Μετασεισμικά
|
Μερικά περιστατικά από τις σεισμόπληκτες περιοχές, που εύχομαι να είναι μεμονωμένα, προκαλούν ανησυχία και σκέψεις, μάλλον μελαγχολικές. Σας παρουσιάζω μερικά:
- Δύο μόνο ώρες μετά το σεισμό, όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί παρουσίαζαν, ως... ντοκουμέντο απελπισίας και απόγνωσης, νεαρό άνδρα περίπου 40-45, ο οποίος σε υψηλούς τόνους λαϊκής αγανάκτησης, την οποία ασφαλώς επαύξανε η παρουσία της κάμερας και η σκέψη ότι «θα με δουν», διαμαρτυρόταν και έλεγε: «Νυχτώνει και δεν ήλθε κανένας να μου πει πού θα κοιμίσω τα παιδιά μου». Η όλη σκηνή είχε πράγματι φόντο το μισοκατεστραμμένο σπίτι του. Κανείς από τους παρισταμένους δεν βρέθηκε να του πει: Ποιον περιμένεις, άνθρωπέ μου, να 'ρθει να σου πει. Εσύ δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για τα παιδιά σου;
- Πάλι από τις πρώτες ώρες μετά το σεισμό: Ελάχιστοι, όπως μου είπαν, ασχολήθηκαν οι ίδιοι με το να στήσουν τις σκηνές. Ολοι περίμεναν τα συνεργεία του Στρατού και διαμαρτύρονταν, ως θύματα του ανύπαρκτου κράτους, ότι αυτά καθυστερούν!
- Οταν άρχισαν να περνούν τα συνεργεία με τους πολιτικούς μηχανικούς για τον έλεγχο των κτιρίων, οι μισοί σεισμόπληκτοι ζητούσαν φορτικά να χαρακτηρισθεί το σπίτι τους κατεδαφιστέο και οι άλλοι μισοί επισκευάσιμο, ανεξαρτήτως από την πραγματική έκταση των ζημιών, που αυτό υπέστη. Μερικοί μάλιστα επιχειρούσαν... να «λαδώσουν» τους μηχανικούς με σημαντικά ποσά, προκειμένου να γίνει δεκτό το αίτημά τους!
- Σε κάποια από αυτές τις περιοχές είχε περισωθεί ένας φούρνος. Δεν υπέστη σημαντικές ζημιές και την επομένη του σεισμού έβγαζε ψωμί, όπως έκανε κάθε φορά. Ουδείς πηγαίνει στο φούρνο του ν' αγοράσει ψωμί, όλοι περιμένουν το ψωμί της διανομής! Και μη μου πείτε, ότι δεν είχαν χρήματα ν' αγοράσουν ψωμί!
- Κυρίες από κάποια συνοικία των Αθηνών, μάλλον λαϊκή, οργάνωσαν στη γειτονιά τους έρανο και συγκέντρωσαν αρκετά τρόφιμα και ρουχισμό (φασόλια, μακαρόνια, ζάχαρη, καφέ, πουκάμισα, παντελόνια, κ.ά.), τα φόρτωσαν σε μικρό φορτηγό και πήγαν να τα μοιράσουν στους σεισμοπαθείς: Ελάχιστοι τα δέχθηκαν, με τον ισχυρισμό ότι δεν μπορούν να μαγειρέψουν και ότι καλύπτονται από τη «διανομή γευμάτων» του ΕΕΣ! Ολοι προτιμούν την άκοπη αθλιότητα του συσσιτίου, προτίμηση που δυστυχώς ενισχύουμε και εμείς από τα ΜΜΕ, θεωρώντας το φυσικό και αναμενόμενο, ως παράδοξο και έκτακτο. Ηταν αναμενόμενο ότι θα παρατηρηθούν φαινόμενα αισχροκερδούς νοθείας, αλλά και αλλοιώσεως κατά τη μεταφορά και διανομή τόσων χιλιάδων μερίδων.
Τα περιστατικά που σας ανέφερα είναι ίσως ασήμαντα και καθημερινά και δεν θα άξιζε ίσως ο κόπος να ασχοληθούμε με αυτά. Αποκαλύπτουν όμως μια παράδοξη σχέση κράτους και κοινωνίας, σχέση... «αγάπης και μίσους». Τα περιμένουμε όλα από το κράτος και επειδή φυσικά, δεν μπορεί να μας τα δώσει, διαμαρτυρόμαστε και κραυγάζουμε! Εχουμε δίκαιο να τα περιμένουμε όλα, όχι βέβαια τα συσσίτια, τις σκηνές, τα λυόμενα, τα κοντέινερ, τις ψευτοαποζημιώσεις και τα πενιχρά επιδόματα. Αλλά την πρόοδό μας και την προκοπή μας.
Εξαρτάται από ποιο κράτος τα περιμένουμε: Αν περιμένουμε κάτι από το «κράτος - υπηρέτη», αυτό δεν μπορεί να μας δώσει παρά άθλια συσσίτια και πενιχρά επιδόματα. Κατ' επέκταση μας παρέχει άθλια νοσοκομεία, άθλιες δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ. Αν όμως απευθυνόμαστε στο «κράτος-οργανωτή» των δραστηριοτήτων μας και των προσπαθειών μας, τότε δικαιούμαστε να περιμένουμε και να απαιτούμε πολύ περισσότερα και πολύ σημαντικότερα.
Την Παρασκευή αρχίζει στη Βουλή η προ ημερησίας διατάξεως σε επίπεδο αρχηγών συζήτηση για τους σεισμούς. Αν κρίνω από τις ανακοινώσεις των κομμάτων, θα δούμε τα έργα που πολλές φορές είδαμε: Η κυβέρνηση θα μας πει πόσο πολλά έκανε και η αντιπολίτευση πόσο λίγα είναι αυτά και πόσο περισσότερα θα έκανε η ίδια αν ήταν... κυβέρνηση. Και οι δύο πλευρές έχουν στο νου τους και ορισμένοι στην ιδεολογία τους το «κράτος - υπηρέτη». Κανένα κόμμα δεν θα μιλήσει γι' αυτήν την κοινωνία που δεν ξέρει πλέον να αυτο-οργανώνεται και να αυτενεργεί. Γιατί είναι όλα ένοχα. Γι' αυτό και θα εξαντληθούν στον συνήθη (και ανυπόφορο πλέον) λαϊκίστικο και πατερναλιστικό ρητορισμό.
Επειδή όλα τα κόμματα σχεδιάζουν να εγκαινιάσουν την προεκλογική περίοδο από τους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων, ας ελπίσουμε να δούμε το πλακάτ που θα γράφει: «Κάτω τα χέρια από τους καταυλισμούς»...
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
|
