Γράμμα από το Παρίσι
A.K.
Κύριε πρωθυπουργέ,
Γνωρίζοντας τη βαθιά σας προσήλωση στη Δημοκρατία (...) παίρνουμε το θάρρος να σας απευθύνουμε ευσεβάστως μερικές ερωτήσεις με σκοπό να ξεκαθαριστούν ορισμένα σημεία στην απαραίτητη συζήτηση για την τραγωδία του Κοσσυφοπεδίου:
- Είναι αλήθεια, ή όχι, ότι η κυβέρνηση της Σερβίας είχε, κατά τις διαπραγματεύσεις του Ραμπουγέ, υποχωρήσει επί της ουσίας, είχε δηλαδή δεχθεί την αποχώρηση των στρατευμάτων της από το Κόσοβο, την αναγνώριση ευρείας αυτονομίας στους πληθυσμούς αυτής της περιοχής και την οργάνωση δημοψηφίσματος, ύστερα από μια μεταβατική περίοδο τριών ετών για τον καθορισμό του οριστικού καθεστώτος; Και ότι η άρνηση του Βελιγραδίου να δεχθεί στο Κόσοβο δυνάμεις υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ οδήγησε στο ξέσπασμα του πολέμου εναντίον της Σερβίας;
- Είναι αλήθεια ή όχι ότι τα αεροπορικά πλήγματα του ΝΑΤΟ, αντίθετα από τα αναμενόμενα, έκαναν μαζικότερη, αν δεν την προκάλεσαν κιόλας, την τραγική έξοδο των Κοσοβάρων;
- Είναι αλήθεια ή όχι ότι η Γαλλία, εμπιστευόμενη τους υπολογισμούς του ΝΑΤΟ, είχε πιστέψει ότι η κυβέρνηση του Βελιγραδίου θα κατέρρεε «σε λίγες μέρες» αντιμετωπίζοντας την επιβλητική αρμάδα που παρέταξαν τα 19 κράτη-μέλη της Συμμαχίας;
- Είναι αλήθεια ή όχι ότι οι μαζικές καταστροφές και οι ανθρώπινες απώλειες που υπέστη ο σερβικός πληθυσμός όχι μόνο δεν υπέσκαψαν την κυβέρνηση, αλλά, αντίθετα, προκάλεσαν ένα ισχυρό εθνικιστικό ρεύμα που εξυπηρετεί αυτή την κυβέρνηση;
- Είναι αλήθεια ή όχι ότι ο πόλεμος αυτός, που αποφασίστηκε και πραγματοποιήθηκε χωρίς τη συμφωνία του ΟΗΕ και των δύο μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας -της Ρωσίας και της Κίνας- επιδείνωσε τις διεθνείς σχέσεις και, κατά συνέπεια, απομάκρυνε την επιδίωξη ενός διακανονισμού;
- Είναι αλήθεια ή όχι ότι η συνέχιση των βομβαρδισμών, επ' αόριστον αν χρειαζόταν, απέβλεπε κατά κύριο λόγο στο να σωθεί η «αξιοπιστία» του ΝΑΤΟ στο νέο ρόλο τον οποίο ανέθεσε στον εαυτό του; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αυτό το προηγούμενο δεν εμπεριέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει το ΝΑΤΟ, τις Ηνωμένες Πολιτείες ή οποιοδήποτε άλλο κράτος, να αυτοαναγορευθούν σε χωροφύλακα για να πλήξουν άλλα κράτη, κατ' επιλογήν τους; Πρόκειται για μια «νέα διεθνή τάξη» που εύχεται η Γαλλία;
Κύριε πρωθυπουργέ, οι απαντήσεις σας στα ερωτήματα αυτά θα συμβάλουν αποφασιστικά στο να αρχίσει ένας διάλογος σοβαρός και ψύχραιμος, να ανακόψουν ένα κλίμα μισαλλοδοξίας στη χώρα μας, όπου ορισμένοι δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν ύβρεις για να φιμώσουν εκείνους που απομακρύνονται ακόμα και ελάχιστα από τις κυρίαρχες ιδέες.
Γράμμα του Μουστακί
Κύριε πρωθυπουργέ,
Είμαι μεταξύ εκείνων που ο πόλεμος στα Βαλκάνια τους αφορά και τους θλίβει βαθύτατα. Ολα δείχνουν ότι οι υποχρεώσεις που ανέλαβε το ΝΑΤΟ παραβιάσθηκαν κυνικά (δηλαδή να πλήξει μόνο στρατιωτικούς στόχους) και ότι στην πράξη επιδείνωσαν σε διαστάσεις άκρως ανησυχητικές μια καταστροφική κατάσταση. Οι καλλιτέχνες αντιπροσωπεύουν τη χώρα τους όταν εκφράζονται σε αυτή είτε στο εξωτερικό. Δεν παίρνουν το λόγο για να πουν μόνο τραγουδάκια. Είμαστε πολλοί εκείνοι που ευχόμαστε η Γαλλία να βγει το γρηγορότερο δυνατό απ' αυτή τη σφηκοφωλιά. Οι ανθρώπινες, οικολογικές και πολιτικές ζημιές είναι ήδη μη αναστρέψιμες. Την παραμονή της εκλογής των βουλευτών για μια Ευρώπη ανεξάρτητη και αδελφική μια συνάντηση μαζί σας μας φαίνεται απαραίτητη.
Ζορζ Μουστακί