Παροχές υπό αίρεση
Ο, εξαρχής πασίδηλος, προεκλογικός χαρακτήρας των κυβερνητικών φορολογικών σχεδιασμών είχε οδηγήσει, πολλές φορές και ήδη από τις αρχές της χρονιάς, την «Κ» στην επισήμανση ότι η κυβέρνηση είχε εθνικό χρέος να μην παρασυρθεί σε παροχές, που θα μπορούσαν να διακυβεύσουν ή και απλώς να δυσχεράνουν την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, αλλ' ούτε σε αλόγιστη χρήση των όντως διαθεσίμων πόρων για ψηφοθηρικούς, πλην όμως αντιπαραγωγικούς σκοπούς. Οι απαλλαγές και παροχές, που εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης, εκφεύγουν, βεβαίως, απ' ό,τι θα επέτασσε η σύνεση και η υπόταξη του πολιτικού κόστους στις ανάγκες της τελικής ευθείας προς την ΟΝΕ. Ο προεκλογικός χαρακτήρας των μέτρων είναι έκδηλος, όχι μόνο στην ουσία τους, αλλά και στη σπουδή, με την οποία ανακοινώθηκαν: ο πρωθυπουργός δεν ανέμεινε καν την επί θύραις ομιλία του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Παρά ταύτα, θα αδικούσε κανείς την κυβέρνηση, αν περιοριζόταν στην επισήμανση των προεκλογικών κινήτρων της. Πράγματι, το κόστος των εξαγγελθεισών παροχών αντισταθμίζεται σε ικανό βαθμό από τον διπλασιασμό της φορολογίας επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, με αποτέλεσμα η τελική επιβάρυνση να μην εμφανίζεται απειλητική για το δημόσιο έλλειμμα. Ο κ. Κ. Σημίτης δεν επιβεβαιώνει μεν την υπόσχεσή του να πορευθεί χωρίς να υπολογίζει το «πολιτικό κόστος», δείχνει, όμως, ότι δεν είναι διατεθειμένος να προβεί σε αλόγιστα μέτρα. Τα συμπεράσματα, όμως, δεν σταματούν εδώ. Από τη μία πλευρά, τα εκ του χρηματιστηρίου πρόσθετα φορολογικά έσοδα εξαρτώνται πάντοτε από τον αστάθμητο παράγοντα του όγκου συναλλαγών και την τροχιά ευφορίας της Σοφοκλέους: οι προβλέψεις για το ΧΑΑ είναι, βεβαίως, θετικές, ουδείς όμως μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας διεθνούς κρίσεως, ικανής να περιορίσει τις συναλλαγές. Από την άλλη πλευρά, το ίδιο το δημόσιο έλλειμμα δεν είναι απλώς λογιστική ποσότητα. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά, όπως επισημαίνει και η Ν.Δ., ότι η λεγόμενη δημιουργική λογιστική περιορίζει το άνοιγμα στα χαρτιά, όχι όμως και στην πραγματικότητα· εκεί, κάθε πρόσθετη παροχή είναι μοιραίο να επιτείνει το πρόβλημα. Η κυβέρνηση, αγωνιζομένη να ανατρέψει τις εις βάρος της προεκλογικές εντυπώσεις, δεν πρέπει να λησμονεί ότι, ως ασκούσα την εξουσία, φέρει και ακεραία την ευθύνη για την οικονομική εξυγίανση της χώρας και την ένταξή της στην ΟΝΕ. Καμία ψηφοθηρική κίνηση δεν επιτρέπεται να υπονομεύσει τους στόχους αυτούς. Και οι εξαγγελθείσες χθες παροχές μπορεί μεν να μη θεωρούνται άμεσα απειλητικές για την ευρωπαϊκή σύγκλιση, δεν στηρίζονται όμως σε απτά οικονομικά αποτελέσματα, αλλά σε αβέβαιους και ευμετάβλητους παράγοντες, τους οποίους η κυβέρνηση του κ. Σημίτη δεν μπορεί να προδικάσει, ούτε, φυσικά, να ελέγξει.