ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (16-06-99)
Κριτική	Μετά τον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, το συνάδελφό του Λάρι Ιγκλμπέργκερ, τον επί πέντε χρόνια πρεσβευτή των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και πρώην σύμβουλο του προέδρου Κάρτερ, Ρόμπερτ Χάντερ, στους επικριτές της αμερικανικής πολιτικής στα Βαλκάνια προστίθεται και ο Τζέιμς Μπέικερ, ο επί προεδρίας Μπους πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ενώ, όμως, οι τρεις πρώτοι επέκριναν συνολικά τον Μπιλ Κλίντον και το ΝΑΤΟ με βάση το επιχείρημα ότι δεν έπρεπε να φθάσουν τα πράγματα σε μια πολεμική επιχείρηση για τη διευθέτηση του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου, ο Τζέιμς Μπέικερ -επιβεβαιώνοντας όσους τον είχαν χαρακτηρίσει «γεράκι»- ασκεί δριμύτατη κριτική στο σύνολο των διπλωματικών και στρατιωτικών χειρισμών, με την έννοια ότι θα έπρεπε να είναι πιο αποτελεσματικοί και πιο σκληροί έναντι της Σερβίας και, ειδικά, του Μιλόσεβιτς. Σε συνέντευξή του σε ιταλική εφημερίδα, ο Μπέικερ επισημαίνει ότι η «αμερικανική ηγεσία βγήκε ηττημένη από την επιχείρηση Κοσσυφοπέδιο. Ανατράπηκαν πολλές και καλές σχέσεις με διάφορες χώρες στον κόσμο και άφησε να διαπραχθούν πολλά λάθη σε στρατιωτικό επίπεδο. Φυσικό, λοιπόν, είναι η Ρωσία να μη θέλει να τεθεί υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, η Κίνα και η Ινδία να μας βλέπουν με εχθρικό μάτι, η Ευρώπη να οικοδομεί μια δική της αξιοπιστία και να γινόμαστε θεατές τεσσάρων απαράδεκτων λαθών: Πρώτον, αποκλείσαμε ουσιαστικά τη χερσαία επέμβαση, δεύτερον, θεωρήσαμε ότι οι Αλβανοί αντάρτες θα ήταν υπάκουοι, τρίτον, ότι ο Μιλόσεβιτς θα υποχωρούσε μετά τις πρώτες βόμβες και, τέταρτον, αφήσαμε τους πολιτικούς 16 χωρών να διαχειρισθούν μια επιχείρηση που έπρεπε να αφήσουμε αποκλειστικά στα χέρια των στρατιωτικών». Εποικοδομητική η κριτική, αλλά μας ανησυχεί, γιατί κάποια στιγμή οι άπειροι θα μάθουν και θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί. ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ