Μυωπία
Δημήτρης Καπράνος
| | ΑΚΙΣ (24-06-98) | |
|
Η περίπτωση του κοριτσιού με το ποδήλατο είναι χαρακτηριστική της νοοτροπίας του κράτους-μύωπος. Ασφαλώς, η πρόεδρος που χθες διεχώρισε την υπόθεση προσπάθησε να βάλει κάπως τα πράγματα στη θέση τους. Ωστόσο, είναι πολλά τα περιστατικά που κάνουν τον πολίτη να αγανακτεί και να απορεί με τις αποφάσεις των κρατικών οργάνων, όταν από αυτές λείπει το στοιχείο της ανθρωπιάς και της λογικής. Τι πιο απλό, δηλαδή, από του να πει ευθύς εξαρχής ο κρατικός λειτουργός «όχι» στη συνεκδίκαση της υποθέσεως; Γιατί, άραγε, έπρεπε να φτάσει το θέμα στο ακροατήριο, να δημιουργηθεί όλος αυτός ο θόρυβος, να τρωθεί το κύρος του δικαστικού κλάδου και να μειωθεί ακόμη περισσότερο η εμπιστοσύνη του πολίτη στην Θέμιδα; Μήπως, όμως, είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο; Πόσες υποθέσεις που θα έπρεπε να κλείνουν «άμα τη εμφανίσει» στα ανακριτικά γραφεία παίρνουν τον δρόμο για τα ακροατήρια; Η υπόθεση του κοριτσιού μπορεί να είχε κλείσει με μία απλή σύσταση της Τροχαίας ή με την επιβολή κάποιου προστίμου στους γονείς του. Δυστυχώς, όμως, το κράτος-μύωψ έδειξε για μία ακόμη φορά τη μικροψυχία και τον «ωχαδελφισμό του». Θα γίνει, άραγε, μάθημα το «πάθημα»; Πολύ δύσκολο, αν θέλετε τη γνώμη μου.
Δημήτρης Καπράνος | |
|