ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ (30-07-99)
Ολυμπιακός εφιάλτης	Κάθε φορά που θα βρεθεί κάποιος και τολμήσει να γράψει ή να πει: «Να μας έλειπαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες», τον αντιμετωπίζουμε ή σαν ψώνιο του περιθωρίου ή ως... αντεθνικώς δρώντα. Από την ημέρα που η Αθήνα άρχισε (απερίσκεπτα) να τους διεκδικεί και πολύ περισσότερο από τότε που οι λεγόμενοι «Αθάνατοι» επέλεξαν τη δύστυχη πόλη μας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες προβάλλονται πανταχόθεν ως αυτονόητη εθνική υπόθεση! Πρέπει να συγκεντρώσουμε εκεί, στο 2004, όλες μας τις προσπάθειες και όλες τις εθνικές μας δυνάμεις, πολύ περισσότερο μάλιστα γιατί θα είναι οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες του αιώνα και της χιλιετίας! Φαντάζεσθε τι έχει να γίνει; Αυτή η πόλη που δεν μπορεί να χωρέσει τους κατοίκους της και τα αυτοκίνητά της, που δεν έχει την υποδομή για μια υποφερτή καθημερινότητα, έχει τη φιλοδοξία, για την ακρίβεια της φόρτωσαν τη φιλοδοξία, να φιλοξενήσει δεκάδες ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες. Πού θα τους βάλει, πώς θα τους ταΐσει και πώς θα τους διασκεδάσει; Μαθαίνω ότι από τώρα κλείνονται διάφορα «πακέτα», που προβλέπουν ύπνο στην Κρήτη ή στη Ρόδο και μεταφορά στην Αθήνα αεροπορικώς... κατ' ευθείαν στα διάφορα στάδια! Οσο για το φαγητό και τη διασκέδαση προβλέπεται ότι όλη η Αθήνα (αν όχι όλη η Ελλάδα) θα μεταβληθεί σε απέραντη ταβέρνα, σουλβατζίδικο και σκυλάδικο. Οπως και στο Χρηματιστήριο, όλοι περιμένουν να γίνουν πλούσιοι μέσα σε 15-20 ημέρες! Ορισμένοι βέβαια θα γίνουν πλούσιοι (άρχισαν να γίνονται από τώρα), αλλά αυτοί είναι πολύ λίγοι, που θα εισπράξουν, ενώ οι πολλοί, δηλαδή όλοι εμείς, θα πληρώσουμε, όπως προσφυώς παρατηρούσε σε σημείωμά του στην «Κ» ο καθηγητής Γ. Κουμάντος. Ας πούμε ότι θέλουμε να πάρουμε αυτή την υπόθεση περισσότερο στα σοβαρά, ότι θέλουμε π.χ. να δείξουμε, επί τη ευκαιρία, τις αρχαιότητές μας, παρ' όλο ότι οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες ουδεμία σχέση έχουν με την Αρχαιότητα, αλλά σεμνύνονται για μια τέτοια ένδοξη και παλαιά καταγωγή. Με ποια μουσεία, με ποιους καταλόγους και με ποια οργάνωση των αρχαιολογικών χώρων, πολλοί από τους οποίους έχουν μεταβληθεί σε σκουπιδότοπους ή γειτνιάζουν με δυσώδη χοιροστάσια. Θα προλάβουμε να χτίσουμε το νέο μουσείο της Ακρόπολης ή θα βολευτούμε με τον υπάρχον... Απ ό,τι μπορεί κανείς να προβλέψει σε όλους τους τομείς όπου ο ξένος επισκέπτης μοιραία θα έλθει σε επαφή με τη σύγχρονη Ελλάδα θα στολίσουμε και μια βιτρίνα, με την ελπίδα ότι θα αντέξει 15 μέρες. Οταν τελειώσουν οι Αγώνες και φύγουν οι επισκέπτες τότε θα μείνουμε πάλι μόνοι μας με τις βιτρίνες, τα άδεια στάδια, τα πολυτελή χωριά, και, βέβαια, τα προβλήματά μας! Και τότε θα καταλάβουμε πόσο μόνοι είμαστε. Οπως συμβαίνει όταν διαλύεται το πάρτυ και οι καλεσμένοι φεύγουν, αφήνοντας τη σπιτονοικοκυρά μέσα σ' ένα χάος ακαταστασίας... Θα αναστατωθεί η ζωή μας και θα διαφθαρεί περισσότερο απ' ό,τι είναι. Ηδη αρχίσαμε από τώρα. Ηδη «διαπλεκόμενα» και άλλα οργανωμένα συμφέροντα προσπαθούν, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, να αποσπάσουν κάποιο ποσοστό από το συνολικό ποσόν διαφθείροντας τους πάντες και τα πάντα, αλλά και προκαλώντας στρεβλώσεις και ανακατατάξεις που θα μας μείνουν, όταν θα είμαστε μόνοι μας. Δεν θέλω καν να σκεφθώ την περίπτωση που θα μας τύχει κάποια αναποδιά στην προστασία υψηλών επισκεπτών ή χρυσοφόρων αθλητών. Είναι όμως, και αυτή μέσα στα ενδεχόμενα. Φαντασθείτε τότε τι θα γίνει... Ολοι μας περιμένουν στη γωνία! Παραδέχομαι ότι δεν μπορεί να είναι σοβαρή η πρόταση να παρακληθεί μια άλλη πόλη και να επωμισθεί αυτό το βάρος. Μερικοί όμως... αντεθνικώς δρώντες θα το άκουγαν με ανακούφιση... Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ