ΣΚΕΨΕΙΣ (25-08-99)

Θέα στον... ακάλυπτο
Εκείνο που μετράει πάντα είναι η προσοχή στη λεπτομέρεια· όταν η λεπτομέρεια δεν έχει τύχει της δέουσας προσοχής, το αποτέλεσμα είναι πάντοτε υποδεέστερο του αναμενόμενου, όταν ο δημιουργός είναι προσεκτικός, τότε το έργο του αγγίζει τη λεγόμενη τελειότητα. Ετσι, υπηρετώντας και το δημοσιογραφικό κλισέ της σεζόν, τις ταξιδιωτικές αναμνήσεις, η στήλη παραθέτει σήμερα μία διδακτική εμπειρία από τις δικές της διακοπές. Την παράξενη ιστορία του Κεφαλονίτη ξενοδόχου και του... καλύτερου φίλου του. Η στήλη ομολογεί παρενθετικά ότι σε μία ασυγχώρητη παράβαση κάθε δημοσιογραφικής ευσυνειδησίας αρκέσθηκε στην εικόνα και δεν προέβη σε περαιτέρω έρευνα· αλλά αυτό τέλος πάντων είναι και το νόημα των διακοπών. Η εικόνα είναι άλλωστε ωραιότατη και κατά βάθος απόλυτα ελληνική, με μία πολύ κεφαλονίτικη «εσάνς»... Στην ωραία νήσο λοιπόν, άνθρωπος τις (παντελώς άγνωστος στη στήλη) έχτισε στην απόκρημνη πλαγιά βουνού ξενοδοχείο με θέα στη θάλασσα. Και ακριβώς μπροστά από το ξενοδοχείο αποφάσισε άλλος άνθρωπος, επίσης παντελώς άγνωστος στη στήλη, να χτίσει το σπίτι του. Πολύ λογικό. Το σπίτι αυτό όμως δεν είναι απλώς στέγη για την οικογένειά του. Είναι και φορέας τρομερής εκδίκησης. Οπως τα περισσότερα σπίτια στην Κεφαλονιά, το σπίτι της ιστορίας είναι χτισμένο επί ιδιότυπης πιλοτής, τουτέστιν απλού σκελετού από γυμνό τσιμέντο που απλώς υποβαστάζει και ανυψώνει το καθ' αυτό κτίριο. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πιλοτή έχει... ξυλοπόδαρα με στόχο το σπίτι να αναρτηθεί σε ύψος τέτοιο που να κλείνει ολοσχερώς την κατά τα άλλα εκπληκτική θέα των πελατών του ξενοδόχου στο Ιόνιο. Οι πελάτες έχουν πλέον θέα στον... ακάλυπτο. Και τι ακάλυπτο! Ο τρομερός εκδικητής είναι προφανώς άνθρωπος που δίδει προσοχή στη λεπτομέρεια. Ετσι, η πλευρά του σπιτιού που «βλέπει» στον κόλπο είναι ολοκληρωμένη, με σοβάδες, χρώμα κ.λπ. Η πίσω πλευρά, η θέα των ενοίκων του ξενοδοχείου, είναι ένα γιαπί: γυμνά τούβλα, γυμνά τσιμέντα, σίδερα που προεξέχουν, μπάζα. Αυτό είναι το μεγαλείο της λεπτομέρειας. Η στήλη εκφράζει προς τον εκδικητή το θαυμασμό της, προς τον ξενοδόχο τα συλλυπητήριά της και προς τον αναγνώστη μία απορία εν είδει διδάγματος: από τέτοιες τερατωδίες ποια ΟΝΕ θα μας σώσει;
Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ

	ΣΚΕΨΕΙΣ (25-08-99)
Θέα στον... ακάλυπτο	Εκείνο που μετράει πάντα είναι η προσοχή στη λεπτομέρεια· όταν η λεπτομέρεια δεν έχει τύχει της δέουσας προσοχής, το αποτέλεσμα είναι πάντοτε υποδεέστερο του αναμενόμενου, όταν ο δημιουργός είναι προσεκτικός, τότε το έργο του αγγίζει τη λεγόμενη τελειότητα. Ετσι, υπηρετώντας και το δημοσιογραφικό κλισέ της σεζόν, τις ταξιδιωτικές αναμνήσεις, η στήλη παραθέτει σήμερα μία διδακτική εμπειρία από τις δικές της διακοπές. Την παράξενη ιστορία του Κεφαλονίτη ξενοδόχου και του... καλύτερου φίλου του. Η στήλη ομολογεί παρενθετικά ότι σε μία ασυγχώρητη παράβαση κάθε δημοσιογραφικής ευσυνειδησίας αρκέσθηκε στην εικόνα και δεν προέβη σε περαιτέρω έρευνα· αλλά αυτό τέλος πάντων είναι και το νόημα των διακοπών. Η εικόνα είναι άλλωστε ωραιότατη και κατά βάθος απόλυτα ελληνική, με μία πολύ κεφαλονίτικη «εσάνς»... Στην ωραία νήσο λοιπόν, άνθρωπος τις (παντελώς άγνωστος στη στήλη) έχτισε στην απόκρημνη πλαγιά βουνού ξενοδοχείο με θέα στη θάλασσα. Και ακριβώς μπροστά από το ξενοδοχείο αποφάσισε άλλος άνθρωπος, επίσης παντελώς άγνωστος στη στήλη, να χτίσει το σπίτι του. Πολύ λογικό. Το σπίτι αυτό όμως δεν είναι απλώς στέγη για την οικογένειά του. Είναι και φορέας τρομερής εκδίκησης. Οπως τα περισσότερα σπίτια στην Κεφαλονιά, το σπίτι της ιστορίας είναι χτισμένο επί ιδιότυπης πιλοτής, τουτέστιν απλού σκελετού από γυμνό τσιμέντο που απλώς υποβαστάζει και ανυψώνει το καθ' αυτό κτίριο. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πιλοτή έχει... ξυλοπόδαρα με στόχο το σπίτι να αναρτηθεί σε ύψος τέτοιο που να κλείνει ολοσχερώς την κατά τα άλλα εκπληκτική θέα των πελατών του ξενοδόχου στο Ιόνιο. Οι πελάτες έχουν πλέον θέα στον... ακάλυπτο. Και τι ακάλυπτο! Ο τρομερός εκδικητής είναι προφανώς άνθρωπος που δίδει προσοχή στη λεπτομέρεια. Ετσι, η πλευρά του σπιτιού που «βλέπει» στον κόλπο είναι ολοκληρωμένη, με σοβάδες, χρώμα κ.λπ. Η πίσω πλευρά, η θέα των ενοίκων του ξενοδοχείου, είναι ένα γιαπί: γυμνά τούβλα, γυμνά τσιμέντα, σίδερα που προεξέχουν, μπάζα. Αυτό είναι το μεγαλείο της λεπτομέρειας. Η στήλη εκφράζει προς τον εκδικητή το θαυμασμό της, προς τον ξενοδόχο τα συλλυπητήριά της και προς τον αναγνώστη μία απορία εν είδει διδάγματος: από τέτοιες τερατωδίες ποια ΟΝΕ θα μας σώσει; Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ