Μύθος και ΒΑΝ
Στη σεισμολογία, όπως και σε όλα τα θέματα, είναι καλό να αποβλέπει κανείς στους ειδήμονες, είναι, όμως, πολύτιμο να θυμάται και την κοινή λογική. Στο θέμα της προγνώσεως των σεισμών, τα συμπεράσματα της τελευταίας ηχούν κυνικά μεν, αλλ' άκρως διαφωτιστικά. Το πρώτο από αυτά είναι ότι, όταν ομιλεί κανείς για πρόβλεψη σεισμού, εννοεί προσδιορισμό τόπου, χρόνου και μεγέθους της επικείμενης δονήσεως· χωρίς τα στοιχεία αυτά, η πρόβλεψη δεν είναι πρακτικώς αξιοποιήσιμη, εκτός αν μία χώρα προτίθεται να εξαρθρώνει κατά καιρούς την οικονομική και κοινωνική ευταξία της εν αναμονή του αγνώστου. Συμπέρασμα δεύτερον: δεδομένου ότι οι σεισμοί είναι ανά τον κόσμον υπαίτιοι βαρυτάτων απωλειών, αν κάποιος, επιστήμων ή οιωνοσκόπος, είχε -και δη από ετών- την ικανότητα να τους προβλέπει, δεν θα απέστελλε σήματα σε ινστιτούτα: βραβευμένος με Νόμπελ και κρατών ανά χείρα συμβόλαια δισεκατομμυρίων δολαρίων με την Ιαπωνία, την Κίνα, την Ελλάδα και άλλες χώρες, θα ανέπτυσσε το σύστημά του και θα έδινε διαλέξεις ανά τον πλανήτη. Αυτές οι πεζές σκέψεις δεν σημαίνουν ότι το ΒΑΝ είναι άχρηστο, ούτε ότι δεν συμβάλλει στην καταγραφή προσεισμικών ενδείξεων. Σημαίνουν απλώς ότι δεν μπορεί να προβλέψει σεισμούς κατά τρόπο