Κύριο άρθρο της 10-06-99

«Νόμιμη αυτοάμυνα»

Τα αισθήματα απελπισίας και ανασφάλειας των ομογενών που ζουν στην Αλβανία, αλλά και την απόγνωση της κυβερνήσεως των Τιράνων, καθώς και την έμμεση ομολογία αδυναμίας επιβολής καθεστώτος νόμου και τάξεως, εκφράζει η αναγνώριση εκ μέρους του Αλβανού πρωθυπουργού Παντελί Μάικο του δικαιώματος «νόμιμης αυτοάμυνας» στους Ελληνες μειονοτικούς, με αφορμή κύμα απαγωγών προς απόσπαση λύτρων. Ουδείς αμφιβάλλει περί των αγαθών προθέσεων του πρωθυπουργού της Αλβανίας, ο οποίος απεδέχθη το προαναφερθέν «δικαίωμα» ύστερα από συνάντηση με βουλευτή ελληνικής καταγωγής, συμφωνώντας μάλιστα στη συγκρότηση ειδικού αστυνομικού τμήματος στο χωριό Γεωργουτσάτες, το οποίο, αποτελούμενο αποκλειστικά από ομογενείς, θα ελέγχει τα χωριά της ελληνικής μειονότητος. Ο κ. Μάικο συμφώνησε επίσης στην εγκατάσταση σε κάθε μειονοτικό χωριό ενός ελληνικής καταγωγής αστυνομικού, ειδικώς επιφορτισμένου με την προστασία των ομογενών από κλοπές, ληστείες ή και απαγωγές. Πέραν, όμως, της αποκαλύψεως της τραγικής απογυμνώσεως της μειονότητος από τους νέους, καθώς διεπιστώθη ότι δεν υπάρχει επαρκής αριθμός νέων ανδρών ελληνικής καταγωγής για να αναλάβουν το καθήκον αυτό, ανακύπτουν και άλλα, σοβαρότερα προβλήματα. Οσο και αν κανείς αντιλαμβάνεται το καθεστώς απόλυτης ανασφάλειας εντός του οποίου διαβιούν οι ομογενείς, η άκρως αμφιλεγόμενη επιλογή της «νόμιμης αυτοάμυνας» ενέχει τον σαφέστατο κίνδυνο μεταλλάξεως της πάλης αντιμετωπίσεως του κοινού εγκλήματος σε ένοπλη σύρραξη Αλβανών και Ελλήνων πολιτών της Αλβανίας, επί τη βάσει εθνικών ομάδων του πληθυσμού. Καθώς, μάλιστα, οι Αλβανοί θα είναι μονίμως οι «κλέφτες» και οι Ελληνες οι «αστυνόμοι» σ' αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, προκύπτουν στερεότυπα εκρηκτικού πολιτικού δυναμικού που δημιουργούν προϋποθέσεις ενεργειών, οι οποίες ενδέχεται να απειλήσουν σοβαρά ακόμη και τις σχέσεις Αθηνών-Τιράνων. Πόσο μάλλον που η εγκληματικότητα μερίδος Αλβανών λαθρομεταναστών στη χώρα μας δημιουργεί ήδη σοβαρές εντάσεις και αντιδράσεις του πληθυσμού, οι οποίες δεν αποκλείεται να προσλάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, αν πράξεις κοινών εγκληματιών εναντίον της μειονότητος στην Αλβανία εμφανισθούν ως εθνοτικές συγκρούσεις. Δεν αγνοούμε την κατάσταση πλήρους διαλύσεως του κρατικού μηχανισμού της Αλβανίας. Φρονούμε, όμως, ότι το επίπονο έργο της σταδιακής αποκαταστάσεως στη γειτονική χώρα κράτους νόμου και δικαίου πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο από τις αλβανικές αρχές, ώστε αφ' ενός να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για την προστασία ευαίσθητων ομάδων, όπως είναι η μειονότητα, αλλά αφ' ετέρου να αποφεύγεται κάθε διαδικασία ασφαλείας που θα ήταν δυνατόν να παρεκτραπεί σε επικίνδυνες ατραπούς, όπως είναι η «νόμιμη αυτοάμυνα».