Ελλάδα - Τουρκία
στην τροχιά των εξοπλισμών

του Νίκου Χατζή

Η πρόσφατη έγκριση από το ΚΥΣΕΑ του νέου εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας μας από τη μια μεριά, αλλά και η εξαγγελία του τριακονταετούς αμυντικού προγράμματος της Τουρκίας από την άλλη, προσδίδουν νέα δυναμική στη τροχιά των εξοπλισμών στη περιοχή του Αιγαίου.

Κεντρικός στόχος του ελληνικού ΕΜΠΑΕ (Ενιαίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Αναπτύξεως και Εκσυγχρονισμού), η αποτελεσματική αντιμετώπιση- αποτροπή των διαρκώς αυξανόμενων τουρκικών διεκδικήσεων που απειλούν την ελληνική εθνική κυριαρχία, αλλά και την ισχύ διεθνών συνθηκών που καθόρισαν -για δεκαετίες- το "status quo" στη κλειστή θάλασσα του Αιγαίου.

Ουσιαστική επιδίωξη της ξέφρενης τουρκικής εξοπλιστικής προσπάθειας, η ανάδειξη της Τουρκίας σε ισχυρής περιφερειακής δύναμης, παράλληλα με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του στρατιωτικού-γραφειοκρατικού κατεστημένου της Άγκυρας.

Από οικονομικής άποψης, το ΕΜΠΑΕ, περιλαμβάνει αμυντικές δαπάνες ύψους 8.125.000.000 δολλάρια (μέσα στη τετραετία 1996-2000). Σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις το μεγαλύτερο ποσοστό των αγορών θα καλυφθεί από τους ξένους κατασκευαστές με έμφαση στη συμμετοχή της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας.

Το τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα προβλέπει αμυντικές δαπάνες 150 δισ. δολαρίων. Από το τεράστιο αυτό ποσό, τη "μερίδα του λέοντος" διεκδικεί η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (που μέχρι το 2026) θα απορροφήσει το 43%, ενώ στο ναυτικό και στο στρατό ξηράς θα διατεθεί το 40% και 17% αντίστοιχα. Είναι φανερό, ότι οι Τούρκοι στρατηγοί δίνουν άμεση προτεραιότητα στον εκσυγχρονισμό της πολεμικής αεροπορίας, με την κατασκευή-παραγωγή από την εγχώρια αεροπορική Βιομηχανία (ΤΑΙ) σημαντικού αριθμού μαχητικών τρίτης γενιάς.