Μετανάστες και
εγκληματικότητα
|
Συνεχίζεται, εντείνεται και ανεπαισθήτως καταλαμβάνει νέα «προοδευτικά» μυαλά και κάστρα η σύζευξη μετανάστευσης και εγκληματικότητας. Μας πληροφορούν μάλιστα ότι... δεν είναι ρατσιστική! Ανεξαρτήτως όμως αν είναι ή δεν είναι (το ολιγότερο που ενδιαφέρει είναι ο χαρακτηρισμός), φαίνεται ότι κανείς δεν ασχολείται με την εννοιολογική ορθότητα του συνδυασμού και κυρίως με την ορθότητά του ως εφαρμοσμένης πολιτικής.
Είναι λυπηρό που δεν έχουμε την άποψη των εγκληματολόγων και ποινικολόγων για το θέμα ή και άλλων ειδικών, αλλά με τη φτωχή μας λογική μπορούμε να σκεφτούμε ότι η σύζευξη αυτή εδραιώνει στην κοινή γνώμη την πεποίθηση ότι κάθε μετανάστης και κατ' εξοχήν κάθε Αλβανός είναι υποψήφιος εγκληματίας, περισσότερο απ' ό,τι είμαστε εμείς οι «άλλοι». Δυστυχώς, φέτος δεν είδαν το φως της δημοσιότητας στατιστικά στοιχεία (εκτός αν εμείς δεν τα είδαμε) που να δείχνουν την εξέλιξη της εγκληματικότητας στις διάφορες ομάδες πληθυσμού. Από τα στοιχεία όμως που δημοσιεύθηκαν πέρυσι, αν θυμάμαι καλά, η εγκληματικότητα στους μετανάστες δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη έξαρση σε σχέση με την αντίστοιχη των γηγενών, αναλογικά βέβαια με τον πληθυσμό της κάθε ομάδας.
Την ίδια όμως στιγμή, το ποσοστό των μεταναστών κρατουμένων στις φυλακές είναι δυσανάλογα μεγάλο. Που σημαίνει δύο πράγματα: Οτι η ποινική καταστολή στους μετανάστες υπήρξε... ιδιαίτερα επιμελής και αυστηρή και ότι οι συνθήκες δίκης και καταδίκης μεταναστών κατηγορουμένων δεν είναι και τόσο ιδανικές, ώστε να σεμνύνεται η Δικαιοσύνη μας: Δικάζονται και καταδικάζονται κατά κανόνα χωρίς μάρτυρες υπεράσπισης, αλλά με πολλούς και πρόθυμους μάρτυρες κατηγορίας χωρίς συνήγορο ή με συνήγορο... πρόχειρο που ορίζει το δικαστήριο και κατά κανόνα χωρίς διερμηνέα.
Θα εύρισκε κανείς λογικό ότι ομάδες που ζουν σε συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες, που βιαίως αποσπάσθηκαν από το φυσικό και κοινωνικό τους περιβάλλον και είναι υποχρεωμένες να προσαρμοσθούν σε περιβάλλον ξένο και συχνότατα εχθρικό, να παρουσιάζουν κάποια έξαρση της εγκληματικότητας. Ούτε καν αυτό δεν επιβεβαιώνεται από τα δεδομένα.
Αντιλαμβάνομαι ότι στην υπόθεση αυτή, των μεταναστών και της εγκληματικότητας, πρωταγωνιστής είναι η καταλλήλως διαμορφωθείσα «κοινή γνώμη» προς την οποία ο μεν Μαρξ εδήλωνε ότι δεν αισθάνεται καμία υποχρέωση να της κάνει οποιαδήποτε παραχώρηση, οι σύγχρονοί μας όμως (πολιτικοί, αρχιεπίσκοποι, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι και στοχαστές, αφού πρώτα τη διαμορφώνουν και τη διαπαιδαγωγούν, κατόπιν για διάφορους λόγους την φοβούνται και την κολακεύουν.
Η σύζευξη μετανάστευσης και εγκληματικότητας μπορεί να μην έχει ρατσιστική αφετηρία. Το αποτέλεσμα όμως είναι οπωσδήποτε ρατσιστικό. Πριν από μερικές εβδομάδες που βρέθηκα σε παραμεθόρια χωριά ρώτησα αν έχουν προβλήματα με τους Αλβανούς μετανάστες και μου είπαν (το συγκεκριμένο χωριό) ότι στα δέκα χρόνια σημειώθηκε μια κλοπή και αυτή όχι σημαντική. Ομως κανένας πλέον δεν πηγαίνει στο βουνό και στο δάσος μόνος του και άοπλος! Καταλαβαίνετε και αντιλαμβάνεστε ότι αυτό λέγεται και είναι φοβία, που άρχισε να καταλαμβάνει ένα λαό που ποτέ δεν παρουσίασε δείγματα ξενοφοβίας και ρατσισμού.
Και φτάσαμε σ' ένα κρίσιμο σημείο ψυχικού διχασμού: Από τη μια πλευρά θέλουμε τους μετανάστες για να μας κάνουν όλες τις δουλειές που εμείς ξεσυνηθίσαμε να κάνουμε. Μας είναι απαραίτητοι και έχουν συμβάλει σημαντικά στην αύξηση του εθνικού μας εισοδήματος.
Από την άλλη τους θέλουμε ως δούλους, χωρίς νομιμότητα (για να μπορούμε να τους διώχνουμε όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής), χωρίς δικαιώματα και με το μόνιμο φόβο της «σκούπας» και της απέλασης!...
Χρειάσθηκε να σημειωθούν τραγικά γεγονότα για να καταλήξει η πάντοτε καθυστερημένη πολιτική μας ηγεσία στην απόφαση να πάρει ορισμένες αποφάσεις και να διαμορφώσει πολιτική μετανάστευσης. Δεν μπορεί ούτε το ένα κόμμα ούτε το άλλο που μας κυβέρνησαν τα τελευταία δέκα χρόνια να επικαλεσθούν καμία δικαιολογία για την τραγική καθυστέρηση: Και επίμονες πιέσεις (από μερίδα του Τύπου κυρίως) υπήρξαν και ξένα πρότυπα να αντιγράψουν. Το πρόβλημα ήταν πολύ πιο εύκολο να λυθεί πριν από 5-6 χρόνια παρά τώρα.
Αλλά και πάλι νομίζουν ότι τους παρουσιάζεται η ευκαιρία να δημοκοπήσουν και να ψηφοθηρήσουν... Μη χειρότερα!
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
|
