ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (23-06-98)

Η αγωνία του στίγματος

Η Κομμουνιστική Επανίδρυση του Φάουστο Μπερτινότι δημιουργήθηκε από τη μειοψηφία που δεν θέλησε να ακολουθήσει την υπό τον Ακίλε Οκέτο πλειοψηφία που μεταμόρφωσε το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα σε Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς. Εδώ και δύο και πλέον χρόνια η Επανίδρυση στηρίζει την κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς και επιτρέπει έτσι την εφαρμογή μιας σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής που εξασφάλισε στη χώρα τη συμμετοχή στην πρώτη ομάδα χωρών της ΟΝΕ. Από μια περίεργη ειρωνεία της ιστορίας η πτέρυγα του Ι.Κ.Κ. που πολέμησε τη γραμμή του Μπερλιγκουέρ και των κληρονόμων του και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα που είχε για χρόνια ως κύριο μέτωπο την καταγγελία του συμβιβασμού των σοσιαλιστών στηρίζουν σήμερα κυβερνήσεις που διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τα κριτήρα σύγκλισης. Αν οι λέπτες ισορροπίες του Ζοσπέν επιτρέπουν στο Γ.Κ.Κ. να μετέχει στην κυβέρνηση για τον Μπερτινότι η σύνθεση των ισορροπιών είναι πιο δύσκολη: Τον περασμένο Οκτώβριο ο Πρόντι σώθηκε την τελευταία στιγμή υιοθετώντας το 35ωρο που μόλις είχε εξαγγείλει ο Ζοσπέν, κίνηση που επέτρεψε στην Επανίδρυση να παράσχει εκ νέου την υποστήριξη που είχε αποσύρει αρνούμενη να ψηφίσει τον προϋπολογισμό. Σήμερα ο Μπερτινότι προσπαθεί να θυμίσει την αριστερή του ταυτότητα αρνούμενος να επικυρώσει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς: Το πεδίο το οποίο επιλέγει για να διαφοροποιηθεί είναι μία έμμεση ομολογία ότι δεν υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης μιας μονόδρομης οικονομικής πολιτικής, δεν υπάρχει το περιθώριο παρουσίας στην πολιτική σκηνή και επηρεασμού των εξελίξεων με μετωπική αντιπαράθεση στην ΟΝΕ. Το πραγματικό πεδίο μάχης θα είναι η διαχείριση του ευρώ μετά την 1.1.99. Μέχρι τότε η Επανίδρυση θα έχει ανάγκη από πυροτεχνήματα -που μπορούν πάντοτε να προκαλέσουν πυρκαγιές- για να μας θυμίζει την αριστερή της ταυτότητα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ