ΣΧΟΛΙΟ Του Κ.Ι. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ (28-10-99)

Τον Δεκέμβριο το «ταμείο»

Καταβάλλει έντονες διπλωματικές προσπάθειες η κυβέρνηση στην ευρωπαϊκή σκηνή, προκειμένου να εξασφαλίσει από τους εταίρους της ένα ελάχιστο «αντάλλαγμα» που θα της επέτρεπε να προσυπογράψει αξιοπρεπώς, τον Δεκέμβριο, την τουρκική υποψηφιότητα στη σύνοδο κορυφής, στο Ελσίνκι. Οποιες διατυπώσεις κι αν «κερδίσει» τελικώς στα κείμενα των «15» σχετικώς με την Κύπρο και τα ελληνοτουρκικά η κυβέρνηση, η πολιτική ουσία της υπόθεσης (ανοικτοί δρόμοι για περαιτέρω εξέλιξη των σχέσεων Ε.Ε. - Τουρκίας) δεν θα αλλάξει. Η περίφημη θεωρία ότι οι ευρωτουρκικές σχέσεις περνούν από την Αθήνα έχει προ πολλού συντριβεί. Η Αθήνα λέει σήμερα «ναι» στις σχέσεις αυτές και το μόνο που ζητεί από τους εταίρους της είναι κάποια ελάχιστα «ανταλλάγματα» (ως προσχήματα), που κι αυτά οι 14 είναι απρόθυμοι να της τα δώσουν. Ακόμη, όμως, και αν ικανοποιηθεί μερικώς το ελληνικό αίτημα έως τις 10 Δεκεμβρίου, η ελληνική πλευρά θα υποχρεωθεί να δώσει στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο εξηγήσεις για το πώς τα πράγματα έφθασαν, από το 1995 έως τα τέλη του 1999, σε τόσο χαμηλό σημείο αποτελεσματικότητας της εξωτερικής πολιτικής της στο πεδίο της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Θα ήταν, ίσως, κάπως ευκολότερη η θέση της κυβέρνησης του κ. Κ. Σημίτη, αν είχε φροντίσει εγκαίρως (δεν θα κουραστούμε να το αναφέρουμε), τουλάχιστον το 1998, να συζητήσει με την αντιπολίτευση για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην υπόθεση αυτή, για τις ισχυρές πιέσεις που δέχθηκε από τους πρωταγωνιστές της ευρωατλαντικής συνεργασίας ώστε να μη φέρει πλέον αντιρρήσεις στην «ευρωπαϊκή στρατηγική» της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Τουρκία. Η κυβέρνηση προτίμησε, δυστυχώς, να κρύβει από την αντιπολίτευση και από την κοινή γνώμη τη σταδιακή απώλεια δυνάμεων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ενωση, προτίμησε να εμφανίζει κατά καιρούς «επιτυχίες». Και έτσι, θα της είναι ασφαλώς δυσχερέστατο τώρα να πείσει πολιτικά κόμματα και πολίτες ότι τα «ζιγκ ζαγκ» της στην ευρωπαϊκή σκηνή, μετά τα γεγονότα στα Ιμια, είχαν κάποιο θετικό αποτέλεσμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση ή ότι υποχρέωσαν την Αγκυρα να αλλάξει κάτι από τις πολιτικές της στα ελληνοτουρκικά θέματα ή ότι διασφάλισαν την κυπριακή ένταξη. Μετά τη λήξη της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η κυβέρνηση θα κάνει «ταμείο» για μια πολιτική τεσσάρων χρόνων στο τρίγωνο Αθήνα - Βρυξέλλες - Αγκυρα. Και ό,τι θα καταγραφεί, θα είναι υπόθεση αποκλειστικής ευθύνης της.