ΤΙ-ΒΙ-Α (26-06-98)
Ελπίζει το ΕΣΡ, πως πριν κρεμάσει την πινακίδα «Κλειστό λόγω διακοπών» κάτι θα 'χει κάνει και για τις άδειες ραδιοφώνου. Αντε με το καλό να δούμε να ολοκληρώνεται και κάτι, αν και κόμπο δεν το δένουμε. Και, αλήθεια, με την ψηφιακή τι γίνεται; Το συζητάμε το θέμα; Γιατί εν τω μεταξύ ο πρόεδρος ο κ. Κασιμάτης το συζητάει στην επιτροπή διαφάνειας. Το πρόβλημα που τίθεται είναι αν το συζητάει ως πρόεδρος του ΕΣΡ εκπροσωπώντας και τα υπόλοιπα μέλη ή ως άτομο. Μήπως διακρίνω μια μικρή έλλειψη συνεννοήσης, μια δυσκολία συντονισμού, μια αδυναμία να βρει το ΕΣΡ ως «σώμα» τους στόχους του ή ιδέα μου είναι;

Εφθασε στα χέρια μου το περιοδικό «Ονειρα», μια πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια των τριτοετών φοιτητών του τμήματος ΜΜΕ του Παντείου, που δείχνει πως δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τις εκδόσεις των υπολοίπων περιοδικών ποικίλης ύλης. Με την καθοδήγηση και τη βοήθεια ενός επιτυχημένου επαγγελματία του περιοδικού Τύπου τον διευθυντή του «Κλικ» Φώτη Γεωργελέ, ο οποίος δίδαξε τα παιδιά στο πλαίσιο του μαθήματος «Δημοσιογραφικό Εργαστήρι», οι αυριανοί δημοσιογράφοι δείχνουν πως όχι μόνο έχουν πένα, αλλά κυρίως ευαισθησία και «ματιά» στην προσέγγιση πολύ σύγχρονων θεμάτων. «Κοιτούν» την Αθήνα και περιμένουν τη μεταμόρφωσή της «που αργεί», εκφράζουν με χιούμορ τα γούστα τους για την αισθητική του ανδρικού ντυσίματος, αλλά και για την πικρή υπόθεση του χωρισμού, που την βλέπουν με αισιοδοξία τουλάχιστον από την γυναικεία πλευρά -είναι αλήθεια πως η γενιά του 2000 έχει επιτέλους άλλα ήθη;- προτείνουν ταξίδια με τη δική τους δροσιά των νεανικών εξορμήσεων, κατεβαίνουν στο δρόμο και βλέπουν το «περιθώριο» με αγωνία, ταξιδεύουν στην ελληνική επαρχία, την Κομοτηνή, και ανακαλύπτουν με εντυπωσιακή διεισδυτικότητα την διαφορά του «μύθου» από την πραγματικότητα, δείχνουν τις επιλογές τους, τις προτιμήσεις τους από το πολυκατάστημα του σύγχρονου καταναλωτισμού επιδεικνύοντας ωριμότητα στον τρόπο, που αποφεύγουν τις παγίδες. Το κυριότερο στοιχείο όμως, του περιοδικού είναι ότι αποτελεί μια σπουδαία διαδικασία μάθησης για τους αυριανούς δημοσιογράφους. Η ευχή είναι να 'χουν την τύχη όταν βρεθούν στους δύσκολους δρόμους της δημοσιογραφίας να αξιοποιήσουν γνώση και ταλέντο.

Πολύ ωραίες όλες οι ξανθιές των πρωινών καφέδων και συναφών εκπομπών, αλλά ανά ομάδα εκπομπής έχουν τον ίδιο ακριβώς τόνο ξανθού στο κεφάλι και όχι μόνον αυτό, αλλά έχουν και ακριβώς ίδιο μακιγιάζ. Αν προσθέσουμε ότι φορούν και περίπου τα ίδια ρούχα και χρώματα, το αποτέλεσμα μου θυμίζει εύκολη λύση πολύτεκνης οικογένειας, όπου οι γονείς παίρνουν ένα τόπι ύφασμα και μερικά πανομοιότυπα ζευγάρια παπούτσια και ντύνουν όλα τα παιδιά ίδια για οικονομία και για να γλιτώνουν από τις ζήλειες.

«Τηλέμαχος»