ΑΚΙΣ (02-09-99)
Ποτάμι...	Εβλεπα το ποτάμι της βροχής καθώς προσπαθούσα να σταθμεύσω το αυτοκίνητο στον περίβολο του Ζαππείου και νόμιζα ότι το όχημά μου έπλεε. Θυμήθηκα εκείνο το περίεργο «Αμφικαρ», που διαφήμιζε ο Μαστοράκης από την «Μεσημβρινή» της Ελένης Βλάχου. Μου πήρε λίγο χρόνο για να καταλάβω ότι κυλούσαν τα νερά και όχι το όχημα. Δεν τολμούσα να κατέβω, καθώς η βροχή έπεφτε με εκκωφαντικό θόρυβο στην οροφή του αυτοκινήτου. Εβαλα τον Διονύση στο ψηφιακό και άκουγα πως «όμορφα παλιώνουμε». Απέναντί μου, μια επιγραφή με πληροφορούσε για την αποκατάσταση του θερινού κινηματογράφου «Αίγλη». Πανέμορφα! Το καλοκαίρι πέθαινε υπό τους ήχους της χαλάζης κι ο Σαββόπουλος φώναζε: «Μην πετάξεις τίποτα»! Οχι, Διονύση, τίποτα δεν πετάμε. Τα κρατάμε μέσα μας, καλά κι άσχημα της ζωής μας, και ψάχνουμε να τα μοιραστούμε μ' εκείνους που το αξίζουν. Κι αν πέφτουμε καμιά φορά έξω, ξαναρχίζουμε, φίλε. Γιατί παλιώνουμε, αλλά μένουμε «του '60 οι εκδρομείς». Πιστοί στο συναίσθημα, που με μια βροχή, με μια λέξη, με μια προτροπή, είμαστε έτοιμοι να τα παρατήσουμε όλα και να τρέξουμε πίσω από την καρδιά μας. Και δεν μετανιώνουμε, φίλε, για τίποτα. Καλό χειμώνα, συνέλληνες... ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ