ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (15-10-99)

Πολύς δρόμος
Η ανθρωπότητα έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει προς την κατεύθυνση του πλήρους σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανοχής στη διαφορετικότητα, είτε αυτή αφορά τη ράτσα, το χρώμα και το φύλο του ανθρώπου είτε τις πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις του, τη γλώσσα και τα πιστεύω του. Δύο επεισόδια, από τα πολλά που καταγράφει η καθημερινή ειδησεογραφία, είναι αποκαλυπτικά. Το πρώτο έρχεται από το Ισραήλ, από τη Ναζαρέτ, και αφορά την εγκατάσταση μιας μεγάλης σκηνής που στήθηκε στην κεντρική πλατεία και λειτουργεί ως προσωρινό τζαμί για τους ντόπιους μουσουλμάνους Αραβοϊσραηλινούς. Οι χριστιανοί Αραβοϊσραηλινοί εξηγέρθησαν και απείλησαν να καταστρέψουν τη σκηνή. Στην υπόθεση ενεπλάκη και ο Ισραηλινός υπουργός Ασφαλείας Μπεν Αμί, ο οποίος κατέστησε σαφές ότι η σκηνή πρέπει να απομακρυνθεί μέχρι τις 8 Νοεμβρίου για να μην προκληθούν ταραχές που θα «θέσουν σε κίνδυνο την επίσκεψη του Πάπα στους Αγίους Τόπους, τον προσεχή Μάρτιο», όπως χαρακτηριστικά τονίσθηκε. Το δεύτερο έρχεται από την Τσεχία, στην πόλη της οποίας ο Ούστι Ναντ Λάμπεμ, ο δήμαρχός της ύψωσε ένα τείχος ύψους 1,80 και μήκους 65 μέτρων για να χωρίσει την πόλη από τους τσιγγάνους και τους άλλους συμπολίτες του. Αν και η Βουλή με καθυστέρηση και με ψήφους 100 έναντι 58 (υπήρχαν τόσοι κατά) ακύρωσε την απόφαση του δημάρχου, το τείχος μένει εκεί για να καταδείξει ότι το απαρτχάιντ μπορεί και «πρέπει» να επιβάλλεται και στις μέρες μας. Και να σκεφθεί κανείς ότι η Τσεχία είναι υποψήφιο προς ένταξη μέλος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Για το πρώτο επεισόδιο το Βατικανό σιώπησε, αλλά για το δεύτερο ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι δήλωσε ότι «η Ευρώπη δεν πρέπει ποτέ να ξαναδεί νέα τείχη να διαχωρίζουν τους πολίτες της. Είδαμε ήδη αρκετά τείχη στο παρελθόν». Η δήλωσή του συνέπεσε με την τοποθέτησή του για την Τουρκία, αναφορικά με τη διαδικασία ένταξής της στην Ε.Ε, τονίζοντας ότι «οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν μόνον όταν θα ικανοποιηθούν τα πολιτικά κριτήρια, που είναι ο σεβασμός του δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η προστασία των μειονοτήτων». Που σημαίνει πολύ δρόμο ακόμη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ

	ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (15-10-99)
Πολύς δρόμος	Η ανθρωπότητα έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει προς την κατεύθυνση του πλήρους σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανοχής στη διαφορετικότητα, είτε αυτή αφορά τη ράτσα, το χρώμα και το φύλο του ανθρώπου είτε τις πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις του, τη γλώσσα και τα πιστεύω του. Δύο επεισόδια, από τα πολλά που καταγράφει η καθημερινή ειδησεογραφία, είναι αποκαλυπτικά. Το πρώτο έρχεται από το Ισραήλ, από τη Ναζαρέτ, και αφορά την εγκατάσταση μιας μεγάλης σκηνής που στήθηκε στην κεντρική πλατεία και λειτουργεί ως προσωρινό τζαμί για τους ντόπιους μουσουλμάνους Αραβοϊσραηλινούς. Οι χριστιανοί Αραβοϊσραηλινοί εξηγέρθησαν και απείλησαν να καταστρέψουν τη σκηνή. Στην υπόθεση ενεπλάκη και ο Ισραηλινός υπουργός Ασφαλείας Μπεν Αμί, ο οποίος κατέστησε σαφές ότι η σκηνή πρέπει να απομακρυνθεί μέχρι τις 8 Νοεμβρίου για να μην προκληθούν ταραχές που θα «θέσουν σε κίνδυνο την επίσκεψη του Πάπα στους Αγίους Τόπους, τον προσεχή Μάρτιο», όπως χαρακτηριστικά τονίσθηκε. Το δεύτερο έρχεται από την Τσεχία, στην πόλη της οποίας ο Ούστι Ναντ Λάμπεμ, ο δήμαρχός της ύψωσε ένα τείχος ύψους 1,80 και μήκους 65 μέτρων για να χωρίσει την πόλη από τους τσιγγάνους και τους άλλους συμπολίτες του. Αν και η Βουλή με καθυστέρηση και με ψήφους 100 έναντι 58 (υπήρχαν τόσοι κατά) ακύρωσε την απόφαση του δημάρχου, το τείχος μένει εκεί για να καταδείξει ότι το απαρτχάιντ μπορεί και «πρέπει» να επιβάλλεται και στις μέρες μας. Και να σκεφθεί κανείς ότι η Τσεχία είναι υποψήφιο προς ένταξη μέλος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Για το πρώτο επεισόδιο το Βατικανό σιώπησε, αλλά για το δεύτερο ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι δήλωσε ότι «η Ευρώπη δεν πρέπει ποτέ να ξαναδεί νέα τείχη να διαχωρίζουν τους πολίτες της. Είδαμε ήδη αρκετά τείχη στο παρελθόν». Η δήλωσή του συνέπεσε με την τοποθέτησή του για την Τουρκία, αναφορικά με τη διαδικασία ένταξής της στην Ε.Ε, τονίζοντας ότι «οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν μόνον όταν θα ικανοποιηθούν τα πολιτικά κριτήρια, που είναι ο σεβασμός του δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η προστασία των μειονοτήτων». Που σημαίνει πολύ δρόμο ακόμη. ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ