«Επίδομα» στους ιερείς
|
Αυτό το «επίδομα παραγωγικότητας» που παρεχώρησε η κυβέρνηση στους ιερείς και μάλιστα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δεν μπορώ να το καταλάβω.
Ομολογώ ότι σπάνια διαπιστώνω ιδιαίτερη «παραγωγικότητα» εκ μέρους των ιερέων. Εκτός αν ο πρωθυπουργός εννοεί παραγωγικότητα την επί τροχάδην τέλεση όλων ανεξαιρέτως των ιεροτελεστιών, ιδιαίτερα εκείνων, όπου η υψηλή «παραγωγικότητα», η υψηλή δηλαδή απόδοση στη μονάδα του χρόνου αποδίδει άφθονο χρήμα: Π.χ. οι γάμοι, τα βαφτίσια, οι κηδείες, τα μνημόσυνα και τα τρισάγια. Σε ορισμένες μάλιστα εκκλησίες των Αθηνών, οι οποίες προτιμώνται λόγω «γκλαμουριάς» (τι υπέροχη λέξη) τα ζεύγη, οι κουμπάροι, τα αβάπτιστα βρέφη, οι νονοί και οι καλεσμένοι περιμένουν «ουρά» έξω από την εκκλησία για να παντρευτούν ή να μνηστευθούν. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, πράγματι, οι ιερείς αναπτύσσουν υψηλή παραγωγικότητα, ένεκα της οποίας, όταν επιτέλους έρχεται η ώρα να τελεσθεί το Μυστήριο, σχεδόν ποτέ δεν έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε όλα τα «υπέροχα γράμματα» ή έστω να συλλάβουμε την εκφορά τους. Αυτό μάλιστα είναι μια μορφή παραγωγικότητας.
Εκεί όμως που η «παραγωγικότητα» των ιερέων φθάνει σε υψηλά πράγματι επίπεδα είναι στα νεκροταφεία, όπου σωρηδόν συνωστίζονται οι σεβαστοί νεκροί μας. Θα έχετε ασφαλώς και σεις την εικόνα του κατάκοπου, σκονισμένου και κάθιδρου ιερέως, ο οποίος, σχεδόν αλλόφρων, τρέχει από τάφο σε τάφο, ιδιαίτερα κατά τα Ψυχοσάββατα, για να προλάβει όλα τα τρισάγια, από τα οποία ψάλλει ελάχιστες, σε κάθε τάφο, λέξεις με φωνή ένρινη και υποτονθορύζουσα, παντελώς ακατάληπτη. Για να διευκολύνει δε τους ευσεβείς πιστούς κρατάει σφυρίχτρα, όμοια με εκείνη του τροχονόμου, και πότε πότε εν μέσω ευχών και παρακλήσεων... σφυρίζει για να δηλώσει την παρουσία του μέσα στο πυκνό δάσος των πέτρινων και παγερών σταυρών...
Φοβάμαι ότι αδικώ τη μεγάλη πλειοψηφία των ιερέων, μεταξύ των οποίων και αρκετούς στενούς μου φίλους, σε φτωχά χωριά και περιθωριακές συνοικίες των πόλεων, όπου τα «τυχερά» τους είναι σπάνια και ασήμαντα. ‹Η εκείνους που δεν δέχονται να πάρουν αμοιβή για την τέλεση της ιεροτελεστίας και σου λένε: «Ρίξε ό,τι θέλεις στο παγκάρι για την εκκλησία»! Και θυμάμαι τους δύο ιερείς που συνάντησα πέρισυ στη Θηρασιά της Σαντορίνης, νησί πάμπτωχο και πίσω από το Θεό, που μοιράζουν τη δραστηριότητά τους μεταξύ εκκλησίας και χωραφιού για να μπορέσουν να ζήσουν. Από αυτούς όλους ζητώ ταπεινά συγγνώμη για τις παρατηρήσεις και τα σχόλια στα οποία με ωθεί, κυρίως, η παραδοξότητα του όρου: Επίδομα παραγωγικότητας.
Υπάρχει όμως και ένα ζήτημα πολύ σοβαρότερο, όχι τόσο από πρακτικής πλευράς όσο από πλευράς αρχών. Το κράτος μισθοδοτεί τους ορθόδοξους ιερείς και καλά κάνει. Είναι άλλωστε ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να έχει την εκκλησία... υπό τας διαταγάς του.
Κάνει όμως το ίδιο για τους ιερείς των άλλων θρησκειών και δογμάτων, οι οποίοι είναι Ελληνες πολίτες, φορολογούμενοι με ίσα κατά το Σύνταγμα δικαιώματα»! Μισθοδοτεί τους καθολικούς ιερείς, τους παλαιοημερολογίτες, τους μουσουλμάνους και τους Εβραίους ιερείς; Ολοι αυτοί είναι Ελληνες πολίτες και φορολογούμενοι.
Ειλικρινά δεν το γνωρίζω και όσους προχείρους ρώτησα χθες το βράδυ, δεν το ήξερε κανείς. Μια επίσημη απάντηση θα ήταν διαφωτιστική.
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
|
