Οι συντεχνίες της Βουλής
|
«Το λόμπι των βουλευτών - μηχανικών ματαίωσε τον Ιούλιο του 1995, μετά τον καταστροφικό σεισμό του Αιγίου, τη διάταξη που προέβλεπε τη μη παραγραφή των αδικημάτων των μελετητών και κατασκευαστών», υπενθύμισε η χθεσινή ειδησεογραφία. (Με την επιχειρηθείσα ρύθμιση η έναρξη του χρόνου της παραγραφής άρχιζε από τη διαπίστωση του αδικήματος, π.χ. κατάρρευση του κτιρίου και όχι με την παράδοση του έργου).
Υποτίθεται ότι έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο απορρίψεως και αποδοκιμασίας του συντεχνιακού πνεύματος. Η κοινή γνώμη έχει αντιληφθεί ότι οι υπερβολικές κατακτήσεις και τα υπέρμετρα προνόμια των ολίγων και ισχυρών κλάδων δεν υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο, αλλά οξύνουν τις ανισότητες και τελικώς αποβαίνουν εις βάρος των δικαίων διεκδικήσεων των αδυνάτων.
Την αντίληψη αυτή τείνουν να υιοθετήσουν και τα πολιτικά μας κόμματα, τα οποία στο παρελθόν εκμεταλλεύθηκαν αδίστακτα την ισχύ των συντεχνιών για να κινδυνεύσουν στη συνέχεια να καταστούν περίπου υποχείριά τους.
Είναι, λοιπόν, επιτρεπτό το συντεχνιακό πνεύμα να επιβιώνει και κατά περίπτωση να επιβάλλεται στην Εθνική μας Αντιπροσωπεία; Οχι μόνο το προαναφερθέν περιστατικό με τους μηχανικούς, αλλά και πλήθος άλλων κρουσμάτων επιβεβαιώνουν δυστυχώς την παραπάνω διαπίστωση. Οι ισχυρότερες «ομάδες», στο σύνολο των 300 εθνοπατέρων μας, απαρτίζονται σήμερα από τους δικηγόρους, με 94 «εκπροσώπους», τους μηχανικούς με 46, τους γιατρούς, με 42, τους οικονομολόγους, με 25, και τους εκπαιδευτικούς, με 24 βουλευτές. Είναι, λοιπόν, συχνό το φαινόμενο οι ομάδες αυτές να συνασπίζονται, ανεξαρτήτως ιδεολογικών διαφορών και πολιτικών αντιθέσεων, προκειμένου να προωθήσουν κάποιο κλαδικό αίτημα ή να αποσοβήσουν την αφαίρεση ενός προνομίου.
Πρόκειται, σαφώς, για την πλέον απαράδεκτη, απεχθή και καταδικαστέα συντεχνιακή δράση. Το Σύνταγμα ρητώς ορίζει ότι «οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Εθνος». Δεν εκπροσωπούν ούτε την περιφέρειά τους, ούτε, φυσικά, τον επαγγελματικό τους κλάδο. Αν επιθυμούν το τελευταίο, ας διεκδικήσουν συνδικαλιστικό αξίωμα στο σωματείο τους. Στη Βουλή των Ελλήνων δεν έχουν κανένα δικαίωμα να βουλεύονται με ιδιοτελή και συντεχνιακά κριτήρια. Διότι τότε οι βουλές τους δεν είναι ελεύθερες, αλλά στρατευμένες. Δεν υπηρετούν το Εθνος και τον ελληνικό λαό, όπως ορίζει η αποστολή τους, αλλά ειδικά συμφέροντα, τα οποία, κατά κανόνα, αντιστρατεύονται και εξουδετερώνουν το γενικό όφελος.
|
| |
