Υπό σκιάν
|
Κυριαρχεί η άποψη ότι το διάβασμα στις διακοπές πρέπει να είναι «ελαφρό». Λάθος. Οι διακοπές είναι η πιο κατάλληλη περίοδος για να κάνει κανείς λίγο σοβαρό διάβασμα. Να γεμίσει τις μπαταρίες της ψυχής που αν δεν έχουν αδειάσει έχουν αδρανήσει. Να καλύψει μερικά από κείνα τα περίφημα «κενά» που όλοι σέρνουμε, εκείνα τα «θα' θελα να' χα» που μας βασανίζουν. Ταξιδεύοντας ταυτόχρονα στα πιο μακρινά μέρη, στα πιο μεγάλα βάθη.
Προτείνω λοιπόν την επιστροφή στους μεγάλους κλασικούς στις φετινές διακοπές. Ξέρω βέβαια ότι για να γίνει αυτό πρέπει να κατανικηθεί ο μεγάλος εχθρός, ο Φόβος. «Δεν έχω συνηθίσει, δεν μπορώ να καταλάβω, εγώ δεν έχω μορφωθεί, αυτά είναι για άλλους όχι για μένα που κυνηγάω τον επιούσιο». Πάλι λάθος.
Ο μόνος τρόπος να ξεκουραστεί κανείς είναι ν' αλλάξει τρόπο μετρήματος. Ή να ρίξει για ώρα τη ματιά του στον ορίζοντα. Αυτές είναι απλές θεραπευτικές μεθοδεύσεις που τις ξέρει και η γάτα μου. Και ισχυρίζομαι ότι προσφέρονται πλούσια, με αφθονία, ευαισθησία, ποικιλία, και κυρίως τζάμπα, μέσα στο έργο των μεγάλων κλασικών.
Οταν βουτάμε και ξαναβουτάμε στα βιβλία των συγκαιρινών μας, είναι σαν να πλένουμε ρούχα στα ίδια μπουγαδόνερα. Στο τέλος δεν καθαρίζει πια τίποτα.
Τα πάθη βέβαια της ψυχής είναι πάντα τα ίδια και λοιπά και λοιπά. Αλλά όχι θεωρίες. Ας δώσουμε μορφή στην αρχική πρόταση. Το καλοκαίρι αυτό να αφιερωθεί σε μια προσέγγιση των Ρώσων κλασικών. Τα ονόματα που οφείλει να έχει κατά νουν ο υποψήφιος είναι: Τολστόι, Τσέχοφ, Τουργκένιεφ, Γκόργκι, Ντοστογιέφσκι.
Διαλέγουμε τους τίτλους μας επαφιέμενοι στην έκτη αίσθησή μας. Συνήθως λειτουργεί σωστά. Βαδίζουμε προσεκτικά, υπό σκιάν, οι πιο αποφασισμένοι κουβαλάμε κι ένα μολύβι για να σημειώνουμε. Πετάξαμε τον Φόβο μας στη θάλασσα και το ρεύμα τον τραβάει στ' ανοιχτά. Ανταλλαγή απόψεων τον Σεπτέμβρη.
Μαρία Τσάτσου
|