ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ (01-12-99)

«Χούι» φαίνεται να το 'χει η Σοφοκλέους, να αντιδρά... αρνητικά στα «καλά νέα»! Εκεί που θα περίμενε κανείς να πάει ψηλά, χθες, μετά τα αναμφισβήτητα θετικά μαντάτα της κατάργησης του καθεστώτος ελέγχου των ελλειμμάτων του Δημοσίου από το ECOFIN (που συνιστά το... μισό βήμα εισόδου μας στην ΟΝΕ) και των πολύ θερμών διαπιστώσεων για την πορεία της ελληνικής οικονομίας από τον καθ' ύλην αρμόδιο επίτροπο κ. Πέδρο Σόλμπες, ο «δείκτης» σημείωσε χθες πτώση κατά 1,62% (στη διάρκεια της συνεδρίασης έφθασε να χάνει μέχρι και 2,5%...), γεγονός πάντως που κατά τους ειδικούς (τους καθ' αυτό ειδικούς, όχι τους «ειδικούς» των καφενείων -αν και αυτοί οι τελευταίοι μαθαίνουν ταχύτατα!) οφείλεται στη ρευστοποίηση των κερδών που κατεγράφησαν τις τρεις τελευταίες χρηματιστηριακές μέρες...

Ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου, πάντως, δεν έκρυβε χθες την ικανοποίησή του γι' αυτήν τη θετική και ελπιδοφόρο εξέλιξη (απομένει πια μόνο το κριτήριο του πληθωρισμού, που κι αυτό, όπως είπε, αναμένεται να ικανοποιηθεί, έστω οριακά...), ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους με μια κατά βάση... πολιτική συνέντευξη Τύπου που έδωσε, στη διάρκεια της οποίας χαρακτήρισε τα «καλά νέα» ως «κόλαφο για τη Ν.Δ.» που πρόσφατα είχε φροντίσει να «ενημερώσει» κοινοτικούς αξιωματούχους ότι στην Αθήνα «μαγειρεύονται» τα στοιχεία που παρουσιάζονται!

Το ότι κάποια στοιχεία «εξωραΐζονται» καταλλήλως με τη βοήθεια της «δημιουργικής λογιστικής» δεν είναι παράδοξο - άλλωστε το έχουν κατά κόρον χρησιμοποιήσει και χώρες πολύ ισχυρότερες οικονομικά της Ελλάδος όταν ήθελαν να παρουσιάσουν τα δικά τους «επιτεύγματα» για να μπουν στην ΟΝΕ! Το θέμα είναι ότι αναμφισβήτητα η ελληνική οικονομία έχει κάνει θεαματικότατα βήματα «προόδου» προς την κατεύθυνση της σύγκλισής της με τις άλλες οικονομίες της Ε.Ε., με το αντίστοιχο, φυσικά, «κόστος» στο εσωτερικό σε επίπεδο εισοδηματικής και κοινωνικής πολιτικής, το «κόστος των καλύτερων ημερών» που υποτίθεται ότι θα φέρει μακροπρόθεσμα η ένταξή μας στην ΟΝΕ!

Το ζητούμενο, τώρα, είναι το πόσο... «μακροπρόθεσμα» θα δούμε κι εμείς αυτό το όφελος, και μέχρι τότε τι «κάζο» θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα της ένταξης, αφού όλες αυτές οι «συμπιέσεις» που έχουν γίνει για να πιάσουμε τα κριτήρια θα... αποσυμπιεσθούν (μειώσεις ειδικών φόρων, τιμολογίων ΔΕΚΟ κ.λπ.), και τότε θα δούμε τα πραγματικά επίπεδα «πτήσεως» της οικονομίας μας...

Μέχρι τότε, φυσικά, και με την αποδοχή ως «κύριου και καθοριστικού» του στόχου ένταξης στην ΟΝΕ (που θα 'χει και τις συνακόλουθες επιπτώσεις της στο προεκλογικό πεδίο - κάθε άλλο παρά «αδιάφορο» για το κυβερνών Κίνημα!) η κυβέρνηση Σημίτη δείχνει να κινείται σε «προνομιακό χώρο» που σίγουρα θα εκμεταλλευθεί κατά τον προσφορότερο τρόπο για τη δημιουργία «προοπτικών» και των... επιπτώσεών τους στην ψυχολογία των ψηφορόρων! Στην ΟΝΕ και το... Ελσίνκι θα «ποντάρει» δυνατά ο κ. Σημίτης - από την έκβαση μάλιστα του τελευταίου δεν αποκλείεται σε μεγάλο βαθμό να εξαρτηθεί και ο χρόνος διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών που αρκετοί επιμένουν ότι δεν αποκλείεται να γίνουν και... «προωρότερα» των προώρων του προσεχούς Μαρτίου με αφορμή την ανάδειξη από τη Βουλή του Προέδρου της Δημοκρατίας...

Για τις προοπτικές στο Ελσίνκι, o κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Δημήτρης Ρέππας επανέλαβε χθες πως «όλα παίζονται μέχρι την τελευταία στιγμή!», πιστός στην εκτίμηση της περασμένης εβδομάδας ότι «βρισκόμαστε σε ίση απόσταση από το «ναι» ή το «όχι» που θα κληθεί να πει η Ελλάδα στο Συμβούλιο Κορυφής που θα γίνει στις 11 Δεκεμβρίου στη φινλανδική πρωτεύουσα. Η επαναλαμβανόμενη τις τελευταίες μέρες «σκληρή στάση» της Αγκυρας (μόλις προχθές ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κ. Τζεμ δήλωσε πως «ας εξασφαλίσει» πρώτα η Τουρκία το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας και μετά θα βελτιωθούν οι σχέσεις της με την Ελλάδα - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να συνδεθεί η πορεία της Τουρκίας προς την Ευρώπη με την ένταξη της Κύπρου...», ενώ ο Μπουλέντ Ετσεβίτ, πιο «σκληρός», ξανα 'πε πως «η Αγκυρα δεν κάνει παραχωρήσεις στο Αιγαίο και την Κύπρο»!) συνιστά φυσικά εστία προβληματισμού στην Αθήνα και... την Ουάσιγκτον, αλλά δεν αποτελεί και «δεδομένο» της τελικής έκβασης...

Αυτό που «φοβούνται (σε... προεκλογικό επίπεδο!) στη Ν.Δ. είναι ότι ο κ. Σημίτης είτε πει «ναι» στην Τουρκία στο Ελσίνκι (αν υποτεθεί ότι «πάρει» τους όρους που θέλει...) είτε αναγκασθεί να επιμείνει στο ελληνικό βέτο, θα εμφανισθεί πολιτικά ενισχυμένος, εν όψει των προσεχών εκλογών. Και προσπαθεί να επεξεργασθεί από τώρα τα εναλλακτικά σενάρια που θα ακολουθήσει, ανάλογα με το αποτέλεσμα του Ελσίνκι, στην «κριτική» της προς την κυβέρνηση - χθες, πάντως, ο κ. Καραμανλής ενημέρωσε τους πρέσβεις των χωρών-μελών της Ε.Ε. στην Αθήνα για τις θέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και φανταζόμαστε ότι θα τους «εξήγησε» και το πώς και γιατί η Ν.Δ. «φοβάται» την πιθανή «εξέλιξη Χάγης» στα ελληνοτουρκικά, αυτή που ως κόμμα και κυβέρνηση είχε πρωτοζητήσει την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο...

Ως «στημένα» χαρακτήρισε τα γκάλοπ, που είδαν το φως της δημοσιότητος και που δείχνουν μια αισθητή βελτίωση της θέσεως του ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ., με το επιχείρημα (σωστό σε κάποιο βαθμό - αν και οι δημοσκοπήσεις «διαβάζονται πάντα συγκριτικά με τις... προηγούμενες) ότι αφορούν μόνο το «καλό» για το κυβερνών Κίνημα Λεκανοπέδιο και όχι το σύνολο της χώρας, όπου κατά τις εκτιμήσεις της Ν.Δ. η δύναμή της είναι σαφώς υπέρτερη εκείνης του ΠΑΣΟΚ. Αλλά, το τελευταίο χθεσινό γκάλοπ της εταιρείας «Μέτρον Ανάλυση» που έγινε για λογαριασμό του ραδιοσταθμού «Φλας» με δείγμα σε ολόκληρη την επικράτεια, εμφανίζει και αυτή το ΠΑΣΟΚ να προηγείται σε «πρόθεση ψήφου» κατά 1,2 ποσοστιαίες μονάδες (σε σύγκριση με το 0,6 της μονάδος που προηγούνταν στην προηγούμενη δημοσκόπηση της ίδιας εταιρείας), με το κυβερνών Κίνημα να εξασφαλίζει ποσοστό 32,5%, έναντι 31,3% της Ν.Δ.

Βεβαίως, τέτοιες μικρές διαφορές, που κινούνται στο όριο του «στατιστικού σφάλματος», και αντιστρέψιμες είναι και μη «αποφασιστικές» -δείχνουν όμως κάποια «τάση». Αν κι εμείς, στη θέση της Ν.Δ. θα ανησυχούσαμε περισσότερο από το γεγονός ότι ΟΛΕΣ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ερωτώμενοι προτιμούν με συντριπτική διαφορά τον Σημίτη από τον Καραμανλή ως «καταλληλότερο πρωθυπουργό» (η διαφορά είναι 45,5% με 31%...), καθώς επίσης και από τα επιμέρους αποτελέσματα που εμφανίζουν τον αρχηγό της Ν.Δ. να έχει μικρή «απήχηση» στις... κρίσιμες ηλικίες μέχρι τα 45 χρόνια, παρά το γεγονός πως και νέος είναι ο ίδιος και την «ανανέωση» ευαγγελίζεται...

Το «γιατί», εμφανίζεται ως ενδιαφέρον ερώτημα για τους ειδικούς και τους επικοινωνιολόγους που πλαισιώνουν τον αρχηγό της Ν.Δ. -και από την απάντηση που θα δώσουν στο ερώτημα αυτό, μπορεί να προκύψουν χρήσιμα «διορθωτικά» συμπεράσματα για την παραπέρα προεκλογική πορεία της Ν.Δ.

ΘΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ