ΑΚΙΣ (15-09-99)
Πιλάτοι	Ακουγα στο ραδιόφωνο τον καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλο και δεν μπορώ παρα να συμφωνήσω μαζί του. «Δεν υπάρχει νερό στο Ζεφύρι, στο Μενίδι και στους άλλους καταυλισμούς, αλλιώς οι κυβερνητικοί που πραγματοποιούν επισκέψεις, θα μπορούσαν να πλύνουν τα χέρια τους ως Πόντιοι Πιλάτοι». Αλήθεια, τι περιμένουν οι υπουργοί από τις «επί τόπου» επισκέψεις τους; Τα φορτώνουν όλα στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και «βγάζουν την ουρά τους απ' έξω». Ποιον, όμως, πείθουν; Κανέναν, ασφαλώς. Κι αυτό γιατί οι αρμοδιότητες που δόθηκαν στην Αυτοδιοίκηση δεν περιέλαβαν και τα μέσα για να ασκηθούν. Κι έτσι, οργανισμοί χωρίς μηχανισμούς, χωρίς εμπειρία και χωρίς κατεύθυνση, βρίσκονται ξαφνικά μέσα στον κυκεώνα τον σεισμών και έχουν τα χέρια δεμένα. Βεβαίως, είναι πολύ εύκολο να μετατοπίζει κανείς τις ευθύνες. Αλλά είναι έντιμο; Είναι πολιτικά επιτρεπτό; Οχι, ασφαλώς. Η ευθύνη βαρύνει απόλυτα την κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία. Και δεν είναι τυχαίο που στελέχη του κυβερνώντος κόμματος εκφράζουν ανοιχτά τη διαφωνία τους προς τις ενέργειες υπουργών και υφυπουργών. Δεν είναι εύκολο πράγμα, ασφαλώς, η αντιμετώπιση μιας τέτοιας εκτάσεως θεομηνίας. Το κράτος αντέδρασε σωστά, σχεδόν αμέσως. Αλλά η συνέχεια είναι δύσκολη και ο δρόμος μακρύς. Αντί, λοιπόν, να εφευρίσκουν μεθόδους αποσείσεως των ευθυνών, θα ήταν πολύ καλύτερα αν οι υπουργοί έσπευδαν να βρούν τρόπους να καλύψουν τα οποία κενά, συμπαραστεκόμενοι στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και όχι κατακρίνοντάς τους. Ο κόσμος και γνώση και κρίση έχει. Να είναι βέβαιοι. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ