ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (10-06-99)
Χρόνος για ζωή	Στις προηγούμενες ευρωεκλογές κεντρικό θέμα των τηλεοπτικών συζητήσεων ήταν τα ρέπος και τα αυθαίρετα. Με αφορμή αυτά τα δύο θέματα διασταύρωναν τα ξίφη τους οι υποψήφιοι, αυτά είχαν αναδειχθεί ως τα καθοριστικά για την ψήφο εκείνων των ευρωεκλογών. Τα ρέπος βέβαια, είχαν σχέση με την ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, τα αυθαίρετα φαινόμενο ελληνικό και μονίμως πεδίο για ασκήσεις πολιτικής δημαγωγίας, πάντως είχε βρεθεί και αυτό στην επικαιρότητα της εποχής. Στα χρόνια που πέρασαν από τότε θα είχε ενδιαφέρον να δούμε την πορεία αυτών των θεμάτων, που είχαν αποτελέσει τότε τον κεντρικό άξονα της προεκλογικής μάχης. Βέβαια τα γεγονότα έτρεξαν, οι εξελίξεις έφεραν άλλα θέματα στο προσκήνιο, η βαρβαρότητα της επίθεσης στη Γιουγκοσλαβία σκοτείνιασε το ευρωπαϊκό τοπίο και έφερε νέα δεδομένα στην πορεία για την ένωση της Ευρώπης. Ωστόσο τι άλλο θα μπορούσε να δώσει στους πολίτες την έννοια της συνέχειας στην πολιτική αν όχι η διερεύνηση των θεμάτων που τίθενται από εκλογές σε εκλογές ως τα καθοριστικά για την πολιτική των κομμάτων, τα οποία διεκδικούν ψήφο; Και τώρα τι τρώμε; Το ερώτημα παρ' όλο που φαίνεται πρακτικό έχει εξελιχθεί σε φιλοσοφικό αυτές τις ημέρες. Αρχίζει να έχει σχέση με τη στάση ζωής, με τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, ξεπερνάει τις γνώσεις της διαιτολογίας ή της μαγειρικής και απαιτεί για την απάντησή του να στοχαστεί ο άνθρωπος για την ίδια του την ύπαρξη και να καταληφθεί εκ νέου από την αγωνία της. Ακούμε για όλες αυτές τις τρομερές μεθόδους που εφαρμόζονται για την αύξηση του κέρδους στην αλυσίδα της διατροφής, ακούμε πως υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά τις συνέπειες όλων αυτών των χημικών ουσιών και δεν μιλούν, δεν αποκαλύπτουν, δεν καταγγέλλουν και το πολύ πολύ αν πρόκειται για υπουργούς, όπως ο Βέλγος υπουργός υγείας, παραιτούνται από την πολιτική εξουσία, ακούμε υπεύθυνους εταιρειών να λένε πως μόλις αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο κατέστρεψαν ή θα καταστρέψουν διάφορα ύποπτα κατασκευάσματα και δεν έχουμε άλλη λύση από το να δεχθούμε το μοιραίο «φιλοσοφώντας» το ή να αντιδράσουμε με οργανωμένες μεθόδους που απαιτούν πολιτική σκέψη. Εκτός από αυτό όμως, οι καιροί απαιτούν ν' αλλάξουμε ακόμη και τρόπο ζωής. Τουλάχιστον αυτό ήταν ένα από τα πιο βασικά συμπεράσματα που έβγαινε από την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση ειδικών γιατρών και διατροφολόγων χθες το πρωί στην εκπομπή «Τι τρέχει;» (ΝΕΤ). Μας είπαν, λοιπόν, οι επιστήμονες ότι η λιγότερο επικίνδυνη δίαιτα είναι η μεσογειακή, αυτή που περιλαμβάνει αγνό λάδι ελιάς, όσπρια, λαχανικά, ψωμί ολικής αλέσεως, ελάχιστο κρέας, περισσότερο ψάρι και φυσικά καμιά βιομηχανικώς επεξεργασμένη τροφή. Και το δύσκολο δεν είναι ούτε τα φασολάκια, ούτε το μπριάμ, αλλά να βρεις αγνό γάλα, αληθινό γιαούρτι, αγνό λάδι, αληθινό ψωμί χωρίς συντηρητικά και πολύ περισσότερο να έχεις το χρόνο να ψάξεις για όλα αυτά και μετά να ασχοληθείς με τη μαγειρική. Να που φτάσαμε να θεωρούμε τα απλά της ζωής πραγματική πολυτέλεια και σ' εκείνη την πικρή διαπίστωση όσων μελετούν τις εξελίξεις των σύγχρονων κοινωνιών, ότι πλούσιοι στο μέλλον θα θεωρούνται εκείνοι που θα έχουν χρόνο, χρόνο για να ζήσουν. Γράφει η ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ