Μπέσα για μπέσα
|
Οι ελληνοαλβανικές συνομιλίες κορυφής, που έγιναν αυτές τις ημέρες στην Αθήνα, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν άκρως εποικοδομητικές και ως εκ τούτου σταθμός για την περαιτέρω βελτίωση των διμερών σχέσεων, εάν δεν υπήρχε το πρωτοφανές ολίσθημα του πρωθυπουργού της Αλβανίας κ. Ιλίρ Μέτα. Ενώ στις συνομιλίες δεν έθεσε το θέμα της διεκδίκησης περιουσιών στη Θεσπρωτία από τους Αλβανοτσάμηδες, το γραφείο του στα Τίρανα εξέδωσε σχετική ανακοίνωση!
Ηταν μια ενέργεια όχι μόνο πρωτοφανής και αντιδεοντολογική, αλλά και ενδεικτική της νοοτροπίας διπλής γλώσσας, που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι Αλβανοί πολιτικοί έναντι της χώρας μας: Οταν ομιλούν με την ελληνική πλευρά εμφανίζονται μετριοπαθείς και υπέρμαχοι των καλών σχέσεων, αλλά όταν απευθύνονται στο αλβανικό ακροατήριο καταφεύγουν στα παραδοσιακά ανθελληνικά στερεότυπα.
Ο κ. Μέτα προσπάθησε να καλύψει τα νώτα του από τις επικρίσεις των «τουρκαλβανών», οι οποίοι αντιμετωπίζουν με εχθρότητα τη χώρα μας. Για τον ίδιο λόγο αρνήθηκε να ανοίξουν μειονοτικά σχολεία στη Χειμάρρα και την Πρεμετή, παρ' ότι υπάρχουν πιεστικά αιτήματα από τους κατοίκους αυτών των περιοχών. Είναι θετικό, όμως, ότι αποφασίσθηκε να εφαρμοσθεί άρθρο της συμφωνίας Αρσένη - Ρούκα για την εκκαθάριση των σχολικών βιβλίων της μιας χώρας από την προπαγάνδα εναντίον της άλλης. Αυτό αφορά κυρίως τα αλβανικά βιβλία, τα οποία βρίθουν από ανθελληνικές αναφορές.
Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι ότι η ελληνική πλευρά έθεσε το θέμα των περιουσιών της μειονότητας. Τους τελευταίους μήνες, υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο: κατευθυνόμενοι Αλβανοί να αρπάξουν από τη μειονότητα οικοπεδικές και λιβαδικές εκτάσεις που βρίσκονται γύρω από τα ελληνικά χωριά. Μόνο στην περιοχή του Αργυροκάστρου διεκδικούν 120.000 στρέμματα με ψευδομάρτυρες ή με πλαστά οθωμανικά χαρτιά. Και βεβαίως, τα κατά γενική ομολογία διαβλητά αλβανικά δικαστήρια κατά κανόνα τούς δικαιώνουν. Οι αποφάσεις δεν έχουν, βεβαίως, τελεσιδικήσει, αλλά ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
Κι όλα αυτά όταν μόνο τα τελευταία τρία χρόνια η Ελλάδα έχει δώσει στην Αλβανία συνολική βοήθεια της τάξεως των 70-80 δισ. δραχμών, σύμφωνα με τη μετριοπαθή εκτίμηση της ελληνικής πρεσβείας στα Τίρανα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ελληνική βοήθεια μπορεί σε απόλυτους αριθμούς να είναι δεύτερη σε μέγεθος μετά την ιταλική, αλλά αναλογικά είναι πρώτη. Το απαράδεκτο είναι, όμως, ότι δίνεται για να δίνεται, χωρίς να παράγει πολιτικό αποτέλεσμα. Ο έμπειρος και αποτελεσματικός πρεσβευτής μας στα Τίρανα, κ. Μαλλιάς, έχει πιεστικά ζητήσει το αυτονόητο: η βοήθεια προς την Αλβανία να είναι όργανο πολιτικής, δηλαδή να προσαρμόζεται και να εξυπηρετεί τους στόχους της Αθήνας. Η καλύτερη μέθοδος είναι το δούναι και λαβείν, γιατί μόνο αυτόν τον τρόπο κατανοούν και σέβονται οι Αλβανοί.
|
| |
