|
|
|
| «Τυπικές» θα είναι σίγουρα οι συναντήσεις που όπως ανακοινώθηκε θα έχει ο πρωθυπουργός με τους πολιτικούς αρχηγούς (αύριο με Παπαρήγα, Τσοβόλα και Κωνσταντόπουλο, και την ερχόμενη Δευτέρα με τον αρχηγό της Ν.Δ. Κώστα Καραμανλή) για να τους «εξηγήσει» το νόημα της επίσκεψης Κλίντον στην Ελλάδα: οι μεν τρεις πρώτοι έχουν εκπεφρασμένη άποψη (αλλά και βούληση για να εκδηλώσουν τη διαμαρτυρία τους στην επίσκεψη αυτή!), ο δε Καραμανλής, που σίγουρα δεν αντιτίθεται στην επίσκεψη του πλανητάρχη, είναι βέβαιο ότι τελικά κάποιο επιχείρημα θα βρει, στην προεκλογική λογική που κυριαρχεί τούτη την εποχή, για να επικρίνει την κυβέρνηση, άσχετα με το όποιο αποτέλεσμα είναι δυνατόν να έχει (και που εμείς πάντως δυσκολευόμαστε να το δούμε...) η πολυσυζητημένη αυτή επίσκεψη! |
| Η κυβέρνηση, φυσικά, είναι αρκούντως θορυβημένη και ανήσυχη από τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που οργανώνονται πολύ προσεκτικά από τα κόμματα της Αριστεράς, αλλά και από διάφορες ομάδες «αντιδρώντων» και επειδή είναι αποφασισμένη (και υποχρεωμένη - από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς...) να εξασφαλίσει κλίμα ασφάλειας αλλά και «μη δυσαρέσκειας» του επίσημου καλεσμένου της, αναγκαστικά θα πάρει εκείνα τα «δέοντα» μέτρα, που -κατά την επιεικέστερη διατύπωση!- δεν θα την... «ωφελήσουν» πολιτικά, ιδίως σε προεκλογική ουσιαστικά περίοδο... |
| Ελπίζει λοιπόν, πως με αυτές τις συναντήσεις ανωτάτου επιπέδου με τα άλλα κόμματα ενδέχεται να μειωθεί κάπως το αντιαμερικανικό αίσθημα που πάει να δημιουργηθεί, από τη μια «εξηγώντας» τα πιθανά οφέλη που προσδοκά η ελληνική πλευρά από την επίσκεψη Κλίντον, χωρίς από την άλλη να δείξει ότι αντιτίθεται στις εκδηλώσεις («σε δημοκρατική χώρα ζούμε!», το μόνιμο επιμύθιο όλων των δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών), που σε θεωρητικό επίπεδο αναγνωρίζει ως «αναφαίρετο δικαίωμα...» ενός λαού - μπερδεμένα πράγματα, και δύσκολα από μόνα τους... |
| Σε τελευταία ανάλυση, αυτό στο οποίο κυρίως «ποντάρει» η κυβέρνηση είναι πως με τη «βολική» (και, κατά την άποψή μας, διόλου... «τυχαία»!) αλλαγή του προγράμματος επισκέψεως Κλίντον, ώστε να είναι Σαββατοκύριακο (της σχόλης, των εκδρομών, του γηπέδου και της βόλτας με την οικογένεια!) το διήμερο που θα παραμείνει στην Αθήνα και οι επιπτώσεις των αυστηρότατων μέτρων ασφαλείας στην άνετη διακίνηση των Αθηναίων θα είναι περιορισμένες, κατά το δυνατόν, και... «κάμποσοι» δεν θα θυσιάσουν τη σαββατοκυριακάτικη «απόδρασή» τους για να κατέβουν σε πορείες και διαδηλώσεις με αντιαμερικανικά συνθήματα και... συμπλοκές με τα ΜΑΤ! Θα δείξει... |
| Ο κ. Νίκολας Μπερνς, από τη Θεσσαλονίκη χθες, θέλησε να «φτιάξει κλίμα» κι αυτός, δηλώνοντας πως αντικείμενο των συνομιλιών του Αμερικανού προέδρου στην Αθήνα θα είναι η έμφαση που δίνει η Ουάσιγκτον «στην ειρήνη, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη στα Βαλκάνια», με ιδιαίτερη έμφαση στις προοπτικές ιδιωτικών επενδύσεων στην περιοχή, προς ενίσχυση και ενθάρρυνση των οποίων οι ΗΠΑ σκοπεύουν να ανοίξουν «περιφερειακό γραφείο» στην περιοχή, με έδρα τη Θεσσαλονίκη... |
| Και ο κ. Μπερνς δεν εφείσθη και πολύ «καλών λόγων» τόσο για την Ελλάδα και το ρόλο της στα Βαλκάνια («είναι χώρα ηγέτης στην περιοχή, η μόνη που μπορεί να σηκώσει στους ώμους της το βάρος της ανάπτυξης και της ανασυγκρότησης...», είπε), και προσωπικά για τον κ. Σημίτη και για την «ηγετική πολιτική» που ακολουθεί στα Βαλκάνια, όσο και για τον... «επαναπροσδιορισμό της εθνικής εξωτερικής πολιτικής» σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τονίζοντας πως οι ΗΠΑ «ενθαρρύνουν» αυτές τις πρωτοβουλίες και τις πολιτικές. «Ανοιγμα», σίγουρα - μόνο που δεν είμαστε πολύ βέβαιοι αν στη συγκυρία που επιχειρείται κάνει «καλό» ή «κακό»! |
| Από τη μια «καλά λόγια...» (και δημιουργία κλίματος...) από αμερικανικής πλευράς, κι από την άλλη κάποια περίεργα δημοσιεύματα, στη χθεσινή έγκυρη «Ουάσιγκτον Ποστ», βασισμένα σε δηλώσεις, εδώ στην Αθήνα, του Μπερνς, και άλλες δηλώσεις «Αμερικανού αξιωματούχου που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του...»(;) που δημιουργούν την εντύπωση ότι η επίσημη αμερικανική πολιτική με διάφορους τρόπους υιοθετεί την τακτική του «μαστιγίου και του καρότου...»! |
| Γράφει, συγκεκριμένα, η αμερικανική εφημερίδα (δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα στην Αθήνα...) πως «η φαινομενική ασυλία την οποία απολαμβάνει η "17 Ν", έχει προκαλέσεις νέες ανησυχίες στους Αμερικανούς αξιωματούχους, οι οποίοι θεωρούν πως η ελληνική κυβέρνηση δεν συμμερίζεται το αμερικανικό ενδιαφέρον για τη σύλληψη των μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης και αμερικανικοί κύκλοι ισχυρίζονται ότι ορισμένοι μέσα στην ελληνική κυβέρνηση ενδέχεται να έχουν προσπαθήσει να διατηρήσουν την ανωνυμία των μελών της "17 Ν", πιθανώς για να αποκρύψουν τις σχέσεις που τα μέλη αυτά είχαν κατά το παρελθόν με ανώτατους Ελληνες αξιωματούχους...» - πολύ βαριές κουβέντες! Ιδίως, όταν γίνονται λίγα μόλις 24ωρα πριν από την πολυσυζητημένη επίσκεψη Κλίντον στην Αθήνα... |
| Στο ίδιο δημοσίευμα, ο μεν κ. Μπερνς λέει επισήμως πως «η κυβέρνησή του είναι δυσαρεστημένη, όπως και η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, με το γεγονός ότι κανένα μέλος της οργάνωσης δεν έχει συλληφθεί...», αλλά ταυτόχρονα εκφράζει την «εμπιστοσύνη του» στη θέληση «του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, αλλά και του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοΐδη για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής οργάνωσης...», αλλά την ίδια στιγμή «αξιωματούχος που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του (στους δημοσιογραφικούς κύκλους δεν είναι... άγνωστη η μέθοδος αυτή, να λες πράγματα που πιστεύεις ή θέλεις να πεις, χωρίς... να «εκτίθεσαι» επωνύμως!) δηλώνει στον συντάκτη της «Ουάσιγκτον Ποστ» ότι «η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να εγγυηθεί για όλα τα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης, μερικά από τα οποία ενδέχεται να έχουν επαφές με τη "17 Ν", εξηγώντας με αυτό τον τρόπο την αποτυχία των ελληνικών διωκτικών αρχών...» - βαριές κουβέντες! |
| Και απολύτως ανόητες (έστω και διά της μεθόδου των «ανώνυμων κύκλων»!), όχι μόνο γιατί είναι αναπόδεικτα τα όσα διατυπώνονται, αλλά και επειδή σίγουρα δημιουργώντας την εντύπωση των «πιέσεων... τύπου 10ετίας του '50» κάθε άλλο παρά συμβάλλουν στην εκτόνωση ενός αντιαμερικανικού κλίματος στην Αθήνα -ιδίως την ώρα και υπό τις συγκυρίες που λέγονται! Περίεργο «ύφος» δείχνει να αποκτά τα πολύ τελευταία χρόνια η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα! Διόλου «διπλωματικό», και απολύτως εμφορούμενο από την αίσθηση της παντοδυναμίας και του συνεπακόλουθού της: την αλαζονεία της (υπερ)δυνάμεως. Που, ενίοτε, γυρίζει «μπούμερανγκ»... |
Θάνος Οικονομόπουλος
|