο ΣΥΝ πιστεύει ότι είναι επιτακτική ανάγκη η αναβάθμιση της Τ.Τ.Α.Ε με ουσιαστικές αρμοδιότητες, ειδικά προγράμματα και αυξημένα κονδύλια.

Δυστυχώς, τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ δεν ξέφυγαν από τη θεώρηση των Ελλήνων του Εξωτερικού σαν ξένο σώμα προς την ελληνική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Η πρακτική αυτή των κυβερνήσεων χαρακτηρίζονταν από έλλειψη συνολικής πολιτικής για τον απόδημο ελληνισμό.

Μετά όμως τα πρόσφατα γεγονότα στην Κύπρο, στο Αιγαίο και γενικότερα στη Βαλκανική, με την επίθεση στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα από τον τουρκικό επεκτατισμό, με την ενθάρρυνση και την ανοχή των ισχυρών της Ευρώπης και της Αμερικής, φάνηκε το πόσο ελλειμματικές αποδείχθηκαν όλες οι πολιτικές επιλογές στην εξωτερική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και της ελληνικής γενικά διπλωματίας.

Παράλληλα έγινε σε πολλούς ξεκάθαρο, το πόσο μεγάλης σημασίας είναι η συσπείρωση και η συμβολή των Ελλήνων του Εξωτερικού για την υπεράσπιση των δίκαιων αιτημάτων της χώρας μας.

Ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, πάντα ήθελε τους Απόδημους Έλληνες να μετέχουν στις ελληνικές εξελίξεις, να διεκδικούν την ένταξη των δικών τους προβλημάτων στην ελληνική πολιτική ζωή και φυσικά να μετατρέπονται σε αυθεντικούς εκπροσώπους της ελληνικής πραγματικότητας και πολιτικής στο εξωτερικό.

Ο ΣΥΝ δεν εμπορεύτηκε ποτέ τα όνειρα και τις ελπίδες των μεταναστών και για το λόγο αυτό έχει κάθε δικαίωμα να ζητήσει στις 22 του Σεπτέμβρη τη ψήφο σε όσους θα βρεθούν και θα ψηφίσουν στην Ελλάδα.

Οι Έλληνες του Εξωτερικού θα πρέπει να ξέρουν ότι θα βρουν την αριστερά και το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ στο πλευρό τους, στην πρώτη γραμμή της μάχης για το μέλλον το δικό τους και της πατρίδας μας γενικότερα.

To Τμήμα Απόδημου Ελληνισμού του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων