Κύριο άρθρο της 18-06-98

Δισυπόστατος βρόχος

Φρικτά παραμορφωμένος κείται σ' ένα κρεβάτι της εντατικής, έπειτα από επείγουσα νευροχειρουργική επέμβαση λόγω βαρέων κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων. Οι γιατροί, πολύ επιφυλακτικοί, αρνούνται να προβλέψουν εάν θα ζήσει - και πώς. Οταν εδέχθη την επίθεση βρισκόταν στο καφενείο έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Με έναν συμφοιτητή του στη Φιλοσοφική κι έναν εκπαιδευτικό έπιναν μπίρες. Είχαν πάει εκεί για τη δίκη συλληφθέντων έξω από τα εξεταστικά κέντρα, για επεισόδια εις βάρος αδιορίστων εκπαιδευτικών, που είχαν δεχθεί να διαγωνισθούν. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ, πολιτικώς δραστήριος στον χώρο της Αριστεράς, μαχητικός. Οι επιτιθέμενοι ήταν πολλοί, έως εννέα. Κοντοκουρεμένοι, πειθαρχημένοι, οπλισμένοι με στυλιάρια, στάθηκαν μπροστά στην παρέα για δευτερόλεπτα. Χωρίς λόγια, χωρίς μένος, σχεδόν χωρίς μίσος βάλθηκαν να λιανίζουν τους τρεις. Το μακελειό κράτησε μερικά λεπτά-αιώνες. Από τη διπλανή παρέα κανείς δεν αντέδρασε. Από το προσωπικό του καφενείου κανείς δεν παρενέβη, κανείς δεν ειδοποίησε τους αστυνομικούς λίγο πιο πέρα, κανείς δεν τηλεφώνησε για νοσοκομειακό. Και κανείς δεν κυνήγησε τους επιτεθέντες, που είχαν έλθει από το πουθενά και ανενόχλητοι εξαφανίστηκαν στο πουθενά. Στο χώρο της Ακροδεξιάς τους τοποθετεί η Αστυνομία. Ενα εικοσιτετράωρο πριν, στα ίδια επεισόδια έξω από τα εξεταστικά κέντρα, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, προσκείμενος στο ΠΑΣΟΚ, μετριοπαθής, είχε αγρίως ξυλοκοπηθεί μέσα στη γενική αναστάτωση. Οι άγνωστοι είχαν έλθει άγνωστο από πού και διέφυγαν άγνωστο πού. Οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα εικάζουν ότι ο ευρισκόμενος στο νοσοκομείο συνδικαλιστής εκρίθη ως μη επαρκώς μαχητικός από εκείνους που τον εξυλοκόπησαν. Και τους τοποθετούν γενικώς στο χώρο των αριστεριστών αναρχικών, σημειώνοντας ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα εμφανίζονται για πρώτη φορά, ως νεοσύλλεκτοι. Παρότι μεμονωμένα, ασύνδετα και -πιθανότατα- αντιφατικά, τα δύο συμβάντα έχουν κοινό παρονομαστή τη βία. Αποκαλύπτουν δε την ύπαρξη οργανωμένων δυνάμεων στις παρυφές των άκρων του πολιτικού φάσματος, μη κατευθυνομένων αλλά και μη ελεγχομένων. Δυνάμεων, οι οποίες αναλαμβάνουν την αποστολή να «φρονιματίσουν» όσους δρουν κατά τρόπον μη αρεστόν σε αυτές. Δυνάμεων, τις οποίες οι αρχές της χώρας δεν είναι σε θέση να ελέγξουν. Δυνάμεων, εντέλει, οι οποίες, εάν εγκαίρως δεν κατασταλούν, είναι πιθανόν να καταστούν παρακράτος. Δεν είναι υπερβολική αυτή η ανησυχία. Διότι και το φίδι εκτρέφεται μέσα σε ένα άκακο αβγό. Η κοινωνική αναστάτωση της εποχής μας, αναστάτωση η οποία δεν θα βαίνει μειουμένη, επιτρέπει την ανάπτυξη εντάσεων, οι οποίες συχνά οδηγούν στα άκρα. Ζητούμενο, συνεπώς, για μία σύγχρονη πολιτεία, είναι η απαλλαγή της από τα άκρα αυτά, πριν αναπτυχθούν σε βρόχο.