ΣΧΟΛΙΟ Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ (24-06-99)

Δεν είναι του χαρακτήρος μας

Αυτή τη δύσκολη ώρα, που η Εισαγγελία πάει να βάλει πόδι στο ναό, ας διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Δεν αποκλείεται, βέβαια, κάποιοι να βρουν τον μπελά τους, να εκτεθούν δημοσίως ή και να καταστραφούν ακόμη. Το σύστημα, όμως, θα επιβιώσει. Δεν απειλήθηκε πολλές φορές από «γενικές» εισαγγελικές έρευνες, από αυτές που τείνουν εσχάτως να γίνουν του συρμού: πότε η διαφθορά στην αστυνομία, πότε ο διαγωνισμός για τα ΚΑΕ, πότε οι επενδύσεις του ΟΤΕ. Σκέτη εξυγίανση. Οχι ότι δεν γίνονται «κόλπα» στη Σοφοκλέους. Αλλά, προς Θεού, ας ασχοληθούμε επιτέλους με κάτι συγκεκριμένο. Με μια νέα Λαυρεωτική π.χ. ή έναν νέο Μαγρίζο. Ας παύσουν αυτές οι γενικές εξυγιαντικές εκστρατείες και οι επικλήσεις πότε της ανάγκης προστασίας όσων συνομολογούν «εγγυημένη απόδοση» (διάβαζε: τοκογλυφικό επιτόκιο) 5% μηνιαίως, πότε της αθωότητας των μικροεπενδυτών, που παρασύρονται από τις μετοχές με τις εντυπωσιακές ανόδους, μη γνωρίζοντας τα παραγωγικά δεδομένα των εταιρειών. Ερευνήστε, αν θέλετε, αλλά τα περί αθωότητος αλλού. Οι αθώοι δεν ασχολούνται με τις κατασκευαστικές και τις εταιρείες κελύφη. Δεν αποζητούν συνεχώς την «πληροφορία» για τον επόμενο Δημητριάδη ή την προσεχή Δάρινγκ του 2.000%. Δεν γυρίζουν τα χαρτιά τους ανά μέρα ή ανά τριήμερο. Δεν αγοράζουν και πουλάνε μέσα στην ίδια συνεδρίαση. Οσοι τα κάνουμε όλα αυτά δεν είμαστε αθώοι. Μπορούμε μόνο να επικαλεστούμε ως ελαφρυντικό την αίγλη του γρήγορου κέρδους. Και έτσι, όμως, εκουσίως ανεβήκαμε στο τρένο. Εκουσίως και με την ελπίδα ότι, κοντά σ' αυτούς που ξέρουν και μεθοδεύουν, θα ωφεληθούμε κι εμείς. Και αν την άσχημη ώρα υποδυόμαστε τους ανυποψίαστους στους ξένους, δεν μπορούμε να το κάνουμε απέναντι στους πατεράδες μας, που κρατούν τις οικονομίες τους στην τρά πεζα. Να ερευνηθεί, διαβάσαμε, μήπως γίνονται χρηματιστηριακά παιχνίδια. Για τ' όνομα του Θεού! Οχι βέβαια. Απλώς η πραγματική αξία της Εθνικής Τράπεζας ανεβαίνει 3% τη μία μέρα και πέφτει 2% την επομένη. Καθαρά είναι τα πράγματα. Οπως και στον ιππόδρομο, κερδίζει το καλύτερο άλογο. Και επειδή καλύτερο άλογο είναι ...αυτό που κερδίζει, ευτυχής όποιος τον Γενάρη αγόρασε Ντελόνγκι και όχι Ιονική. Αν δεν ξέρει τί παράγει, δεν πειράζει. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Αν, πάλι, τον τρώει η περιέργεια, ας ρωτήσει την Εισαγγελία.