Ολοι τους πάντως εμφανίστηκαν πολύ ανήσυχοι για το μέλλον με τις νέες τεχνολογίες και για τα νέα όρια, στενότερα των παλαιών που τίθενται στην εξουσία τους. Πολύ ωραία το έθεσε η κ. Κατερίνα Δασκαλάκη, που είπε ότι η έννοια πολιτικός έρχεται από την έννοια της λέξης «πόλις», μόνο που και αυτή με τις νέες τεχνολογίες έχει αλλάξει, έχει αναδιαμορφωθεί και θα πρέπει να βρούμε ποια είναι τα καινούργια στοιχεία, ώστε με βάση αυτά να καθοριστεί και η καινούργια έννοια του «πολιτικού» άρα και η δράση του, τα όρια της εξουσίας του κ.λπ.

Πάντως το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έχει την τιμητική του στο λόγο όλων των πολιτικών. Ολοι πίνουν νερό στο όνομά του από τον ίδιο τον υπουργό Τύπου, τον πρόεδρο της Βουλής μέχρι και τους βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όλοι το σέβονται και θέλουν να λειτουργεί και όλοι διαπιστώνουν προβλήματα στη λειτουργία του. Η άποψη που υπερίσχυσε ήταν να γίνει πραγματικά ανεξάρτητη αρχή, αλλά και σε αυτό το σημείο η προσέγγιση ήταν διαφορετική. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΕΣΡ πιστεύει πως πλήρη ανεξαρτησία -και έχει δίκιο- θα είχε το Συμβούλιο αν οι πράξεις του ήταν άμεσα εκτελεστές, ενώ με βάση τον νόμο της λειτουργίας του καμία απολύτως πράξη του δεν μπορεί να εκτελεστεί χωρίς την υπογραφή του υπουργού. Από την πλευρά του ΣΥΝ ανεξάρτητο θα ήταν το ΕΣΡ αν τα μέλη του δεν επιλέγονταν από τα κόμματα, σαν να πρόκειται για διακομματική επιτροπή, αλλά αν το συγκροτούσαν προσωπικότητες ανεξάρτητες από πολιτικούς χώρους.

Οσο για τον ίδιο τον υπουργό θεωρεί ότι είναι ανεξάρτητο το ΕΣΡ και τόνισε ότι απολαμβάνει την εμπιστοσύνη όλων, γιατί το συγκροτούν προσωπικότητες κύρους. Βέβαια άλλο το κύρος κάθε προσωπικότητας ξεχωριστά, που έχει έργο και επαγγελματική καταξίωση και άλλο η εγκυρότητα ενός οργάνου, όπου συμμετέχουν όλοι μαζί για να παράξουν έργο συγκεκριμένο και όπου για να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους δεν χρειάζονται μόνον ηθική υποστήριξη, αλλά πρωτίστως την υλική.

Η επιλογή «προσωπικοτήτων κύρους» μοιάζει να γίνεται άλλοθι για την πολιτική εξουσία, που αρκείται να το δηλώνει διαρκώς, αλλά γνωρίζει ότι δεν έχει κάνει όλα όσα χρειάζονταν για να διαφυλαχθεί αυτό το κύρος. Και όχι μόνον αυτό, αλλά ο κ. Ρέππας έφερε και το παράδειγμα της Ιταλίας, όπου λέει ούτε γραφεία δεν έχει το εκεί αντίστοιχο Συμβούλιο -φυσικά η σύγκριση με το χειρότερο μας δείχνει καλύτερους, αλλά και οι συνθήκες και ο τρόπος που λειτουργεί το ιταλικό κράτος για τους πολίτες, ανεξαρτήτως των κρίσεων που μαστίζουν την πολιτική του ζωή δεν φαίνεται να έχει σχέση με την ελληνική πραγματικότητα. Να αφήσουν τις γκρίνιες και τις απαιτήσεις και να στρωθούν στη δουλειά είπε με λίγα λόγια ο κ. υπουργός.

Φυσικό ήταν να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από τον πρόεδρο κ. Κασιμάτη, από τον αναπληρωτή πρόεδρο κ. Μανιτάκη και τον κ. Καϊμάκη, που ήταν επίσης παρόντες. Η βραδιά κατέληξε σε «πηγαδάκι», όπου υπουργός και ΕΣΡ τα 'λεγαν σε έντονο ύφος αρχικώς, για να εκτονωθεί η κατάσταση με χιούμορ στο τέλος. Το πρόβλημα, όμως, φαίνεται πως παραμένει, καθώς η «εμπιστοσύνη προς το Συμβούλιο» είναι έργα και αποφάσεις, χωρίς καθυστερήσεις και συγκρίσεις με άλλες εποχές και άλλες χώρες. Τα προβλήματα της συγκεκριμένης χώρας, των συγκεκριμένων νόμων, των συγκεκριμένων επιλογών της πολιτικής εξουσίας για την εφαρμογή τους είναι γνωστά και με τη μετάθεση ευθυνών στους προηγούμενους, στους δίπλα ή στους από κάτω δεν λύνονται. Μήπως αυτή την τακτική δεν είναι που πληρώνουμε σήμερα;

«Τηλέμαχος»