ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ
(18-06-98) |
| Θορυβημένος εμφανίσθηκε ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης κατά τη διάρκεια του χθεσινού «πρωινού καφέ» στο Μέγαρο Μαξίμου, από την «κακή εικόνα» (όπως ελέχθη...) που δημιουργεί για την κυβέρνηση η έξαρση της βίας τόσο με αφορμή την απεργία στην Ιονική όσο και (κυρίως αυτή...) με επίκεντρο τις εξετάσεις των αδιόριστων καθηγητών, όπου και σημειώθηκαν πολλές ακρότητες - και από τις δύο πλευρές, ίσως, αλλά σε κάθε περίπτωση το κόστος δεν μπορεί παρά να το χρεώνεται η κυβέρνηση...
|
| Παρά την ανησυχία, όμως, του κυβερνητικού ηγετικού επιτελείου γι' αυτήν την εικόνα που «δεν είναι συμβατή με τις προθέσεις της κυβέρνησης...», ο κ. Σημίτης τόσο στην πρωινή σύσκεψη, όσο και το απόγευμα στη Βουλή απαντώντας σε ερωτήσεις στην «ώρα του πρωθυπουργού», επανέλαβε με σθεναρότητα την απόφασή του «να εφαρμοσθεί ο νόμος - γιατί αυτό επιτάσσει η δημοκρατία, εφ' όσον ο νόμος ψηφίσθηκε από την πλειοψηφία της Βουλής!» (αναφερόταν ειδικά στο νόμο για τις εξετάσεις των αδιόριστων καθηγητών) αλλά και συνολικά η κυβερνητική πολιτική...
|
| Οσο για την παρέμβαση των ΜΑΤ, ο κ. Σημίτης τόνισε με έμφαση ότι η παρουσία τους ήταν απαραίτητη, αφού αφορούσε την εφαρμογή του νόμου! - αλλά αυτή η «νομότυπη» άποψη, πολιτικά επιδέχεται κριτικής! Οχι μόνο γιατί η... συχνή (και σχεδόν «αυτονόητη»!) παρέμβαση των ΜΑΤ στην «εφαρμογή» της όποιας κυβερνητικής πολιτικής, από μόνη της αναδεικνύει αδιέξοδα και έλλειψη πειστικού πολιτικού λόγου, αλλά και επειδή ο όποιος νόμος, αν δεν γίνει «αποδεκτός» από τους πολίτες (κι αυτό, έγκειται στην αποκλειστική ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας - πέρα από τις όποιες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που τον ψηφίζουν!), θ' αποτελεί πάντα σημείο τριβής και αντίδρασης...
|
| Κι αυτή η βία που αρχίζει ν' αναδεικνύεται σε σχεδόν «σύνηθες» επακόλουθο (και το αναφέρουμε απλώς, δίχως να επιχειρούμε να επιμερίσουμε ευθύνες...) στην εφαρμογή κυβερνητικών επιλογών, δημιουργεί εύλογους φόβους πως κάποια στιγμή μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, να εμπλακεί σε περίεργα γρανάζια σκοπιμοτήτων και πολιτικών «λογικών» (ακόμη και οργανωμένης προβοκάτσιας από κάποιες πλευρές...) και «ξαφνικά» να βρεθούμε όλοι προ φαινομένων που κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει...
|
| Το τραγικό (και από πολλές πλευρές και «συμπτώσεις» καθ' όλα ύποπτο!) συμβάν με τον φοιτητή και μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ Δημήτρη Κουσουρή, που ξυλοκοπήθηκε άγρια (νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις) ακριβώς έξω από τα δικαστήρια Ευελπίδων, από συντεταγμένες ομάδες αγνώστων που κινήθηκαν με τακτική «επαγγελματιών» και ήταν οπλισμένοι με «λοστούς», και σε απόσταση αναπνοής από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν μέσα κι έξω από τα δικαστήρια για το φόβο επεισοδίων λόγω των δικών συλληφθέντων σε προηγούμενα επεισόδια καθηγητών, κάποιους θα πρέπει να προβληματίσει...
|
| Η άποψη του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Γιώργου Ρωμαίου πως οι δράστες (που έδρασαν «ψυχρά» και ανενόχλητοι, και εξαφανίσθηκαν με κάθε άνεση...) πρέπει να βρίσκονται σε «ακροκινούμενες» (δεν το πολυκαταλαβαίνουμε τον γενικό και ασαφέστατο όρο...) ομάδες, έρχεται να επιβεβαιώσει τους παραπάνω φόβους, πως η βία μπορεί να καταστεί πολύ εύκολα ανεξέλεγκτη και «όπλο» στα χέρια κάποιων που θέλουν να εξυπηρετήσουν αντιδημοκρατικά και επικίνδυνα σενάρια! Κι αναλογιζόμαστε με τρόμο, τι θα συμβεί (με τέτοιο γενικότερο κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία...) αν αύριο υπάρξει μια νέα περίπτωση Τεμπονέρα- γιατί τότε, η «άτυχη» δήλωση του κ. Αρσένη (που θέλουμε να πιστεύουμε πως του ξέφυγε -άλλωστε είχε ήδη σπεύσει να εκφράσει την καταδίκη του ξυλοδαρμού του προέδρου της ΟΛΜΕ κ. Τσούλια) πως «θερίζεις ό,τι σπέρνεις...», μικρή πρακτική σημασία θα έχει. Για όλους μας...
|
| Ο υπουργός Παιδείας, καταδίκασε χθες με αγανάκτηση τον άγριο ξυλοδαρμό του φοιτητή και εξέφρασε τη συμπαράστασή του στην οικογένειά του και δήλωσε (ευχήθηκε, θα λέγαμε - μιαν ευχή που όλοι συμμεριζόμαστε - αλλά δυστυχώς οι ευχές δεν αρκούν!) πως «σε τούτο τον τόπο, πρέπει κάποτε να μάθουμε να λύνουμε τις διαφορές μας με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο...».
|
| Για να δούμε τι θα γίνει μεθαύριο στη γενική συνέλευση των μετόχων της «Εμπορικής», όπου και (τυπικά...) θα αποφασισθεί η πώληση της «Ιονικής» μετά την απορριπτική απόφαση του δικαστηρίου στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που υπέβαλε η διοίκηση της «Εμπορικής», για να πραγματοποιηθεί η συνέλευση με «μειωμένη σύνθεση» - τυπικά «γιατί δεν είναι επαρκής ο χώρος (αστείος και παιδαριώδης ο ισχυρισμός!) αλλά ουσιαστικά γιατί οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστές είναι αποφασισμένοι να... μετέχουν στη Γενική Συνέλευση δυναμικά και «μπουγιόζικα»! Οχι, δηλαδή πως θα μπορέσουν ν' αλλάξουν την (ειλημμένη ήδη!) απόφαση, αλλά οπωσδήποτε το «σόου» που θα υπάρξει ενοχλεί τη διοίκηση, δηλαδή την κυβέρνηση...
|
| Σταθερά, με 5,5 μονάδες προηγείται η Ν.Δ. του ΠΑΣΟΚ στην «πρόθεση ψήφου» (29,1%, έναντι 23,7%), όπως δείχνουν τα στοιχεία της νέας δημοσκόπησης της MRB που διενεργήθηκε για λογαριασμό του MEGA, στο διάστημα 1-10 Ιουνίου. Και από τ' αποτελέσματα αυτά (μιλάμε, πάντως, για «πρόθεση» ψήφου...) ο πραγματικά μεγάλος κερδισμένος (εκτός από το «λευκό - δεν απαντώ» που φθάνει το 30%!) είναι ο κ. Τσοβόλας και το ΔΗ.Κ.ΚΙ του, που ξεπερνούν κατά τι το 6% και αναδεικνύονται σε τρίτη δύναμη...
|
| Στις «θετικές εκτιμήσεις» των ερωτηθέντων, πάλι προηγείται η Ν.Δ. του ΠΑΣΟΚ - αλλά το σημαντικό είναι πως και τα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας συγκεντρώνουν ανησυχητικά χαμηλά ποσοστά, ενώ στη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών (πάντα πρώτος ο Ν. Κωνσταντόπουλος του ΣΥΝ, και δεύτερος σε απόσταση αναπνοής ο κ. Τσοβόλας!) ο μεν πρωθυπουργός κ. Σημίτης εμφανίζεται να έχει απολέσει μέσα σε έναν ακριβώς χρόνο 13 μονάδες από τη δημοτικότητά του (από το 41,4,% του Ιουνίου 1997, έπεσε στο 28,4%), ο δε πρόεδρος της Ν.Δ. Κώστας Καραμανλής, έχει κι αυτός «χάσει» 9 μονάδες στο ίδιο διάστημα, αφού από το 44,8% έπεσε στο 35,8% - και το άσχημο για τον κ. Καραμανλή (που πρέπει να τον προβληματίσει σοβαρά...) είναι πως αυτός, δεν έχει τη δικαιολογία της «φθοράς λόγω εξουσίας», την οποία μπορεί ίσως να επικαλεσθεί ο πρωθυπουργός...
|
| Πέραν όμως, των «τυπικών» πολιτικών αρχηγών, ο κυριολεκτικά μεγάλος κερδισμένος (μια «ιδιότητα» που διατηρεί αμείωτη από την εκλογή του ως δημάρχου Αθηναίων...) είναι ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, που όχι μόνο έρχεται πρώτος στις προτιμήσεις των Ελλήνων με ποσοστό 70% (μόνο ο... αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τον «περνάει» με ποσοστό 73,3% - αλλά αυτός δεν είναι πολιτικός ηγέτης...) αλλά και στην ερώτηση «αν θα ψηφίζατε ένα νέο κόμμα», ένα (υποθετικό...) τέτοιο νέο κόμμα με ηγέτη τον κ. Αβραμόπουλο συγκεντρώνει το 49,3% (το «σίγουρα» είναι το 29,2% - το υπόλοιπο είναι «ναι») ένα τυχόν νέο κόμμα υπό τον κ. Μητσοτάκη, συγκεντρώνει το 15,4% (το «σίγουρα» είναι μόλις 4,8%).
|
| Μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση (αν και από κάθε «λογική» άποψη καθαρά υποθετική και μελλοντολογική - ως διάθεση και «στάση» μάλλον τέθηκε) προς τους «δημοσκοπηθέντες» είναι το ποιον βλέπουν ως «καταλληλότερο πρωθυπουργό» για «μετά το 2000». Και οι απαντήσεις στην ερώτηση αυτή φέρνουν πάλι πρώτο τον κ. Αβραμόπουλο, με ποσοστό 20%, δεύτερο τον Κ. Καραμανλή με 11,8% και τον σημερινό πρωθυπουργό Κ. Σημίτη τρίτο, αλλά σχεδόν με το ίδιο ποσοστό μ' εκείνο του κ. Καραμανλή, δηλαδή 11,6%.
|
| «Ζήτημα πρώτον»: παιδιά ψυχραιμία! Στην πρώτη κρίσιμη μάχη σας, ως πολίτες πια, πάνω απ' όλα ψυχραιμία, ηρεμία, αισιοδοξία και χαμόγελα! Δικαιολογημένη η αγωνία, ακόμη και το άγχος, εν όψει μιας δοκιμασίας που σέρνει μαζί της όλα τα... συμπαρομαρτούντα της αδικίας και της αναξιοπιστίας (και σίγουρα τέτοια είναι η διαδικασία των Γενικών Εξετάσεων!), αλλά όλα τούτα αφήστε τα πίσω, κι αύριο το πρωί που θα ξεκινήσετε για τα εξεταστικά κέντρα, οπλισθείτε με θάρρος κι ελπίδα, μα και με τη βεβαιότητα πως αργά ή γρήγορα, σε τούτες τις εξετάσεις ή τις επόμενες, η δουλειά και η προετοιμασία τελικά θα επιβραβευθούν! Από τους 141.000 υποψηφίους που από αύριο διαγωνίζονται για μια θέση στην ανώτατη εκπαίδευση (περίπου 3.000 λιγότεροι από πέρσι -καλό είναι αυτό, ως «πιθανότητα» για εισαγωγή!) το «εισιτήριο» θα το αποκτήσουν μόλις 58.000 (περίπου 7.000 περισσότεροι από πέρσι -ακόμη για «βελτίωση» των πιθανοτήτων- αλλά και πάλι το σύστημα δεν παύει να 'ναι άδικο, αφού ο συγκεκριμένος αριθμός εισακτέων, σημαίνει αναγκαστικά πως ακόμη και στην θεωρητική περίπτωση που ΟΛΟΙ οι διαγωνιζόμενοι πάρουν άριστα σε όλα τα μαθήματα, τελικά μόνο... 58.000 θα μπουν! Ετσι κι αλλιώς, όσο «υπέρτατη» κι αν θεωρούμε πως είναι η μάχη που κάθε φορά δίνουμε στη ζωή μας (και δίνουμε πολλές...) είναι βέβαιο ότι αυτές που... θ' ακολουθήσουν, θα 'ναι ακόμη πιο κρίσιμες (και συχνά εξ ίσου άδικες!) -αλλά σημασίας έχει να τις δίνουμε όλες και να κερδίζουμε όσες πιο πολλές μπορούμε! Κι επειδή δεν μπορώ (αν θέλω να 'μαι... μέσα στη λογική!) να ευχηθώ «καλή επιτυχία!» σ' όλους, ας μου επιτραπεί μια «προσωπική» ευχή στις κόρες δύο καλών φίλων: την Αννα - Λίζα Δελαστίκ και την Μαρία Δραβαλιάρη!
|
