ΣΧΟΛΙΟ Του Κ.Ι. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ (10-06-99)

Νέο ευρωπαϊκό «επίτευγμα»...

Πριν από χρόνια, οι Κοινοτικοί εταίροι «κατάπιαν» την καταστροφή του Τσερνομπίλ για να μην προκαλέσουν ζημιές στην αγροτική οικονομία των χωρών - μελών. Οι καταναλωτές έφαγαν -ο Θεός ξέρει πόσο- Τσερνομπίλ και πάνω - κάτω, «ούτε γάτα, ούτε ζημιά». Ακολούθησε το σκάνδαλο με τις βρετανικές «τρελές αγελάδες» το οποίο υποτίθεται ότι «ελέγχθηκε» από τους Κοινοτικούς και τώρα οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι αντιμέτωποι με τη μεγάλη απειλή που συνιστά το σκάνδαλο με τα τρόφιμα, που έχουν προέλευση το Βέλγιο, την Ολλανδία και απ' ό,τι φαίνεται, εν μέρει, και τη Γαλλία. Πανικός στο καταναλωτικό κοινό. Πανικόβλητοι ιδιαιτέρως -και όχι αδίκως- οι γονείς που πληροφορούνται ότι είναι επικίνδυνες οι παιδικές τροφές που παράγει η Ολλανδία (χώρα που κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις διεθνώς στη βιομηχανία παιδικών τροφών)! Κι αν το «Τσερνομπίλ» ήταν ένα «ατύχημα», αν οι «τρελές αγελάδες» ήταν, υποτίθεται, μόνον μια «ειδική», περιορισμένης έκτασης, ιστορία, τι να πει τώρα κανείς μ' αυτό το σκάνδαλο που έχει να κάνει με αδίστακτους κερδοσκόπους, με συνειδητές εγκληματικές πράξεις, που καθώς δείχνουν τα πράγματα δεν ήσαν άγνωστες σε ορισμένους κύκλους «αρμοδίων» στην Ευρώπη και σε ουκ ολίγους επιχειρηματίες εισαγωγείς ειδών διατροφής; Μοιραίως αναρωτιέται κανείς: Τι να τους κάνουν οι πολίτες της Ευρώπης τους οργανισμούς, τους μηχανισμούς, τις επιτροπές και τα «αρμόδια» όργανα της Κοινότητας, όταν μόνον κατά τύχη ή κατά «λάθος» είναι δυνατόν να εμποδιστούν τα μεγάλα εγκληματικά κυκλώματα στον τομέα των τροφίμων, που προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους δεν διστάζουν να δηλητηριάσουν ακόμη και βρέφη με καρκινογόνους ουσίες; Εκτός απ' το να αγωνίζονται οι «15» της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την εξασφάλιση των ευρωπαϊκών κερδών στον ανταγωνιστικό κόσμο της «παγκοσμιοποίησης», αγωνίζονται τελικώς και για τίποτε άλλο; Μήπως έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια αυτή την «Ευρώπη των πολιτών», στην οποίαν τόσο συχνά κάποιοι από αυτούς πομπωδώς αναφέρονται; Και επιπλέον, πιστεύει κανείς σήμερα, ότι αυτοί που συνειδητά τάιζαν τα ζώα με διοξίνη πρόκειται να τελειώσουν τη ζωή τους στις φυλακές; Πόσο βαριά θα τιμωρηθεί, για παράδειγμα, εκείνος ο Γάλλος επιχειρηματίας που πούλησε ήδη στους συμπατριώτες του τόννους βελγικών κοτόπουλων, έχοντας επάνω στα προϊόντα, που διέθετε στην αγορά, σφραγίδα που βεβαίωνε «γαλλικής παραγωγής»; «Κατά λάθος», όπως δήλωσε... «Τρέχει» τώρα και η ελληνική κυβέρνηση για να ελέγξει την έκταση του κακού στην αγορά. Και για άλλη μια φορά καλείται να απαντήσει για ποιο λόγο αρνείται τα τελευταία χρόνια τον Εθνικό Φορέα Ελέγχου Τροφίμων. Αλλά, βεβαίως, μπροστά σε αυτόν τον νέο εφιάλτη, αυτό ακούγεται πλέον σαν «λεπτομέρεια»...