ΠΡΟ-ΒΟΛΕΣ (28-09-99)

Βλάπτει σοβαρά και τα μνημεία
Τι είναι ένα τσιγαράκι; Τίποτα, όχι μόνο γι' αυτούς που καπνίζουν, αλλά και για τους άλλους που το περιφρονούν. Το να καπνίσει κάποιος δίπλα σου, σε έναν υπαίθριο χώρο δεν είναι δα και τόσο τραγικό, ακόμη κι αν πρόκειται για το Ηρώδειο ή την Επίδαυρο, χώρους για τους οποίους έχει γίνει τόσος λόγος σχετικά με την απαγόρευση του καπνίσματος. Αν όμως, την ίδια σκέψη έχουν δεκάδες άτομα από το κοινό που καταλαμβάνει το πάνω διάζωμα, τότε η κατάσταση εκτός από εκνευριστική (για τους καπνιστές που ζηλεύουν δυο-τρεις τζούρες), είναι και ανησυχητική. Η κάφτρα του τσιγάρου κατά τους ειδικούς (έχει «μαλλιάσει» η γλώσσα τους να το λένε) έχει μεγάλη θερμοκρασία και προκαλεί προβλήματα στην επιφάνεια του μαρμάρου. Πατώντας την, μάλιστα (ποιος διαθέτει προσωπικό σταχτοδοχείο;), η μαρμάρινη επιφάνεια επιβαρύνεται και με χρωματισμό, πολύ περισσότερο αν πέσει και νερό της βροχής. Οι επιστήμονες δεν το θεωρούν απίθανο, πολλές φορές έπειτα από μια παράσταση ή συναυλία οι γόπες πλέουν στις λιμνούλες που σχηματίζονται μέχρι την επομένη οπότε καθαρίζεται ο χώρος. Ολα αυτά συμβαίνουν στο επάνω διάζωμα του Ηρωδείου. Κυρίως, όταν δεν υπάρχουν οι ταξιθέτριες του ΕΟΤ, αλλά εκείνες των σχημάτων - συγκροτημάτων στα οποία παραχωρείται ο χώρος. Εδώ δεν μπορούν οι υπάλληλοι του ΕΟΤ να επιβληθούν στο κοινό, θα επιβληθούν οι φιλοξενούμενοι; Και βέβαια, ούτε λόγος για αρμόδιο αρχαιολόγο που υποτίθεται ότι πρέπει να είναι παρών στην εκάστοτε εκδήλωση για να επιβλέπει το χώρο. Επειδή Ελληνες είμαστε κι όσο κι αν ακούμε τις συστάσεις από τα μεγάφωνα δεν αρκεί (χρειαζόμαστε έναν αστυφύλακα), θα είναι προτιμότερο όσοι μιλούν για τους κινδύνους του μνημείου να κάνουν μια γενικότερη ενημέρωση στο κοινό. Μήπως και συνειδητοποιήσουμε τότε ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά το μνημείο.
ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ

	ΠΡΟ-ΒΟΛΕΣ (28-09-99)
Βλάπτει σοβαρά και τα μνημεία	Τι είναι ένα τσιγαράκι; Τίποτα, όχι μόνο γι' αυτούς που καπνίζουν, αλλά και για τους άλλους που το περιφρονούν. Το να καπνίσει κάποιος δίπλα σου, σε έναν υπαίθριο χώρο δεν είναι δα και τόσο τραγικό, ακόμη κι αν πρόκειται για το Ηρώδειο ή την Επίδαυρο, χώρους για τους οποίους έχει γίνει τόσος λόγος σχετικά με την απαγόρευση του καπνίσματος. Αν όμως, την ίδια σκέψη έχουν δεκάδες άτομα από το κοινό που καταλαμβάνει το πάνω διάζωμα, τότε η κατάσταση εκτός από εκνευριστική (για τους καπνιστές που ζηλεύουν δυο-τρεις τζούρες), είναι και ανησυχητική. Η κάφτρα του τσιγάρου κατά τους ειδικούς (έχει «μαλλιάσει» η γλώσσα τους να το λένε) έχει μεγάλη θερμοκρασία και προκαλεί προβλήματα στην επιφάνεια του μαρμάρου. Πατώντας την, μάλιστα (ποιος διαθέτει προσωπικό σταχτοδοχείο;), η μαρμάρινη επιφάνεια επιβαρύνεται και με χρωματισμό, πολύ περισσότερο αν πέσει και νερό της βροχής. Οι επιστήμονες δεν το θεωρούν απίθανο, πολλές φορές έπειτα από μια παράσταση ή συναυλία οι γόπες πλέουν στις λιμνούλες που σχηματίζονται μέχρι την επομένη οπότε καθαρίζεται ο χώρος. Ολα αυτά συμβαίνουν στο επάνω διάζωμα του Ηρωδείου. Κυρίως, όταν δεν υπάρχουν οι ταξιθέτριες του ΕΟΤ, αλλά εκείνες των σχημάτων - συγκροτημάτων στα οποία παραχωρείται ο χώρος. Εδώ δεν μπορούν οι υπάλληλοι του ΕΟΤ να επιβληθούν στο κοινό, θα επιβληθούν οι φιλοξενούμενοι; Και βέβαια, ούτε λόγος για αρμόδιο αρχαιολόγο που υποτίθεται ότι πρέπει να είναι παρών στην εκάστοτε εκδήλωση για να επιβλέπει το χώρο. Επειδή Ελληνες είμαστε κι όσο κι αν ακούμε τις συστάσεις από τα μεγάφωνα δεν αρκεί (χρειαζόμαστε έναν αστυφύλακα), θα είναι προτιμότερο όσοι μιλούν για τους κινδύνους του μνημείου να κάνουν μια γενικότερη ενημέρωση στο κοινό. Μήπως και συνειδητοποιήσουμε τότε ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά το μνημείο. ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ