ΤΙ-ΒΙ-Α (23-06-98)
Ουφ! Τι κλάμα κι αυτό το βράδυ της Κυριακής στο «Μπράβο». Ολοι μ' ένα δάκρυ στα βλέφαρα ήταν. Μα το βρίσκει κανείς διασκεδαστικό αυτό καλοκαιριάτικα; Και ο φακός όπου έβρισκε δάκρυ έπεφτε επάνω του να μην το χάσει το φιλοθεάμον κοινό, γιατί όλη η φασαρία γι' αυτό γινόταν. Προτίμησα το ζάπινγκ, γιατί ευτυχώς εξακολουθώ να νιώθω αμηχανία, όταν με βάζει με το ζόρι η τηλεόραση στις προσωπικές στιγμές των άλλων.

Να μου πείτε όταν εκείνοι δεν έχουν πρόβλημα και τις βγάζουν στη βιτρίνα για να «πουλήσουν», εγώ γιατί να 'χω. Ε, είναι θέμα προσωπικών αξιών και αισθητικής. Απλώς, δεν μπορώ να μη γελάσω όταν σκέφτομαι με πόσο μένος η κ. Κορομηλά επιτίθεται κάθε τόσο στα κουτσομπολίστικα περιοδικά, που ασχολούνται με την προσωπική της ζωή, ενώ η ίδια δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να την εκθέσει για μερικά ποσοστά τηλεθέασης.

Οσο για την τηλεόραση, θριάμβευσε, δείχνοντας πόσο πιο ισχυρή είναι και από τους ανθρώπους και από τις σχέσεις τους και από τα σκηνοθετημένα τους συναισθήματα, καθώς η δική της τεχνολογία επιβάλλει άλλου είδους σκηνοθεσίες, πιο αποκαλυπτικές. Και το απέδειξε το ίδιο ακριβώς απόγευμα της Κυριακής, όπου στο μεν Mega η κ. Κορομηλά και ο κ. Ρόκκος έκαναν θεαματικές επιδείξεις συναισθηματικής «δεξιοτεχνίας», στον δε ΣΚΑΪ μόνος του ο κ. Ρόκκος, χωρίς την κ. Κορομηλά, μίλαγε για τον χωρισμό τους. Τι είχε συμβεί;

Απλώς το ένα μαγνητοσκοπημένο γεγονός προβλήθηκε με μικρή καθυστέρηση, ενώ το άλλο, η συνέντευξη του τραγουδιστή στην κ. Παλαιτσάκη ήταν πιο πρόσφατη και είχε μεσολαβήσει ο χωρισμός του με την παρουσιάστρια. Ετσι είναι οι σταρ-έρωτες, λαμπεροί όσο τους φωτίζουν οι προβολείς και άμα τους παραφωτίσουν καίγονται. Ουφ! Ευτυχώς το ξεκαθαρίσαμε αυτό το μείζον ζήτημα μέσα σ' ένα απόγευμα για να μην έχουμε την εκκρεμότητα. Οσο για τους άλλους τους έρωτες τους αληθινούς, των απλών καθημερινών ανθρώπων, καμία σχέση. Αυτοί ανθούν στις δροσερές σκιές, μακριά από βλέμματα, τους σκηνοθετεί η ζωή κι αν φέρουν τον πόνο και αυτός τροφή της ψυχής είναι -για όσους την έχουν ακόμη.

Α! Μα το καλύτερο σουξέ ήταν αυτό του MEGA στο δελτίο ειδήσεων, που κατάφερε να έχει τους καφετζήδες της Ρηγίλλης και της Χαριλάου Τρικούπη στο στούντιο για να μας δώσουν χρησιμότατες πληροφορίες για το έθνος, όπως πως τον πίνουν τον καφέ τους οι πολιτικοί. «Τι καφέ θα έφτιαχνες στον Κώστα Καραμανλή;», ρωτάει ο δημοσιογράφος τον καφετζή της Χαριλάου Τρικούπη «Μέτριο προς τον πικρό», απαντάει εκείνος και κάνει και μια ανάλυση για το πώς βρίσκει τον Κώστα Καραμανλή. «Τι καφέ θα έφτιαχνες εσύ στον Κώστα Σημίτη;», ρωτάει τον καφετζή της Ρηγίλλης ο δημοσιογράφος «Γλυκό», λέει εκείνος και κάνει και μια ανάλυση για το πώς βρίσκει τον Κώστα Σημίτη.

Και μετά ο καθένας έδωσε τις υψίστου εθνικής σημασίας πληροφορίες, που ήταν τι καφέ και πόσους πίνει ο κάθε πολιτικός. Για να συμπληρώσουμε κι εμείς ως πολίτες την ατζέντα και να ξέρουμε τι άνθρωπο ψηφίζουμε. Εχουμε τα ίδια χούγια στον καφέ ή όχι; Να 'ρθουμε και πιο κοντά. Γιατί η γνωριμία άλλωστε έτσι επιβεβαιώνεται. Οταν ξέρεις πώς τον πίνει τον καφέ ο άλλος. Τα υπόλοιπα τι να τα κάνεις σε μια προσωπική σχέση; Σημασία έχει το συναίσθημα, ο «δεσμός», η συνήθεια. Η δράση του καθενός στις πολιτικές αρένες περνάει σε δεύτερη μοίρα. Αυτήν την απομίμηση «προσωπικής σχέσης» με τους πολιτικούς καθιερώνει η τηλεόρασή μας αλλάζοντας την μορφή της πολιτικής δημοσιότητας, όπως έχουν επισημάνει Αμερικανοί θεωρητικοί από την δεκαετία του '70 ήδη, μελετώντας ακριβώς αυτήν την τηλεόραση, που εμείς απολαμβάνουμε τώρα.

«Τηλέμαχος»