ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (03-12-99)
Υποκριτές	Προς τι η έκπληξη από την αποκάλυψη για την παράνομη χρηματοδότηση του γερμανικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος; Η ιστορία του κρυφού ταμείου και της ιδιότυπης διαχείρισής του από τον εκάστοτε πρόεδρο του κόμματος είναι παλιά όσο και αυτή η ύπαρξη των κομμάτων. Για να αναφερθούμε στη σχετικά πρόσφατη εποχή αρκεί να υπενθυμίσουμε τα μυστικά κινεζικά κονδύλια της δεύτερης προεκλογικής εκστρατείας του Αμερικανού προέδρου, την με το αζημείωτο παραχώρηση του Λευκού Οίκου τα Σαββατοκύριακα για το «γουίκεντ» επιχειρηματιών με επιρροή, τις αμειβόμενες παχυλά στημένες επερωτήσεις στη Βουλή των Κοινοτήτων εκ μέρους Βρετανών συντηρητικών βουλευτών, τα «φακελάκια» που εισέπραττε προς ίδιον και κομματικόν όφελος ο Ρολάν Ντιμά, επί εποχής Μιτεράν, και την κατάρρευση της Πρώτης Ιταλικής Δημοκρατίας, το 1992, όταν η παράνομη χρηματοδότηση όλων των ιταλικών κομμάτων είχε πλέον προσλάβει θεσμικό χαρακτήρα. Ειδικότερα, η ιταλική περίπτωση έχει πολλές ομοιότητες με τη γερμανική. Και τότε όλα ξεκίνησαν από στέλεχος του επί σειράν ετών κυβερνώντος κόμματος, εν προκειμένω ήταν ο Μάριο Κιέζα του Σοσιαλιστικού, ο οποίος αποκάλυψε το δίκτυο της παράνομης χρηματοδότησης και την εμπλοκή, κατ· αρχήν, του τότε πρωθυπουργού Μπετίνο Κράξι, για να ακολουθήσει στη συνέχεια η διερεύνηση ανάλογων παράνομων ενεργειών σε όλο το φάσμα της ιταλικής πολιτικής σκηνής. Στη Γερμανία ήταν ο πρώην ταμίας του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, τώρα στην αντιπολίτευση έπειτα από παραμονή 16 ετών στην εξουσία, που έφερε στο φως το παράνομο ταμείο και τον διαχειριστή του. Βεβαίως, κανείς δεν θα ισχυρισθεί ότι ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Κολ ιδιοποιήθηκε μέρος αυτού του ταμείου, αλλά αυτό δεν τον απαλλάσσει από τη βαρύτατη ευθύνη του και από το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια υποκριτικά παρουσίαζε στην κοινή γνώμη άσπιλο το κόμμα και τον αρχηγό του. Οπως και όλοι όσοι σπεύδουν σήμερα να τον λιθοβολήσουν, αντί να λάβουν μέτρα για την αποτροπή του φαινομένου. ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ