ΑΚΙΣ (03-12-99)
Κότσια	Εχω χάσει φίλους καλούς από τα ναρκωτικά, Εμπλεξαν μικροί, ξέφυγαν, ξανακύλησαν, έχασαν. Εζησα την κόλασή τους μέσα στον τεχνητό παράδεισο. Πάσχισα να βοηθήσω, αλλά δεν τα κατάφερα. Γι' αυτό και κάθε φορά που ακούω προτάσεις γύρω από το θέμα, κρατάω μικρό καλάθι. Γιατί ξέρω πως για τα περισσότερα κόμματα και τη νοοτροπία τους, ο τομέας των ναρκωτικών είναι «ψηφάκια», είναι «χώρος που πουλάει» και που, συνήθως κατά την προεκλογική περίοδο, προκαλεί συζητήσεις και θόρυβο, από τον οποίο μπορούν «να εισπράξουν». Η ιδέα που έριξε, προεκλογικάκι αυτός, ο υφυπουργός κ. Κοτσώνης δεν είναι άσχημη. Οπως δεν είναι άσχημες κάποιες θέσεις που κατά καιρούς έχει λάβει ο -συνομήλικός μου- υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου. Η κατασταλτική πολιτική δεν απέδωσε και δεν θα αποδώσει. Θα ωφελεί πάντα τους εμπόρους και θα «δίνει» στις αρχές τους κακομοίρηδες «ντίλερς». Τα ναρκωτικά, αγαπητοί, είναι μεγάλη «μπίζνα». Κι αυτό το γνωρίζουν καλά όλοι. Από κει και πέρα, όποιος έχει τα κότσια, ας τολμήσει. Ας κλείσει τ' αυτιά στις σειρήνες και ας λάβει τα μέτρα εκείνα που θα στερήσουν από τους εμπόρους τη δυνατότητα να θησαυρίζουν. Τα ναρκωτικά είναι πρόβλημα που λύνεται μόνο με την απλή λογική και με αναφορά στο Νόμο προσφοράς και ζήτησης. Ολα τα άλλα είναι υπεκφυγές και δικολαβίες πολιτικάντικες, που όχι μόνο δεν πείθουν, αλλά δημιουργούν υποψίες και οργή. Δημήτρης Καπράνος