ΣΧΟΛΙΟ Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ (16-06-99)

Αποχαιρετισμός στους σοσιαλιστές

Διαστάσεις πανωλεθρίας προσέλαβε η ήττα των κυριοτέρων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στις ευρωεκλογές, ειδικά στις σημαντικότερες χώρες της Ε.Ε. Καταβαραθρώθηκαν οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι πήραν μόλις 30,7% έναντι 48,7% των Χριστιανοδημοκρατών. Εχασαν σχεδόν το 50% της δύναμής τους οι Αγγλοι Εργατικοί, παίρνοντας μόνο 28% έναντι 38% των μέχρι πρότινος εκλογικά ανύπαρκτων Συντηρητικών. Το χαμηλότερο ποσοστό του τέως κομμουνιστικού κόμματος τα τελευταία... 80 χρόνια (!) συγκέντρωσε ο μεταλλαγμένος σε σοσιαλδημοκράτη Ιταλός Ντ' Αλέμα, κατρακυλώντας στο 17,5%. Σχεδόν τις μισές από τις ψήφους του στις εθνικές εκλογές που το έφεραν στην εξουσία έχασε και το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας, πέφτοντας στο 22%, ενώ το συνεργαζόμενο κυβερνητικά μαζί του Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα σημείωσε το χαμηλότερο ποσοστό από την ίδρυσή του, 6,8%, με αποτέλεσμα να προηγείται πλέον ελάχιστα των τροτσκιστών της Λαγκιγιέ και του Κριβίν, που πήραν 5,2%, ενώ το πέρασαν ακόμη και οι... κυνηγοί και οι ψαράδες! Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η πολιτική των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων αποτελεί την αιτία αυτών των ομολογουμένως εντυπωσιακών αποτελεσμάτων, όπως και στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ. Η διαφορά είναι ότι ενώ στην Ελλάδα η αριστερή διαμαρτυρία εκφράστηκε με την εντυπωσιακή διόγκωσή της αριστερά του ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευσης σε ποσοστό που υπερέβη το 21%, στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς δεν υπήρχε τέτοια ρεαλιστική δυνατότητα, οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι προτίμησαν την αποχή, η οποία προσέλαβε από πρωτοφανείς διαστάσεις στη Γαλλία και Γερμανία (53% και 55% αντιστοίχως) έως και κατακλυσμιαίες στη Βρετανία (77% πανεθνικά και 90% σε κάποια αστικά κέντρα!). Οσο πιο συντηρητική ήταν η κυβερνητική πολιτική του αντίστοιχου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, άρα μεγαλύτερη η απογοήτευση των παραδοσιακών ψηφοφόρων του λόγω της διάψευσης των προσδοκιών τους, τόσο μεγαλύτερη ήταν η έκταση της εκλογικής συντριβής του. Βραχυπρόθεσμα αυτό ευνοεί τα συντηρητικά κόμματα, καθώς προδιαγράφει την επερχόμενη ήττα πολλών από τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που βρίσκονται στην εξουσία σήμερα. Μακροπρόθεσμα όμως αυτή η κρίση αξιοπιστίας των σοσιαλιστών μετατρέπεται σε ένταση της κρίσης αξιοπιστίας της πολιτικής γενικά, με αποτέλεσμα η αποχή από τις εκλογές να μετατρέπεται σε αδιαφορία για τα κοινά και σε προϊούσα συνολική αποπολιτικοποίηση ευρύτατων τμημάτων πολιτών, προς την κατεύθυνση του άκρως επικίνδυνου αμερικανικού μοντέλου. Επιπροσθέτως, η σοκαριστική περιφρόνηση των ευρωεκλογών από την πλειοψηφία των Ευρωπαίων ψηφοφόρων απέδειξε ότι η πολεμοκάπηλη στάση των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων κατάφερε βαρύ πλήγμα κατά του κύρους της Ε.Ε., η οποία ταυτίστηκε στη συνείδηση των πολιτών με τον πόλεμο, τη βία και την έλλειψη αυτονομίας έναντι των ΗΠΑ και ως εκ τούτου απέκτησε απωθητικά χαρακτηριστικά. Εν κατακλείδι, το πανευρωπαϊκό μήνυμα είναι σαφές: Απεδείχθηκαν αρκετοί μερικοί μήνες καθολικής σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης της Ευρώπης για να σχηματίσουν οι πολίτες την άποψη ότι οι σοσιαλδημοκράτες είναι τόσο επιζήμιοι ως κυβερνήτες, ώστε να πρέπει να απομακρυνθούν το ταχύτερο δυνατόν από την εξουσία.