ΑΚΙΣ (4-11-99)
Αλήθειες...	Αν ακολουθήσει κανείς την τρέλα που επικρατεί στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, θα παραφρονήσει! Σενάρια για το ατύχημα στο Superfast, εμφανίσεις στην τηλεόραση κάτι θλιβερών απομειναριών του κομματικού συνδικαλισμού βερμπαλισμοί από άσχετους με το αντικείμενο της ναυτιλίας δημοσιογράφους των κενών περιεχομένου «τοκ σόου», φοβία από το κράτος και ηλιθιότης ακατάσχετη, εκλυομένη πανταχόθεν. Λες και μπορούν οι λιμενικοί να ελέγχουν -εκτός από τα αμέτρητα μίλια ακτών- και ποιος βγαίνει από τη χώρα! Λες και οι εταιρείες μπορούν να ελέγξουν όλες τις νταλίκες και τα Ι.Χ. που μπαίνουν στα βαπόρια τους! Σε ποια χώρα, αλήθεια, της Ε.Ε. ελέγχονται ένα-ένα τα αυτοκίνητα που μπαίνουν σε ένα φέρι μπωτ για να πάνε σε άλλη χώρα-μέλος; Δεν γνωρίζει ο υπουργός ότι αν τα οχήματα ελέγχονται ένα-ένα θα φεύγει ένα φέρι μπωτ κάθε εβδομάδα; Και γιατί, αλήθεια, φταίνε όλοι πλην των λαθρεπιβατών; Πού να ξέρει ο πλοίαρχος -η εταιρεία δηλαδή- ότι βρίσκονται λαθρεπιβάτες στο βαπόρι; Και γιατί να ανησυχήσουν οι αρχές μήπως φύγουν από τη χώρα λαθρομετανάστες, τους οποίους καμία χώρα δεν επιθυμεί στο έδαφός της; Πικρές αλήθειες, που δεν τολμούν να πουν οι πολιτικοί και αποφεύγουν οι «προοδευτικοί» δημοσιογράφοι, για τους οποίους «το κράτος φταίει για όλα». Το ευκολότερο, ασφαλώς, είναι να παίρνεις ένα μικρόφωνο ή ένα μολύβι και να κατηγορείς το Λιμενικό, τους υπουργούς, τους εφοπλιστές, τους «μη δικούς μας» συνδικαλιστές της ΠΝΟ. Και δεν λέμε το πιο απλό: Μήπως οι λαθρεπιβάτες άναψαν καμιά φωτιά στο γκαράζ για να ζεσταθούν ή πέταξαν κανένα τσιγάρο; Δεν είναι κι αυτό ένα σενάριο; ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ