Επέτειος
Δημήτρης Καπράνος
| | ΑΚΙΣ (05-06-98) | |
|
Κοιμήθηκα με κλειστά τα παραθυρόφυλλα γιατί τα σκουπίδια στη γωνία του σπιτιού μου έγιναν πλέον «βουνό» και η δυσοσμία τους αφόρητη. Το πρωί ξύπνησα κάθιδρος από τη ζέστη, αλλά δεν τόλμησα να ανοίξω δρόμους εισόδου στον βρωμερό αέρα. Ντύθηκα βιαστικά, σε μια προσπάθεια να φύγω, «να πιω τον καφέ μου στην πλατεία». Παρκάρισα παράνομα, όπως όλοι στη Βασιλέως Γεωργίου, και κάθησα στα -ομολογουμένως-αναπαυτικά καθίσματα της καφετέριας. Λίγα μέτρα πιο πέρα, τα αντίσκηνα των απολυμένων του δήμου. Γεμάτη σκουπιδαριό η περιοχή, κυρίως απομεινάρια της νύχτας. Αδεια κουτιά αναψυκτικών, άδεια πλαστικά ποτήρια με αποξηραμένο καφέ, μισοάδεια σακουλάκια απο διάφορες «στιγμιαίες» λιχουδιές που κοροϊδεύουν την πείνα, επαυξάνοντάς την. Με το που κάθισα, αρχισε η παρέλαση των ζητιάνων. Στους δέκα έπαψα να μετρώ. Ηρθε και ο «εσπρέσο» με το σοκολατάκι. «Στρέτο, κύριε, όπως τον πίνετε» είπε η Μόνικα, σερβιτόρα από την Τσεχία. Εφερα τον καφέ στην άκρη της μύτης και πήρα βαθιά εισπνοή. Για ελάχιστο χρόνο, η πλατεία άλλαξε χρωμα. Μόλις, όμως, το αφέψημα κατέβηκε στο τραπέζι, η δυσοσμία από το καυσαέριο και το σκουπίδι επιβλήθηκε χωρίς αντίπαλο. Ηπια μια γουλιά καφέ και άνοιξα την εφημερίδα. «Παγκόσμια Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος» έγραφε στην πρώτη σελίδα. Γέλασα, έκλεισα το μάτι στον μελαψό πιτσιρικά που σκάλιζε τα σκουπίδια στη γωνία και γύρισα αμέσως στα αθλητικά. Και του χρόνου...
Δημήτρης Καπράνος | |
|