ΣΚΕΨΕΙΣ (29-12-99)

Η διαδοχή
Την Πέμπτη 7 Ιανουαρίου, οι διεθνείς προβολείς θα φωτίσουν τον Ναό της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ, που υπάγεται πλέον στην παλαιστινιακή διοίκηση και αποτελεί τόπο στον οποίο ο Γιασέρ °ραφάτ υποδέχεται επίσημα τους ξένους ηγέτες που επισκέπτονται τη χώρα του. Τότε, θα συρρεύσουν εκεί άπαντες οι ορθόδοξοι πνευματικοί ηγέτες από κάθε μεριά της γης, μαζί με τουλάχιστον τέσσερις αρχηγούς κρατών: τον Ίωστή Στεφανόπουλο, τον Γλαύκο Ίληρίδη, τον »πόρις Γέλτσιν, τον Εντβαρντ Σεβαρτνάντζε. Το Ιωβηλαίο 2000 θα εορταστεί με την κοινή παρουσία των δύο μεγάλων εθνικών πόλων που απαρτίζουν σήμερα τον ορθόδοξο κόσμο, τους Άλληνες και τους Δώσους, ενώ βεβαίως, οι Αγιοι Τόποι συγκεντρώνουν συνεχώς και κορυφαίους εκπροσώπους όλων των άλλων χριστιανικών δογμάτων. Το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων δεν κατέχει μόνον τα σημαντικότερα προσκυνήματα του Χριστιανισμού, αλλά είναι και ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης στην παλιά πόλη των Ιεροσολύμων. Οι δύο αυτές ιδιότητές του τού προσδίδουν έναν ιδιαίτερα αυξημένο ρόλο, καθιστώντας το δυνάμει κρίσιμο συνομιλητή Εβραίων και Αράβων, ειδικά στην περίπτωση που οι δύο πλευρές καταφύγουν σε μια τελική διαπραγμάτευση του καθεστώτος της πόλης. Αναμένοντάς την, το Βατικανό βρίσκεται σε στενότατη συνεργασία με την ισραηλινή πλευρά, προφανώς για να εισπράξει οφέλη στην κατάλληλη στιγμή. Ετσι, η ισορροπία που πρέπει να επιτευχθεί, ώστε να διασφαλιστεί αλώβητη και ενδυναμωμένη η συνέχεια της ελληνορθόδοξης παρουσίας απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς, κυρίως τώρα, καθώς αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι δεν θα αργήσει πολύ η στιγμή που θα τεθεί θέμα διαδοχής στον θρόνο του Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Μόλις σβήσουν οι προβολείς του εορτασμού της εβδόμης Ιανουαρίου 2000, με τη Ρωσία να έχει καταγράψει μια εντυπωσιακή, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, παρουσία, οι ανταγωνισμοί για την προετοιμασία της πατριαρχικής διαδοχής θ' αρχίσουν ξανά. Τότε θα φανεί και το εάν η Αγιοταφική Αδελφότητα και η ελληνική κυβέρνηση έπραξαν ό,τι χρειάζεται, προκειμένου να προετοιμάσουν σωστά τη λεπτή μετάβαση. Ακόμη και στους Αγίους Τόπους, η επιφοίτηση δεν είναι αρκετή για να λύσει τέτοια περίπλοκα προβλήματα, τη στιγμή μάλιστα που ενδεχόμενη επιλογή ενός απλώς ακατάλληλου διαδόχου του Διόδωρου, δεν είναι καν το δυσμενέστερο από τα ενδεχόμενα στα οποία θα μπορούσε να οδηγήσει ένας κακός χειρισμός ή η -ορατή σήμερα- απουσία κάθε χειρισμού...
Του Γ. Π. ΜΑΛΟΥΧΟΥ

	ΣΚΕΨΕΙΣ (29-12-99)
Η διαδοχή	Την Πέμπτη 7 Ιανουαρίου, οι διεθνείς προβολείς θα φωτίσουν τον Ναό της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ, που υπάγεται πλέον στην παλαιστινιακή διοίκηση και αποτελεί τόπο στον οποίο ο Γιασέρ °ραφάτ υποδέχεται επίσημα τους ξένους ηγέτες που επισκέπτονται τη χώρα του. Τότε, θα συρρεύσουν εκεί άπαντες οι ορθόδοξοι πνευματικοί ηγέτες από κάθε μεριά της γης, μαζί με τουλάχιστον τέσσερις αρχηγούς κρατών: τον Ίωστή Στεφανόπουλο, τον Γλαύκο Ίληρίδη, τον »πόρις Γέλτσιν, τον Εντβαρντ Σεβαρτνάντζε. Το Ιωβηλαίο 2000 θα εορταστεί με την κοινή παρουσία των δύο μεγάλων εθνικών πόλων που απαρτίζουν σήμερα τον ορθόδοξο κόσμο, τους Άλληνες και τους Δώσους, ενώ βεβαίως, οι Αγιοι Τόποι συγκεντρώνουν συνεχώς και κορυφαίους εκπροσώπους όλων των άλλων χριστιανικών δογμάτων. Το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων δεν κατέχει μόνον τα σημαντικότερα προσκυνήματα του Χριστιανισμού, αλλά είναι και ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης στην παλιά πόλη των Ιεροσολύμων. Οι δύο αυτές ιδιότητές του τού προσδίδουν έναν ιδιαίτερα αυξημένο ρόλο, καθιστώντας το δυνάμει κρίσιμο συνομιλητή Εβραίων και Αράβων, ειδικά στην περίπτωση που οι δύο πλευρές καταφύγουν σε μια τελική διαπραγμάτευση του καθεστώτος της πόλης. Αναμένοντάς την, το Βατικανό βρίσκεται σε στενότατη συνεργασία με την ισραηλινή πλευρά, προφανώς για να εισπράξει οφέλη στην κατάλληλη στιγμή. Ετσι, η ισορροπία που πρέπει να επιτευχθεί, ώστε να διασφαλιστεί αλώβητη και ενδυναμωμένη η συνέχεια της ελληνορθόδοξης παρουσίας απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς, κυρίως τώρα, καθώς αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι δεν θα αργήσει πολύ η στιγμή που θα τεθεί θέμα διαδοχής στον θρόνο του Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Μόλις σβήσουν οι προβολείς του εορτασμού της εβδόμης Ιανουαρίου 2000, με τη Ρωσία να έχει καταγράψει μια εντυπωσιακή, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, παρουσία, οι ανταγωνισμοί για την προετοιμασία της πατριαρχικής διαδοχής θ' αρχίσουν ξανά. Τότε θα φανεί και το εάν η Αγιοταφική Αδελφότητα και η ελληνική κυβέρνηση έπραξαν ό,τι χρειάζεται, προκειμένου να προετοιμάσουν σωστά τη λεπτή μετάβαση. Ακόμη και στους Αγίους Τόπους, η επιφοίτηση δεν είναι αρκετή για να λύσει τέτοια περίπλοκα προβλήματα, τη στιγμή μάλιστα που ενδεχόμενη επιλογή ενός απλώς ακατάλληλου διαδόχου του Διόδωρου, δεν είναι καν το δυσμενέστερο από τα ενδεχόμενα στα οποία θα μπορούσε να οδηγήσει ένας κακός χειρισμός ή η -ορατή σήμερα- απουσία κάθε χειρισμού... Του Γ. Π. ΜΑΛΟΥΧΟΥ