ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (17-12-99)

Αρρυθμία
Ποτέ άλλοτε η αναγκαιότητα της λειτουργίας του ΕΣΡ δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο αυτές τις ημέρες, που μία ακόμη ακραία συμπεριφορά της τηλεόρασης έχει προκαλέσει αληθινή σύγχυση αξιών και ποτέ άλλοτε το ΕΣΡ δεν βρισκόταν σε τέτοια αδυναμία να αντιδράσει, όχι λόγω εσωτερικών αντιθέσεων, αλλά λόγω της συστηματικής διάβρωσης του κύρους του από την ίδια την κυβέρνηση. Παρά την ταχύτατη αντικατάσταση του παραιτηθέντος προέδρου κ. Σούρλα και του αναπληρωτή προέδρου κ. Μανιτάκη και τις δηλώσεις του υπουργού Τύπου ότι μπορεί το Συμβούλιο να λειτουργήσει κανονικά ελέγχοντας πιθανές παραβάσεις στις εκπομπές Τριανταφυλλόπουλου προκειμένου να παρουσιαστεί η εικόνα ότι τα προβλήματα περιορίζονται στα πρόσωπα, ενώ η ευρυθμία του θεσμού δεν έχει διόλου πληγεί, το αποτέλεσμα είναι αντίθετο. Τόσο ο ίδιος ο αναπληρωτής πρόεδρος όσο και τρία ακόμη μέλη που οριστικοποίησαν χθες επίσης τις παραιτήσεις τους έκαναν σαφές με τις επιστολές και τη στάση τους ότι το πρόβλημα είναι θεσμικό και ότι η δυσλειτουργία του θεσμού οφείλεται στην υποτίμησή του. Θεσμικό αναγνωρίζουν ότι είναι το πρόβλημα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το θέμα είναι, ωστόσο, το πώς θα εξελιχθεί ο θεσμός. Πώς θα ανακτήσει το κύρος του, πώς για παράδειγμα η επόμενη κυρωτική απόφασή του θα γίνει σεβαστή ή πώς θα ασκεί τον έλεγχο του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, όταν έχει τεθεί με τόση σαφήνεια ότι υπάρχει πρόβλημα θεσμικό, άρα οποιαδήποτε απόφασή του δεν μπορεί να περιβληθεί με το κύρος του νόμου. Οι παραιτήσεις, η θεσμική κρίση που αναγνωρίζεται από το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, η εκκρεμότητα για τη συνταγματικότητα της σύστασής του από το ΣτΕ, η λήξη της θητείας του μετά μερικούς μήνες, ενώ δεν έχει γίνει ακόμη σαφές αν θα προηγηθούν οι εκλογές ή θα ακολουθήσουν κι έτσι όπως είναι εξαρτημένο πλέον από τις πολιτικές εξελίξεις δημιουργείται επί πλέον πρόβλημα για τη συνέχιση του έργου του, όλα αυτά δίνουν την αίσθηση ότι ο θεσμός από ουσιαστικός για την ευρυθμία του ραδιοτηλεοπτικού χώρου έγινε εικονικός. Αλλωστε, με την τροπολογία που ψηφίστηκε χθες από τη Βουλή με την οποία νομιμοποιούνται όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί γίνεται εμφανές ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να εξευμενίσει εκείνους που αντιδρούν στο παρατεταμένο χάος, ιδίως λόγω προεκλογικής περιόδου, όταν το πολιτικό κόστος είτε της τακτοποίησης διά των διαδικασιών που ορίζει ο νόμος είτε της μη τακτοποίησης που δημιουργεί εμφανές καθεστώς ομηρείας είναι μεγάλο. Ωστόσο, η απλούστατη αυτή κίνηση θα μπορούσε να γίνει σε μια εποχή πολιτικής ύφεσης, ώστε να απεμπλακεί το ραδιοφωνικό τοπίο από τις δαιδαλώδεις διαδικασίες ενός νόμου που δημιουργήθηκε ακριβώς για να είναι δυσεφάρμοστος και στη συνέχεια μέσω του ΕΣΡ ο έλεγχος της λειτουργίας των σταθμών με βάση τον ενεργό πλέον νόμο να οδηγήσει στο ξεκαθάρισμα του τοπίου. Ωστόσο, το γεγονός ότι η απόφαση αυτή ήρθε ενώ το προεκλογικό κλίμα κορυφώνεται, δημιουργεί ανησυχία για τον τρόπο που θα εφαρμοστεί υπό τις συνθήκες μάλιστα κρίσης του ΕΣΡ, καθώς η εξουσία του ελέγχου ανήκει εν τέλει στον ίδιο τον υπουργό Τύπου.
Γράφει η Πόπη Διαμαντάκου

	ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (17-12-99)
Αρρυθμία	Ποτέ άλλοτε η αναγκαιότητα της λειτουργίας του ΕΣΡ δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο αυτές τις ημέρες, που μία ακόμη ακραία συμπεριφορά της τηλεόρασης έχει προκαλέσει αληθινή σύγχυση αξιών και ποτέ άλλοτε το ΕΣΡ δεν βρισκόταν σε τέτοια αδυναμία να αντιδράσει, όχι λόγω εσωτερικών αντιθέσεων, αλλά λόγω της συστηματικής διάβρωσης του κύρους του από την ίδια την κυβέρνηση. Παρά την ταχύτατη αντικατάσταση του παραιτηθέντος προέδρου κ. Σούρλα και του αναπληρωτή προέδρου κ. Μανιτάκη και τις δηλώσεις του υπουργού Τύπου ότι μπορεί το Συμβούλιο να λειτουργήσει κανονικά ελέγχοντας πιθανές παραβάσεις στις εκπομπές Τριανταφυλλόπουλου προκειμένου να παρουσιαστεί η εικόνα ότι τα προβλήματα περιορίζονται στα πρόσωπα, ενώ η ευρυθμία του θεσμού δεν έχει διόλου πληγεί, το αποτέλεσμα είναι αντίθετο. Τόσο ο ίδιος ο αναπληρωτής πρόεδρος όσο και τρία ακόμη μέλη που οριστικοποίησαν χθες επίσης τις παραιτήσεις τους έκαναν σαφές με τις επιστολές και τη στάση τους ότι το πρόβλημα είναι θεσμικό και ότι η δυσλειτουργία του θεσμού οφείλεται στην υποτίμησή του. Θεσμικό αναγνωρίζουν ότι είναι το πρόβλημα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το θέμα είναι, ωστόσο, το πώς θα εξελιχθεί ο θεσμός. Πώς θα ανακτήσει το κύρος του, πώς για παράδειγμα η επόμενη κυρωτική απόφασή του θα γίνει σεβαστή ή πώς θα ασκεί τον έλεγχο του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, όταν έχει τεθεί με τόση σαφήνεια ότι υπάρχει πρόβλημα θεσμικό, άρα οποιαδήποτε απόφασή του δεν μπορεί να περιβληθεί με το κύρος του νόμου. Οι παραιτήσεις, η θεσμική κρίση που αναγνωρίζεται από το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, η εκκρεμότητα για τη συνταγματικότητα της σύστασής του από το ΣτΕ, η λήξη της θητείας του μετά μερικούς μήνες, ενώ δεν έχει γίνει ακόμη σαφές αν θα προηγηθούν οι εκλογές ή θα ακολουθήσουν κι έτσι όπως είναι εξαρτημένο πλέον από τις πολιτικές εξελίξεις δημιουργείται επί πλέον πρόβλημα για τη συνέχιση του έργου του, όλα αυτά δίνουν την αίσθηση ότι ο θεσμός από ουσιαστικός για την ευρυθμία του ραδιοτηλεοπτικού χώρου έγινε εικονικός. Αλλωστε, με την τροπολογία που ψηφίστηκε χθες από τη Βουλή με την οποία νομιμοποιούνται όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί γίνεται εμφανές ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να εξευμενίσει εκείνους που αντιδρούν στο παρατεταμένο χάος, ιδίως λόγω προεκλογικής περιόδου, όταν το πολιτικό κόστος είτε της τακτοποίησης διά των διαδικασιών που ορίζει ο νόμος είτε της μη τακτοποίησης που δημιουργεί εμφανές καθεστώς ομηρείας είναι μεγάλο. Ωστόσο, η απλούστατη αυτή κίνηση θα μπορούσε να γίνει σε μια εποχή πολιτικής ύφεσης, ώστε να απεμπλακεί το ραδιοφωνικό τοπίο από τις δαιδαλώδεις διαδικασίες ενός νόμου που δημιουργήθηκε ακριβώς για να είναι δυσεφάρμοστος και στη συνέχεια μέσω του ΕΣΡ ο έλεγχος της λειτουργίας των σταθμών με βάση τον ενεργό πλέον νόμο να οδηγήσει στο ξεκαθάρισμα του τοπίου. Ωστόσο, το γεγονός ότι η απόφαση αυτή ήρθε ενώ το προεκλογικό κλίμα κορυφώνεται, δημιουργεί ανησυχία για τον τρόπο που θα εφαρμοστεί υπό τις συνθήκες μάλιστα κρίσης του ΕΣΡ, καθώς η εξουσία του ελέγχου ανήκει εν τέλει στον ίδιο τον υπουργό Τύπου. Γράφει η Πόπη Διαμαντάκου